Het idee achter deze concerten is om een soort van zolderkamersfeer neer te zetten; alsof Tim als zestienjarige puber op zijn zolder zit te spelen. Nou weet ik uiteraard niet hoe Tim Knol's zolderkamer eruit ziet, maar de sfeer was helemaal 'zolder'. "Wat zitten jullie dicht bij me", zo luidde Tim's verwoording.
Ook zijn muziek kwam perfect tot haar recht. Een verhaaltje daar, een liedje erachteraan en daarna weer die charmante en lieve grijns op zijn gezicht. Zo blijkt 'Sam', zo heet een van zijn grootste hits, echt te bestaan en heeft hij Anne Soldaat, gitarist van de band, gevraagd om voor hem te komen spelen toen hij heel dronken was.
Zijn band zit ook goed in haar vel. Vooral toetsenist Matthijs van Duijvenbode hij speelt de spotlights van de Heerlense Limburgzaal. Hoogtepunt van de aanstekelijke chemie tussen de bandleden is als de vijf mannen een gospelliedje zingen, dat oorspronkelijk van Hank Williams is.
Mensen als Tim Knol zijn helaas schaars in Nederland, qua muzikaliteit én qua karakter. Laten we hopen dat we nog lang van hem kunnen genieten en dat er nog vele toekomstige muzikanten door hem geïnspireerd worden.
Tim Knol, zo normaal gebleven
Een kijkje op Tim's zolderkamer
"De muziek van Tim Knol is niet baanbrekend, wel enorm fijn." Aldus heel Nederland, dat de troetelmuzikant met liefde omarmde. Na zijn debuut, Tim Knol uit 2010, en het vervolg daarop, Days uit 2011, heeft Knol veel poppodia en festivals bezocht. Na een drukke tijd werd het tijd om een stapje terug te zetten. Iets intiemere concerten kwamen op de planning; een theatertour. Hierbij werd ook het prachtige Parkstad theater van Heerlen aangedaan.