Vele Limburgse Kane-fans hebben op 19 oktober de weg naar het Parkstad Theater gevonden. De uitverkochte RABOzaal wacht gespannen het begin af. Dan klinkt er het gerommel van onweer en wordt men verblind door lichtflitsen. Als dit gestopt is loopt de band het podium op. Hoewel je na dit “onweer” de hit 'Rain Down On Me' verwacht begint de set heel rustig en sfeervol. De stem van Dinand Woesthoff klinkt ook in het theater als een dijk. Hoewel Kane op de grootste podia moeiteloos stand houdt merk je dat ze zich ook in deze intieme setting thuis voelen.

Hun hit 'No Surrender', afkomstig van hun gelijknamige CD zet de toon voor de avond, intiem en akoestisch. Na een rustig begin zoekt Dinand het contact met het publiek. De chemie is wederzijds en er ontstaat een aangename en relaxte sfeer. Op de juiste momenten, ook tijdens 'Let It Be' is het muisstil. De stem van Dinand geeft rillingen die tijdens 'Dreamer' in kippenvel veranderen. Je voelt de emotie in zijn breekbare stem. Dan komen ook de wat snellere hits aan de beurt. Tijdens 'Rain Down On Me' staat iedereen mee te klappen. Van de meest recente CD komen naast het eerder genoemde 'No Surrender' onder andere ook 'Point Blank', 'In Over My Head', en 'Love Over Healing' voorbij. Deze nieuwe nummers worden afgewisseld met ouder werk zoals 'Damn Those Eyes' en 'Can You Handle Me'.

Dinand vertelt dat ze ieder moment gezinsuitbreiding kunnen krijgen en hij dan gebeld zal worden om meteen te komen. Heerlen is dan erg handig… Het publiek lacht mee. Ook bedankt hij iedereen voor de Edison Publieksprijs voor de beste single ('No Surrender').
Hoewel Kane vooral om Dinand Woesthoff en Dennis ven Leeuwen draait komen ook de andere bandleden ruimschoots aan bod. Als Nico Brandsen alle aandacht krijgt gaat hij volledig los achter de toetsen. Een daverend applaus volgt. Ook gitarist Robin Berlijn (Fatal Flowers), bassist Ivo Severijns (Wild Romance en Powerplay) en drummer Joost Kroon (New Cool Collective, Ploctones) krijgen elk hun momentje. Na deze tour zal Kane ongetwijfeld weer de grote podia beklimmen maar het intieme en akoestische concept smaakt naar meer.