Obscure jaren '60 beat, verguisde B-films en knotsgekke surf is de bindende factor van dit kwartet", zo lezen we op de website van de band. El Gran Gringo (gitaar), Das 4 Streichen Fantoom (bas), Professor Bandito (drums) en El Cantador (orgel, geluid) hebben dan ook een missie: "In rokerige, zweterige kroegjes en lekker dicht op het publiek de pannen van het dak spelen, dat is wat we willen.

En wie er schuil gaan achter deze obscure namen? Alter ego's 'El Gran Gringo' en 'El Cantador' zijn niemand minder dan Mark Deckers, frontman van het nimmer officieel opgeheven Red Zone Cuba en Sjoerd Linders van Super 88. 3VOOR12/Limburg sprak met het vitale retro duo vlak na hun tweede show op Ell Nino.

Hoe is de band ontstaan?
"Volgens mij ben jij met de band begonnen," vertelt organist Sjoerd Linders al wijzend naar Deckers, "en in eerste instantie meer garage gericht dan surf."
Deckers: "De bedoeling was om instrumentale surf alla The Ghastly Ones te gaan maken. Met bassist Luuk heb ik toen een keer of vijf gerepeteerd en daarna een drummer erbij gehaald. Maar eigenlijk wilde ik altijd al samen met Sjoerd in een band. Ik had echter een toetsenist nodig, terwijl Sjoerd een gitarist is."
"En orgel spelen kon ik nog niet echt," bekent Linders, "maar ik ben een groot fan van de Duitse surfband Los Banditos en de rol die de toetsenist daar heeft, is gewoon de melodie spelen. En als ik gevraagd word voor zo'n rol in een band als deze, kan ik die natuurlijk niet laten liggen."

Wringt dat niet, een band met twee frontmannen?
"Frontmannen, wat zijn dat?", vraagt Deckers zich af.
Linders: "Een zanger wordt al snel als frontman van de band gezien, meestal is hij degene die met het publiek communiceert."
Deckers: "Of heb jij het gevoel dat ik een frontman ben?"
Linders: "Nou ja, wel wat meer denk ik, maar bij ons is dat anders omdat we voornamelijk instrumentaal zijn. Als je niet zingt, moet je tussendoor toch contact maken en de interactie zoeken. Ik kan met niet zo heel veel gitaristen overweg, maar met Mark klikt het gewoon. Verder hebben we alle vier een gelijkwaardige inbreng. Veel melodieën die ik speel, zijn bijvoorbeeld door de drummer bedacht. En Mark bemoeit zich op zijn beurt bijvoorbeeld met de floor tom. Of hij verzint een rif die bassist Luuk dan weer overneemt. En dat is het gave van de band. Niet een kwestie van compromissen sluiten, maar elkaar aan- en opvullen dus. En eerlijk zijn, rechtuit zeggen als het niets is. Maar van botsende ego's is bij ons geen sprake."

Er is een EPtje verschenen met vier nummers, is een volledig album al in de maak?
"Sjoerd woont in Amsterdam en daarom kunnen wij maar een keer in de maand met z'n vieren repeteren. Waardoor we niet echt goed kunnen werken aan nieuw repertoire, want de keren die we compleet zijn, repeteren we voor optredens. Dus qua songwriting heeft Sjoerd nog niet optimaal kunnen meedenken. En hij kan gewoon hartstikke goed liedjes schrijven en dat moeten we zeker in de nummers meepakken. In november beslissen we of een live stop van een half jaartje maken, om te werken aan een full length album. Sjoerd en ik willen heel graag een volledig album opnemen, terwijl Martin en Luuk vooral veel willen spelen."
Linders: "veel live shows betekent natuurlijk beter op elkaar ingespeeld zijn, wat uiteindelijk de kwaliteit van dat album ten goede komt. Het liefste heb ik de nummers voor 90% klaar, zodat ik ze vervolgens kan opsturen naar iemand met verstand van onze stijl. Ik noem bijvoorbeeld de drummer van Los Banditos die als producer zou kunnen dienen."

Surf + Beat + Hipshaking Grooves = The Surfbeat Club. Welke invloeden zijn verder losgelaten op jullie muziek?
Deckers: "Een band die we alle vier heel hoog in het vaandel hebben, is Los Banditos. Een grote invloed die we ook in onze muziek proberen te verklanken. Ook het bezwerende en onheilspellende van The Ghastly Ones zit een beetje in onze muziek. En uiteraard heb ik de punkinvloeden uit mijn 'Cuba' tijd natuurlijk ook meegenomen, dat zit nu eenmaal in mijn stijl opgesloten. Sjoerd neemt natuurlijk de wat poppier kant van Super 88 mee. En is met een goeie drummer en dito bassist een combinatie die goed werkt."

Hoe moet de ultieme Surfbeat Club plaat gaan klinken?
Linders: "Er moet altijd een randje aan zitten, geen klassieke surf dus. En het moet vooral afwisselend zijn. Je hebt bijvoorbeeld surfplaten in de categorie 'alle dertien goed'. Je bent bij nummer vier van de cd, en je denkt, welk nummer was dit ook alweer? Dat willen we vermijden."
Deckers: "Ook door de toevoeging van samples proberen we het spannend te houden. Maar het moet kloppen met de sfeer. Wat je hoort is weloverwogen gekozen. Bijvoorbeeld, de introsample van 'Circus Morbido' gebruiken we alleen live. Achteraf vind ik het jammer dat dit intro niet op onze EP terecht gekomen is. Die sample zet toch meteen een bepaalde sfeer neer, waardoor het nummer nog meer tot zijn recht komt."
Linders: "Zie zo'n introsample als een verhaal zonder melodie. Als vervolgens het nummer begint, neemt de melodie dat verhaal over."

Zijn de samples toch niet stiekem bedoeld om het gemis aan een zanger te compenseren?
Linders: "Nee, absoluut niet, onze muziek is daardoor misschien minder toegankelijk en voorbehouden aan een kleine scene en dat moet je je wel realiseren."

Wil The Surfbeat Club zijn muziek uiteindelijk uit die kleine scene trekken?
Deckers: "Nee, die illusie heb ik niet, we hebben ook geen hoge ambities. We moeten het gewoon van kleine kroegjes hebben. In rokerige, zweterige kroegjes lekker dicht op het publiek de pannen van het dak spelen, dat is wat we willen."
Linders: "Ik heb geen hoge verwachtingen, onze muziek is voor de liefhebber."
"Maar komt er iemand zoals een boeker of iemand van de platenmaatschappij langs die zegt, dit is zo super geweldig, ik heb grote plannen met jullie, dan wordt het een ander verhaal", valt Deckers bij. "Maar om onszelf nou elke week uit naad te gaan spelen, die ambitie is er niet. Ik heb liever tien goeie optredens per jaar. Wél is er het streven om een keigoeie cd te maken. We lopen allemaal al wat jaartjes mee, we hebben goeie apparatuur, er zijn genoeg ideeën, dus ik weet zeker dat er iets moois uit te halen is. In ieder geval iets unieks in Limburg kunnen neerzetten. Ik weet zeker dat wij qua stijl uniek zijn in Limburg. Dat is wat ik met Red Zone Cuba ook probeerde: uniek zijn."

Kunnen we The Surfbeat Club op Nu Of Nooit verwachten?
Linders: "Nu Of Nooit is gewoon een hele mooie springplank om je te laten zien aan een wat groter publiek. En daar moet je het dan ook voor gebruiken."
Deckers: "Noem eens een winnaar waar echt wat uitgekomen is. Sungrazer doet het goed ja, maar voor de rest? Ik vind het tof om in de voorrondes te spelen voor een wat groter publiek en dat er mensen naar je kijken die je vervolgens willen boeken. Ik loop al wat jaartjes mee en ondertussen is toch wel het nodige veranderd. De muzikanten zijn tegenwoordig technisch veel begaafder dan in mijn tijd met Red Zone Cuba. Ook kan iedereen tegenwoordig met opname-programma's omgaan en dat is voor ons niet weggelegd. Wel is het zo dat techniek en opname tegenwoordig heel goed zijn, maar songwriting kan in veel gevallen beter. Natuurlijk is het een feit dat in Limburg hele goeie bandjes zitten. Al kan ik niet van een echte 'scene' spreken. Wat betreft Zuid-Limburg weet ik het niet, maar in Noord en Midden is de scene de mensen die je op festivals als Ell Nino, WesSummerBreeze, Minirok en Tispelpop tegenkomt."

Wordt er tegenwoordig te weinig pure rock 'n roll gemaakt?
Deckers: "Ja een beetje wel denk ik. De plekken om 'een ruig rock 'n roll bandje' te zien, zijn schaars. En dat mis ik wel een beetje. Maar zoals gezegd, de scene is klein. Zoek maar eens naar eensgezinde zielen wat betreft bands die Sjoerd en ik ook goed vinden. Een band als Oblivians kent vrijwel niemand, Sjoerd was de enige. En deze undergroundstromingen waartoe ook surf behoort, worden naar mijn mening toch een beetje ondergewaardeerd. Ron Koerts van de Celluloid Gurus probeert daar als programmeur van het Vollanalog festival in de Muziekgieterij gelukkig wat verandering in te brengen. Limburg is toch meer metal, een stad als Eindhoven is veel meer garage georiënteerd. En ik hoop daar met The Surfbeat Club een steentje aan bij te dragen. Dat onbekende instrumentale muziek ook heel boeiend en swingend kan zijn. Het clubje eensgezinde zielen kan alleen maar groter worden..."

The Surfbeat Club is onder andere live te zien op festival d-Vers (15 oktober) in de Hollande en als supportact van The Mullet Monster Mafia in Ernesto's (21 oktober).