Gelukkig weet Harry Sacksioni hoe hij zijn publiek enthousiast moet krijgen voor een uiteenlopend scala aan muziek. Vergezeld van prachtige anekdotes brengt hij een ode aan de muziek waar hij in zijn jonge jaren als gitarist door werd geraakt. Uiteraard spelen de nummers van de Beatles hier een hoofdrol in, maar ook muziek van Frank Sinatra en Queen passeren de revue. Dat hij als gitarist van alle markten thuis is, bewijst hij door zelfs de - naar eigen zeggen “inferieure” – overbekende Amerikaanse zomerhits naar een hoger niveau te tillen als hij de partijen van alle instrumenten tegelijk met één enkele gitaar weet te vertolken.

Het hoogtepunt van de avond is als Sacksioni na een voorstelling van zo’n twee uur waarin hij zich letterlijk de nagels van zijn vingers heeft gespeeld, nog gezellig voor op de rand van het podium gaat zitten om een aantal betoverende composities van nummers ten gehore te brengen. Hierbij eindigt hij met het prachtige nummer 'Meta Sequoia' vergezeld van een ontroerend verhaal over zijn eigen moeder. Ook is hij niet te beroerd om na afloop CD's te signeren en een praatje te maken met iedereen die daar behoefte aan heeft.

Ondertekende kan iedereen van harte aanraden om naar een van de resterende voorstellingen van 'While My Guitar Gently Weeps' te gaan, of als dit niet meer mogelijk is naar de reprise die momenteel in de maak is. Niet alleen om een van de beste gitaristen die Nederland rijk is te kunnen beluisteren. Maar ook om erachter te komen waarom George Harrison indertijd verantwoordelijk werd gehouden voor de moord op Sharton Tate door Charles Manson, wat ons volkslied te maken heeft met 'Paint It Black' van de Stones en welke onbekende wereldhit Harry Sacksioni geschreven heeft.