EBM staat voor Electronic Body Music. Een elektronisch muziekgenre dat is ontstaan in de vroege jaren '80 van de 20e eeuw. Dit veelal in Belgie voorkomend fenomeen strijkt eens in de zoveel maanden neer in de Muziekgieterij te Maastricht. Op vrijdag 12 november was het de beurt aan NTRSN en IC 434.

NTRSN is uit Vlaanderen, met Pieter en Bram als onvervalste synthesizerfreaks, aangevuld met de Maastrichtenaar Paul Mommers als percussionist in de gelederen. NTRSN trapte af. Een onvervalste vintage EBM industrial-sound welke doet denken aan old scool Front 242, Cabaret Voltaire, Laibach maar ook aan the Ministry.

PI en JB wisselen elkaar af als zanger. Beiden geven zich volledig en vliegen over het podium, waarbij Bram meer doet denken aan een uit de jaren '80 overgevlogen Richard 23 van Front 242, alleen dan met een vervormde distortion stem a la Skinny Puppy.

De lacense, Korg 707 en Yamaha worden volledig gebruikt. Paul, onverstoorbaar in dit geheel, is zeer creatief in het gebruik van "alledaagse" voorwerpen zoals een motorkap, kettingen, benzinevaten. Dit doet meer denken aan de percussievoorwerpen van Einstuerzende Neubauten. Bij aanvang voert old scool de boventoon, waarna het tijdens het optreden meer in de richting gaat van techno.

Het Antwerpse IC 434 bestaat uit 2 leden, waarvan Geert de Wilde de spil is. Door zijn diverse projecten werkt hij met diverse synth-spelers. Inspiratie is gevonden bij The Klinik, Dive, Suicide Commando en verdere noise en industrial, zoals Test Dept. Vanavond haalde Didier Didelez alles uit de Korg M1, waarbij Geert over het podium kruipt en springt als een dolle stier.

IC 434 heeft het genre darkelectro uitgevonden. Wat is noise hierbij nog te noemen; het is hard, strak en het vindt gretig aftrek bij het publiek. Geert voelt aan dat het publiek meer wil en laat zich volledig door het publiek meevoeren.

Een genre wat in Nederland te weinig aftrek vindt, verdient het om meer aandacht te krijgen. Neem echter wel oordoppen mee.