Geen doorsnee countrymuziek

Interview met The BossHoss op Bospop

Joséphine Kurvers ,

The BossHoss uit Berlijn trekt met gemak in eigen land volle zalen met hun stevige countrynummers, vaak covers van bekende popliedjes. In Nederland zijn nog niet zo bekend, hoewel ze voor hun laatste album, Dos Bros, een eigen versie van Jolene opnamen met onze eigen Ilse de Lange. Onlangs stonden de heren op Bospop en mocht 3voor12/limburg frontmannen Alec Völkel en Sasha Vollmer eens aan de tand voelen.

De muziek van The BossHoss kent vele invloeden uit de countrymuziek, maar ook uit andere stromingen als pop en rock. “We zijn niet alleen maar fan van country. We houden van deze muziek net zoals we van vele andere genres houden. Al deze soorten muziek beïnvloeden ons in het maken van onze eigen muziek. Uiteraard gebruiken we veel country-elementen die we leuk vinden, maar dat doen we net zo met elementen uit pop en rock.”

Niet alleen de muziek is sterk, maar ook het image van the BossHoss klopt tot in de details, van kleding tot gedrag. De band bestaat inmiddels al zo’n twaalf jaar en dat hadden Sasha en Alec van tevoren nooit gedacht. “We hebben nooit een masterplan gehad toen we begonnen met het maken van muziek. We zijn dit gaan doen uit plezier zonder enige grote doelen. We hebben ons op het werk leren kennen en na werktijd zijn we begonnen met het maken van muziek. Dat hebben we ongeveer een half jaar zo met zijn tweeën gedaan en zo hebben we aan onze stijl gewerkt. Zo is de band eigenlijk ontstaan. Voor ons is het verder belangrijk dat we op het podium ook voor visueel entertainment zorgen. Dat doen we onder andere door ons op een bepaalde manier te kleden. Het is bovendien een stijl die dichtbij ons zelf ligt dus we doen ons niet anders voor dan we zijn. Uiteraard gaan we in het echte leven niet met een cowboyhoed naar de bakker.”

De liveshows zijn keer op keer energiek. Het is eigenlijk best knap dat dit iedere keer lukt, want het is ook voor te stellen dat zelfs The BossHoss weleens een slechte dag heeft. “De energie komt vanzelf, zelfs als we een mindere dag hebben. We zijn met tien mannen en het is er gewoon. Ook als het heel warm is, zoals vandaag. Nu kan ik me niet voorstellen dat die energie er zal, maar ik weet dat het er straks zal zijn."

De band raakte snel bekend door hun eigenzinnige covers van bekende nummers zoals Hey Ya van Outcast. Hun concept sloeg aan, maar uiteindelijk zijn deze Duitsers ook eigen nummers gaan maken. “Op de eerste plaat hebben we inderdaad veel covers gemaakt. Bestaande nummers uit de meest uiteenlopende genres hebben we omgetoverd tot onze eigen versies. We waren zeer verrast door het succes van onze nummers. Bij het maken van het tweede album was het ons wel duidelijk dat we dit niet nog een keer zo konden gaan doen. We hebben ons daarom voorgenomen om toch minstens de helft uit eigen nummers te laten bestaan. We hebben hier inmiddels een goede balans gevonden in de afgelopen tien jaar. We waren natuurlijk wel benieuwd of de eigen nummers ook zo goed in de smaak zouden vallen bij de fans. Gelukkig blijkt elk nieuw album nog succesvoller te zijn dan het vorige.”

Met zoveel succes en een groot bereik zou je verwachten dat ook de oorspronkelijk uitvoerende artiest van de nummers die The BossHoss covert er lucht van zou krijgen. “Helaas hebben we geen reacties gehad van bands. Maar Duitsland is natuurlijk ver weg voor de meeste artiesten die we coveren. Ze komen toch voornamelijk uit de Verenigde Staten, dus het is lastig om van hen een reactie te krijgen. Uiteraard vragen we wel altijd om de rechten om een nummer te mogen coveren. De enige reactie die we ooit hebben is gehad is die van Burt Bacharach. Hij heeft de rechten van I Say A Little Prayer persoonlijk aan ons vrijgegeven.”

Dos Bros uit 2015 is het zevende studio-album van The BossHoss. Uiteraard is hun muziek met elk album geëvolueerd. Dat is ook te merken aan het groeiende succes van de band. Toch gaat die ontwikkeling min of meer vanzelf. “Bij het maken van een nieuw album zijn we niet bewust bezig met welke richting het op moet gaan. Het is steeds een automatisch proces. Sasha schrijft hoofdzakelijk de nummers. We hebben vaak iets van dertig nummers voor een album. We kiezen dan samen welke songs op de plaat komen. Wat dat betreft zitten we in een luxepositie.”

Op het laatste album staat ook een cover van de klassieker Jolene met Ilse de Lange. Het is verrassend dat The BossHoss versterking in ons land zoekt. Uiteraard was Ilse er op Bospop bij om dit nummer te zingen. “We wilden Jolene altijd al coveren. We wilden hierbij dan graag een vrouwelijke zangeres betrekken en hebben in eerste instantie in Duitsland naar iemand gezocht. We konden geen match vinden. Onze platenmaatschappij wees ons op Ilse de Lange en The Common Linnets. We vonden dat zij goed past bij wat we voor ogen hadden dus we hebben haar benaderd. Gelukkig zei ze ja.”

Het is misschien wat ongewoon dat muziek met een sterkte country-achtergrond zo succesvol in Duitsland is. Dat zou je eerder verwachten in Noord-Amerika. In 2007 volgde dan ook een tour door Texas en Canada. Toch houden de heren van The BossHoss het liever wat dichterbij huis. “We zijn op tour geweest in Texas en Canada en we hebben daar wat ook video’s opgenomen, maar het is veel moeilijker om daar een voet aan de grond te krijgen. We concentreren ons voornamelijk op Duitsland, Oosterrijk, Zwitserland, Engeland en een klein beetje op de rest van Europa. Daar zijn we erg druk mee. We kunnen het ons gewoonweg niet veroorloven om twee jaar naar Amerika te gaan om te proberen daar bekend te raken.”

The BossHoss speelt later op de zondag van Bospop. Gelukkig hebben ze zelf even de tijd om wat van deze tweede festival mee te krijgen dan alleen hun eigen optreden. “Als we headliner zijn op een ander festival dan hebben we eigenlijk geen tijd om nog naar andere bands te kijken. Gelukkig is het vandaag zondag en zijn er verder geen andere optredens gepland. Vooral Santana en Elvis Costello lijkt ons tof om te zien. Zelf zijn we al een aantal jaren niet meer in Nederland geweest. De laatste keer was drie jaar geleden op Pinkpop. Vroeger traden we hier vaker op. Dus we vinden het wel een beetje spannend. We hopen dat de mensen ons nog kennen.”