Afgelopen zaterdag organiseerde stichting Poppodium Venray een nieuw popfestival genaamd Bijenpop. Het festival vond plaats op de parkeerplaats van sportpark De Wetteling en was vrij toegankelijk. Grote publiekstrekker was Go Back To The Zoo, maar er was voor pop- en dance-liefhebbers nog veel meer te beleven. 3VOOR12/Limburg doet verslag in woord en beeld.

Bijna drie jaar geleden werd stichting Poppodium Venray opgericht onder meer door leden van jongerenstichting V-Kick. Deze organisatie had van 2005 tot en met 2007 jaarlijks het V-Kick Festival georganiseerd. In 2005 nog redelijk kleinschalig bij café ’t Podium, waarna in 2006 en 2007 groots werd uitgepakt op het Schouwburgplein in Venray met hoofdacts als De Heideroosjes en Stevie Ann. Met name de editie van 2006 was zeer succesvol met zo’n 4.000 bezoekers.    

Sinds de oprichting van Poppodium Venray is veel energie gestoken in het organiseren van onder meer feesten en concerten in jongerencafé ’t Podium. Zo werden onder meer de cd-presentaties georganiseerd van de Venrayse bands 2-Late en The Imagineers en vond al meerdere malen het succesvolle danceconcept Rookies plaats waarbij regionale zolderkamer-dj's de kans krijgen om hun draaikunsten aan het publiek te laten horen. Ondertussen bleef het binnen de organisatie kriebelen om weer een groter festival te gaan organiseren. Zo is Bijenpop ontstaan.   

Het Schouwburgplein is vooral vanwege de centrale ligging de mooiste locatie in Venray, maar vanwege de over de geluidsnormen klagende bewoners, ook een moeilijke locatie gebleken om een acceptabel geluidsniveau te produceren. Vandaar dat voor Bijenpop werd uitgeweken naar een locatie bij het sportpark met een dunnere bevolkingsgraad in de omgeving.    

Op de parkeerplaats van sportpark De Wetteling staan twee podia: een mainstage met verschillende soorten popmuziek en een dance-tent met dj’s en live-acts.  

De Venrayse band The Story of Mr. Black, mainstage opener, blijkt achteraf een beetje teleurgesteld dat het terrein er nog zo leeg uit zag tijdens hun optreden. Gelukkig was van deze teleurstelling op het podium weinig te merken. Het spelplezier straalt van de heren af. Met name gitarist Richenel Luydens en zanger Jacky van den Munckhof zorgen ervoor dat de band, ondanks hun nog korte bestaan, al een behoorlijk volwassen podiumpresentatie heeft. Het meedoen aan diverse band contests in zalen als De Bosuil en 013 heeft wat dat betreft duidelijk zijn vruchten afgeworpen. Ook muzikaal heeft de band potentie. Ze hebben een heel eigen geluid ontwikkeld dat ze zelf omschrijven als indierock met post hardcore invloeden. Ze wisselen rustige melodieuze stukken af met lekker groovende gitaarpartijen. Duidelijk is dat de band goed geluisterd heeft naar bands als At The Drive-In en Deftones. De band heeft eigen opnameapparatuur aangeschaft waarmee ze hun materiaal aan het opnemen zijn. Het zal dus niet lang meer duren voordat we meer van hen gaan horen.   

Phoenix Park heeft Arnhem als thuisbasis, maar de helft van de band heeft Venrayse roots. Drummer Jesper Albers en bassist Ivo Koenen speelden beiden namelijk in de band 2-Late. Als je de bandnaam Phoenix Park op Google opzoekt, kom je er achter dat dit ook de naam is van het grootste park in Dublin. We hebben hier echter niet te maken met Ierse folk, maar met, zoals ze het zelf omschrijven: 'vintage rock 'n roll' in de stijl van Led Zeppelin en The Who. 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen heeft de band al een tijd in het vizier en vanaf minuut één van hun optreden op Bijenpop is te merken waarom. De band speelt retestrak en is, ondanks het feit dat ze nog geen jaar bestaan, een geoliede machine. Zanger Zac Chapman heeft een dijk van een stem die sterk doet denken aan de stem van Caleb Followil, zanger van Kings of Leon. De eigen nummers worden midden in de set aangevuld met een mooie uitvoering van Beatles-nummer 'Helter Skelter' waarmee men in april op een Beatles fanclubdag nog een award wist te winnen. Het enige minpuntje van het optreden is dat het er na vijfentwintig minuten al op zit. De band doet er dan ook verstandig aan om snel haar repertoire uit te breiden en dan gaat menig festival en popzaal in Nederland, en wie weet daarbuiten, hier nog veel plezier aan beleven.   

Voor het optreden van de Utrechtse folkpunkers Circle J checkt presentator Robert Timmermans of het nog niet massaal toegestroomde publiek aan twee belangrijke voorwaarden voor een Circle J-optreden kan voldoen: Een pot bier en een vuist in de lucht. Dit blijkt geen probleem, waarna de band met groot plezier een gedegen optreden neerzet en krijgt hierdoor het het publiek, ondanks het vroege tijdstip, al aardig in beweging.   

Hierna is de beurt aan het Groningse MakeBelieve. Deze band timmert als 3FM Serious Talent en met optredens op Sziget en Lowlands dit jaar behoorlijk aan de weg. Toch valt het te betwijfelen of deze poppy rockers nog een stap verder in hun carrière gaan komen. De band zet technisch gezien een goede set neer en de singles 'From the Start' en 'Another Night at the Disco' hebben absoluut hitpotentie, maar verder beklijft de muziek niet echt. Hier en daar wordt het wel erg mierzoet met teksten als 'stay with me tonight, let me hold you tight, I'll keep you safe and warm'. Teksten die je eerder bij een boyband zou verwachten. Wat podiumpresentatie betreft krijg je het gevoel dat de band een kunstje opvoert dat je al eens eerder bij bands als Paramore hebt gezien. Het verschil is alleen dat het er bij laatstgenoemde act wel echt uitziet. Wil MakeBelieve geen eendagsvlieg worden is er wat dat betreft nog heel wat werk te verzetten.  

Aan de flink toegenomen publieke belangstelling is te merken dat Go Back To The Zoo is uitgegroeid tot een van de smaakmakers van het jaar in de Nederlandse popmuziek. Vanaf opener 'Hey DJ' gaat de dansbare rock er bij het publiek in als koek. De optredens van deze Nijmeegse band zijn dit jaar van een constant hoog niveau, wat hen opmerkelijk genoeg amper moeite lijkt te kosten. Alle nummers van het onlangs uitgebrachte album Benny Blisto passeren de revue en bij afsluiter 'Electric' gaan de voetjes het meeste van de vloer.  

Geboren Engelsman Mark Foggo treedt al dertig jaar op. Toch is het wat hem betreft nog lang niet gedaan en bracht hij met zijn Skasters onlangs weer een nieuw album uitgebracht met de titel Mad. Het regionale publiek is zijn optredens op Zomaarpop en Jera On Air niet vergeten. Een fanschare, voornamelijk afkomstig uit Oirlo en Ysselsteyn, heeft zich vlak voor het podium verzameld en zet vanaf het eerste nummer een flinke ska-pogo in. Bij het tweede nummer scandeert het publiek al 'Pussycat', de naam van een van de vele ska-klassiekers die de band heeft gemaakt. 'Maybe she'll come along' antwoordt Mark. Eerst worden nog andere klassiekers als 'Ska Pig' en 'Hello Ska People' voorgeschoteld en het ska-festijn is compleet. Mark Foggo Skaster's gaat binnenkort toeren door de Verenigde Staten maar komt in november eerst nog terug in Limburg voor een optreden in de Jera in Ysselsteyn.    

In de dance-tent draaien de dj's Art-E, Lucky Done Gone, Moccah en Palmer diverse stijlen als techno, tech house, house en elektro voor een bijna lege tent. Pas aan het einde van de set van de Venlose technodj Maximus begint de tent een beetje vol te lopen. Het Utrechtse dj duo Oui! krijgt voor het eerst echt beweging in het publiek.Voor het Venrayse dj-collectief De Cultuurbarbaren werkt het thuisvoordeel. Ze breken met hun mix van stijlen met onder meer  electro, fidget, dubstep en rock (zelfs Nirvana's Smells like Teen Spirit komt voorbij) de tent volledig af. Tijdens de set ontstaat er een ware moshpit en vliegen de stagedivers en crowdsurfers door de lucht. Kolfje naar de hand van festivalafsluiter Boemklatsch dat na een korte ombouwtijd verder gaat waar De Cultuurbarbaren waren gebleven. Na optredens op festivals als Lowlands en Sziget draaien zij hun hand niet meer om voor een optreden in een voor hen relatief kleine tent op Bijenpop.

Nadat Mark Foggo met zijn optreden de mainstage heeft afgesloten puilt de dance-tent uit en kan het publiek er geen genoeg van krijgen. Boemklatsch wil graag langer doorgaan maar een volgende gig wacht. Dan besluiten Lucky Done Gone en De Cultuurbarbaren om nog even samen door te gaan. Geluidsman Geerd van Ochten en MC Koen Mijnster weten tot besluit het laatste restje energie uit het publiek te persen met een ouderwetse set 'happy hardcore'.   

De eerste editie van Bijenpop mag zeker geslaagd worden genoemd. Op het hoogtepunt waren er zo'n twaalfhonderd bezoekers. Muzikaal gezien werd er een leuk en afwisselend programma geboden. Kortom: Bijenpop is een aanwinst voor de Noord-Limburgse popmuziek en verdient zeker een vervolg.