Om dit niet onopgemerkt voorbij te laten gaan, pakt de organisatie dit jaar extra uit door niemand minder dan 3FM DJ Michiel Veenstra uit te nodigen, de muziek te verzorgen op de vooravond van het traditionele festival.

Verder wordt niet getornd aan de succesvolle formule. De line-up bestaat weer uit een keur aan Belgische en Nederlandse bands en de programmeurs bewijzen wederom een neusje te hebben voor het boeken van pakkende acts die aanslaan bij muziekminnend publiek.

Ook voor de kinderen is weer gezorgd. Het is een drukte van jewelste tussen de springkussens: Kinderen rennen geschminkt rond, maken grote zeepbellen, staan bij een clown die ballonnen omtovert tot een dier of wachten in de rij op een gratis suikerspin. Daarmee groeit het festival slim mee met de vaste bezoekers van het eerste uur, die hun kroost zonder probleem kunnen meenemen en daarmee niet op zoek hoeven voor een oppas.

Het muziekaanbod is weer gevarieerd. Een breed scala van genres passeert de revue. Van het rockende Velosso, naar Silent Runner met sterke wave invloeden. Van de folk en blues ritmes door King Dalton, naar het virtuoze gitaarspel van Grim Tim.

Van de feestelijke reggea-ska door Bazzookas naar strakke boogie van de Boogie Beasts en psychedelische death metal van Death Alley.

Helaas gooit afsluiter The Hickey Underworld een klein beetje roet in het eten. Het is een teleurstellend, ongeïnspireerd optreden. Dit is helaas geen goed visitekaartje voor de toekomst van het festival.

Ondanks een tegenvallende afsluiter kunnen, zowel organisatie als bezoekers kunnen terugkijken op een geslaagde, zonnige en gezellige jubileum editie.