Dat de Zweedse band Pain of Salvation haar sporen heeft verdiend blijkt uit de ruime publieke belangstelling. De zaal is al goed gevuld als de Duitse band Cryptex het podium betreedt. De Schotse rok van de frontman verklapt al de Keltische invloeden welke ook in de muziek terug zijn te vinden. De heren zijn echter ook niet vies van een stevig stukje metal en alsof dat nog niet genoeg is, wordt tegen het einde van de set ook nog een didgeridoo ter hand genomen. Het pubbliek lust er wel pap van. Een gevarieerde aanloop dus naar de hoofdact van vanavond.
Pain Of Salvation verlost Bosuil
Voorganger van vanavond: Daniel Gildenlöw
Drijvende kracht binnen de zweedse progrock formatie Pain of Salvation is de net zo artistieke als grillige Daniel Gildenlöw. In 1991 alweer, zorgde hij ervoor dat Pain of Salvation het licht zag. Interessant detail: alle overige mede oprichters zijn inmiddels afgehaakt. Het duurde 6 jaar voordat het eerste studio album Entropia uitkwam. Zeven albums later maakt Weert deel uit van de tournee, waarmee de band haar album Road Salt Two presenteert.
Pain of Salvation neemt het publiek aan de hand voor een reis door de geschiedenis van de band. Maar liefst zes albums zijn opgenomen in de samenstelling van de setlist. Het nummer “Stress” geeft zelfs een kijkje in de wieg. Uitaard is het laatste album met vijf tracks het sterkst vertegenwoordigd. Geopend wordt met “Softly She Cries”. Een stuk verder in de set volgt een triple van “The Deeper Cut”, “1979” en “To The Shoreline”.
Tegen het einde wordt een rustmoment gecreëerd met de akoestische uitvoering van het gevoelige “Healing Now”. Frontman Daniel is een performer die het publiek weet te bespelen. Iedere actie richting zaal staat garant voor een golf van gejuich. Tijdens de toegift vertoont de muzikale duizendpoot z’n kunsten op de drums. Als afsluiter wordt het nummer “Sisters” ingezet. Met de keuze voor deze track van het Road Salt One album zorgt de voorganger van vanavond voor eensgezindheid onder zijn 'volgelingen'.