De song is een aanklacht tegen polarisatie, radicalisme en de opkomst van rechts gedachtengoed in de maatschappij. De kernboodschap is dat je voor jezelf moet denken en niet zomaar blindelings mensen moet volgen die het hardste schreeuwen.
De zang past niet perfect in het ritme van de muziek, waardoor de aandacht er steeds bij gehouden moet worden. Dat is uitstekend gedaan, want hierdoor hoor je ook bij een tweede en derde luisterbeurt weer andere aspecten. De typische samenzang is wel weer te horen en ook hier zorgt dit voor extra kracht. De screams van zanger Eelko Lommers komen vanuit zijn tenen en dat maakt het nummer geloofwaardig. De vijfde versnelling wordt gedurende het hele nummer vastgehouden, maar tegen het einde schakelt de band nog een tempootje hoger. Na de melodische brug explodeert het nummer volledig. Het abrupte einde past perfect, want als je een dergelijk boodschap brengt, dan is er geen behoefte aan een zalvend einde. Wat ons betreft een perfect openings- of slotnummer voor een liveshow.
Check ook de videoclip, want hier is ook veel tijd en moeite ingestoken.
We zijn benieuwd naar het optreden op Bunkerpop op zaterdag 7 september en naar de EP die later dit jaar zal verschijnen. Enough is dus nog lang niet Enough.