Nu de temperatuur eind februari langzaam omhooggaat en de zon steeds vaker zijn gezicht laat zien, zien we ook de eerste knoppen tevoorschijn komen aan de bomen. Knoppen die bij gunstige omstandigheden uitgroeien tot bladeren, bloemen of nieuwe takken. Vandaag zijn de omstandigheden alleszins gunstig gesteld voor Anne Linde Dejong. Haar naam heeft ze deels naar het Engels gewijzigd in Annie Lime, internationaal klinkend en verwijzend naar de lindeboom die vandaag in ‘t Magisch Theatertje in Maastricht als een vroege voorjaarsbloeier onze aandacht weet te vangen. Annie Lime presenteert vandaag in het intieme theater haar EP 'Cat Fish' die afgelopen vrijdag het levenslicht zag op de streamingdiensten.

Als we bij het theater arriveren staan nog veel mensen buiten zich op te warmen aan de zon. Via een houten klapdeur en een steile houten trap betreden we een oude hoge zolderruimte alwaar het theatertje is gevestigd. In comfortabele rode stoelen zetelen we ons net als de andere aanwezigen, waaronder veel vrienden en familieleden. Het theatertje is nagenoeg uitverkocht, hetgeen betekent dat er bijna 100 bezoekers aanwezig zijn. Niet slecht voor een EP-presentatie van een nog betrekkelijk onbekende artiest. Menig ander zou er jaloers op zijn. Annie Lime heeft het voor elkaar gekregen. Vandaag wordt ze muzikaal ondersteund door Rutger Martens die ook de EP heeft geproduceerd.

Vanaf de eerste noten van het nummer ‘FAQ + Eden’ worden we getrakteerd op de sterke vocale vermogens van Anne Linde. Het nummer krijgt een mooie gelaagdheid door de verrassende inbreng van een pedalsteel die door Rutger wordt bespeeld. Het nummer glijdt hierdoor met zijn hypnotiserende vibrato door je oren waardoor gelijk een dromerige sfeer wordt neergezet. Dromen lopen sowieso als een rode draad door de thematiek van de nummers van Annie Lime. ‘FAQ + Eden” is, net zoals de andere nummers op Cat Fish, een gedicht. Anne Linde vertelt dat ze de gedichten al in de periode 2017-2018 heeft geschreven, maar dat ze door de jaren heen pas zijn gegroeid en uitgebouwd tot de liedjes zoals wij die deze middag horen. En ondanks dat deze songs, gedichten, bij elkaar horen worden ze vandaag afgewisseld met de nummers van de vorig jaar uitgebrachte EP A Typical Tale. Een geslaagde combinatie waarbij de intieme, delicate klanken van de kleinere songs van Cat Fish perfect samengaan met de meer ambitieuze, muzikalere nummers van de eerder uitgebrachte EP. Met steeds weer Rutger Martens als de perfecte omstandigheid om de sterke liedjes van Annie Lime naar een nog hoger niveau te tillen. Pedalsteel, elektrische en akoestische gitaar wisselt hij moeiteloos af. Dat de zenuwen haar af en toe parten spelen en haar gitaarspel misschien niet altijd even steady is, is haar vergeven.

De voormalig geneeskundestudente kan niet alleen mooi zingen, maar tussen de nummers door ook mooi vertellen (in het Engels). Kleine anekdotes over hoe de nummers zijn ontstaan of over haar fascinatie voor kwantummechanica, waarna ze één van haar eerste nummers ‘Eternal Lake’ speelt, een lied dat gaat over tijd. Met het ijzersterke ‘Fate and Coincidence Dancing the Tango’ waarover wij vorig jaar al schreven en afsluiter ‘Monologue, a’ sluit Annie Lime vandaag een heel mooi optreden af. Een staande ovatie van de aanwezigen is dan ook haar verdienste en die van Rutger Martens.

De muziek, lyrics en performance van Annie Lime voelen heel oprecht en eerlijk aan. En als je dan als toegift ook nog een mooie uitgeklede, maar door merg en been snijdende versie van Nirvana’s ‘Smells Like Teen Spirit’ ten gehore brengt, kunnen we niet meer om de vroege bloei van de lindeboom heen.