Lesoir presenteert nieuw album Transience

Oordoppen hard nodig in de Muziekgieterij

Bas Machiels (tekst), Wil Delissen (foto's) ,

Na een toer door China is de Maastrichtse band Lesoir weer terug in hun eigen stad. En natuurlijk is de eerste show dan meteen een thuiswedstrijd in de Muziekgieterij. 3voor12 had de oordoppen hard nodig.

Smiling Industries mag de avond openen, en dat wordt meteen door de hele zaal gehoord. Vooral de bas staat erg hard, zelfs met oordoppen in. De bassist wisselt een paar keer tussen de basgitaar en de kleine synthesizer die voor hem staat. Ook deze synthesizer is erg aanwezig, vooral de laagste tonen zijn zo hard dat er van alles begint te trillen. Bij het tweede nummer is de zang van de gitarist nog wat onzeker, maar dat herstelt tijdens volgende nummers. Smiling Industries heeft een sterke verbinding tussen bas en drums, mooie gitaarpartijen met veel delay. Aan de zang en samenzang mag nog wel wat gewerkt worden.

Lesoir is aan de beurt, amper terug van de reis naar China waar een tweede toernee werd afgerond. De oordoppen gaan meteen weer in want het is hard nodig. Bassist Dachuan Lu en drummer Ruben Israël laten horen dat ze goed op elkaar ingespeeld zijn. Na de opening wordt het eerste nummer van de nieuwe plaat gespeeld:'Feet On The Ground'. De energie barst los op het podium. Nieuwe aanwinst Eleën Bartholomeus laat zien dat ze van alle markten thuis is met een indrukwekkend live-setup, waarbij ze bij dit nummer lekker losgaat op een grote drumpad.

De show van Lesoir wordt nog aangevuld door een zesde lid, namelijk het meisje rechts van het podium die verantwoordelijk is voor alle visuals. Bestaande achtergronden worden geprojecteerd op de twee schermen aan de zijkant van het podium, terwijl er live tekeningen op worden gemaakt.    

Gedurende de hele avond speelt de band zo hard dat bepaalde instrumenten niet goed hoorbaar zijn. Zo pakt zangeres Maartje Meessen in het derde nummer haar dwarsfluit, maar deze is totaal niet te horen. Koop even een goede condensatormicrofoon, want een dwarsfluit door een zangmicrofoon is amper hoorbaar. Ook als Maartje in het vierde nummer achter de piano kruipt is deze pas te horen als de bas en drums wegvallen. Als de dwarsfluit een paar nummers later terugkeert is deze gelukkig beter te horen. Arabische melodieën vullen de harde rockmuziek mooi aan. Ik had de dwarsfluit graag meer in gebruik gezien.

Nog een, persoonlijk, gemis is de samenzang. Multi-instrumentaliste Eleën zingt af en toe een tweede stem mee en dat voegt meteen enorm veel toe. Helaas hebben de drummer en de gitarist geen microfoon, maar de bassist heeft er wel een. Het hele concert wacht ik op het moment dat die gebruikt gaat worden. En als het moment dan eindelijk daar is worden enkele zangmelodieën in het refrein zacht meegezongen. Dat zorgt dan wel meteen voor extra power in het nummer.   

Tijdens de laatste twee nummers, 'Transience' en 'True Story', pakt de zangeres de akoestische gitaar erbij, maar deze is helaas bij haar, net als bij Eleën, niet te horen. De avond is nog niet ten einde wanneer de band begint aan een toegift. Zangeres Maartje wordt prachtig begeleid door gitarist Ingo Dassen. Een melodie aangekleed met een mooie hoeveelheid delay op de gitaarpartij. Dan valt de band in, om het nummer stevig af te sluiten.    

Ik kan rustig stellen dat Lesoir op deze albumpresentatie solide werk neerzet, vooral de ritmische basis is erg goed. Het volume vanavond had iets beter gedoseerd mogen worden maar elukkig hebben ze daar oordopjes voor uitgevonden.