Het terrein is slim ingericht. Twee podia tegenover elkaar, met daaromheen de catering. Ook aan de kleintjes is gedacht. Een springkussen is aanwezig. De ouders kunnen onbekommerd genieten van de muziek en een perfect getapt pilsje.

Wat meteen opvalt als je rondloopt op het plein is de vrolijke sfeer. De vrijwilligers achter de buffetten begroeten je met een glimlach en een vrolijke noot. De leden van de organisatie lopen lachend rond en maken een praatje. De zon is prominent aanwezig.De randvoorwaarden zijn dus dik in orde. Tijd voor de muziek.

Klokslag half zes mag Waking Skies aantreden op het hoofdpodium. Het is niet druk in Susteren, maar dat deert de band niet. Vrolijke popliedjes klinken over het plein.
Erg leuke band, die altijd 100 procent inzet toont. Mooie show, en de toon is gezet voor de rest van de bands.

Het Belgische Dog House Sam speeltouderwetse rock and roll en rockabilly. Met een minimale setting. Contrabas, drums en gitaar. Meer heb je ook niet nodig bewijzen deze mannen met humor.
Ze nemen zichzelf niet al te serieus zo zeggen ze. Maar hun muziek is verre van dat. Echt goed uitgevoerde liedjes. En gewoon leuk. In de zon met een biertje maakt deze band er een mooi uur van.

Als de ene band klaar is kun je je meteen omdraaien richting het tweede podium. Je hoeft je plek niet eens te verlaten als je dat niet wil. Waar je ook sttat, overal is er goed zicht op de podia.

Hoog tijd voor Audio Pilots uit Venlo. Eigenzinnige powerrock met een melodieuze twist. Rechttoe, rechtaan en daar is niks mis mee. Deze vier mannen zijn allemaal ervaren muzikanten die weten hoe een goede rockshow moet klinken. En dat is het ook. Lekker om naar te luisteren en verder weinig poespas.

Snel weer omdraaien voor de volgende band. The Great Communicators uit Amsterdam en omgeving staat alweer klaar. Een schot in de roos!

Heel veel energie spat van het podium af. Hoe is de band het beste te omschrijven? Dat is lastig. Retro-rock, dance, Jett Rebel meets The Doors? En ook hoor je er een vleugje Bjork doorheen. Daarbij, je hoeft ook niet in een hokje te passen. Met zijn zessen maken ze er een spetterend optreden van. Deze band brengt 22 september hun debuutalbum uit. Ga dat beluisteren want van deze band gaan we nog veel horen. Heel erg goed.

Koppelpop heeft altijd veelbelovende Limburgse bands op het podium staan en Statesmen is daar een goed voorbeeld van. Wat is deze band goed aan het worden. Ze pakken het publiek beet en laten ze drie kwartier lang niet meer los. Mooie, goede pop-rock liedjes maken ze. En ze brengen ze live vol overtuiging. 

Gitarist Jerome doet denken aan The Edge, foutloos en vol passie bespeelt hij zijn gitaar. Zanger Stan zou je kunnen vergelijken met een jong Bryan Adams. Wat een energie! Bassist Jesse en drummer Bram vormen het hart van de band en hun ritmes stuwen de andere twee naar grote hoogtes.
 

Ze speelden al in de finale van Nu of Nooit. En dat is jammer. Gezien hun groei sinds toen hadden ze misschien beter een jaar later mee kunnen doen. Dan hadden ze waarschijnlijk een veel betere kans op de winst gehad. Het is wat mij betreft een kwestie van tijd voor deze mannen doorbreken. Dat kan niet anders gezien de hoge kwaliteit van hun songs en live optredens.

En dan is Koppelpop alweer bijna voorbij. Maar niet voordat Leeways heeft opgetreden. Een perfecte afsluiter Met hun reggae, funk en rock. Feest! En de voetjes van de vloer. Dat gaat vanzelf. Zelfs de meest verstokte niet-dansers bewegen mee. Een knallende slotact die bijna niet van het podium te krijgen is.

Koppelpop is miscchien wel het best bewaarde geheim in het Limburgse festival landschap. Er hadden wat meer bezoekers mogen zijn. Degenen die eer waren hebben een topdag gehad. Een gevarieerde line-up, met verschillende genres was er te zien.

Goed geserveerde drankjes en hapjes voor een meer dan redelijke prijs waren er te krijgen. Dit festival krijgt het elk jaar voor elkaar om alles top geregeld te hebben voor publiek en muzikanten.

Maar vooral waren de bands erg goed en dat is altijd het belangrijkste. Volgend jaar de vijftiende editie, een jubileum. En volgens de organisatoren kunnen we dan iets bijzonders verwachten. Ik kijk er naar uit!