Nadat organisator Marc Gommans de eerste artiest, A Balladeer (Marinus de Goederen), heeft aangekondigd vraagt hij om stilte. Dit blijkt overbodig want iedereen hangt de hele avond aan de lippen van de artiesten. Muisstil met af en toe een lach en slechts onderbroken door een daverend applaus. Een sfeervolle avond.

A Balladeer bijt zoals eerder vermeld het spits af. Hij lijkt meteen excuses te willen maken voor zijn, meestal wat melancholische teksten want hij begint met 'My “I’m Sorry” Song To You'. Mooi en gevoelig gebracht. Na enkele nummers komt het keyboard aan de beurt en zorgt voor een aangename variatie in instrumentarium. Door de verhalen tussendoor krijgen de liedjes een extra lading. Over zijn liefde in Amerika tot het afscheid van een goede vriendin aan een ziekenhuisbed, prachtig verpakt in '5 Minutes Beside a Hospital Bed'. De mooie en sfeervolle set wordt beloond met een warm applaus.

Na de eerste pauze is het de beurt aan Inlakech. Toen de organisator hen voor het eerst hoorde heeft hij ze direct geboekt. En terecht want wat een band is dit. Zes muzikanten die, op een klein podium met zichtbaar plezier een geheel eigen genre van rock, soul en folknummers spelen. De charismatische zangeres Nienke Lohuis danst en klapt terwijl haar geweldige zang zich in de oren van de luisteraars nestelt. Van deze band gaan wij hopelijk nog veel horen. 

Na de tweede pauze is het de beurt aan Case Mayfield (artiestennaam van Kees Veerman). Met alleen een gitaar vormt hij een groot contrast met de vorige set. Ook dit is de charme van een huiskamerconcert. Ondanks zijn verkoudheid weet hij te imponeren door zijn eenvoud en humor. Sterke songs die mooi en breekbaar gebracht worden.

En tot slot de bonus van deze avond, Mister And Mississippi. Geboekt toen ze nog relatief onbekend waren en sindsdien een stormachtige ontwikkeling meegemaakt die hun tegenwoordig in de grote zalen brengt. Hiermee heeft de organisator een gouden keuze gemaakt. Als de band begint met spelen is meteen duidelijk waarom onder andere Giel Beelen het momenteel de beste Nederlandse band vind. Prachtige nummers met mooie samenzang  doen je in een droomwereld belanden. Deze kenmerkende sound komt in ieder nummer terug. De typische stem van zangeres Maxime Barlag brengt precies de juiste sfeer in de nummers. Het is voor iedereen duidelijk dat deze band, gevormd als een schoolproject op de Herman Brood Academie niet vaak meer in kleine zalen te zien zal zijn. Het is een prachtige afsluiting van een geweldige avond.