Sinds de release van deze EP is DeWolff als een komeet omhoog geschoten. Het tevens op vinyl verschenen debuut is door DeWolff zelf inmiddels al op alle fronten ingehaald en voorbij gestreefd. Qua naamsbekendheid in eerste instantie natuurlijk dankzij de praatgrage Mathijs van Nieuwkerk die het basloze trio op 18 november naar 'De Wereld Draait Door' haalde.

Maar het is niet zomaar dat een bandje uit de keutel van Nederland wordt getrokken om in een van de best bekeken tv-shows van Nederland te spelen. Net als ieder normaal mens moet ook Van Nieuwkerk overrompeld zijn geweest van deze zes nummers die dit titelloze debuut vormen. En wie DeWolff live heeft gevolgd tussen pakweg festival WesSummerbreeze (eind juli) en De Bosuil (eind december) kan niet anders concluderen dan dat de band qua eenheid, uitstraling en techniek heel wat meters gemaakt heeft. Bovendien bracht deze periode het nodige nieuwe materiaal op de plank, dat live inmiddels ook uitgevoerd wordt.

Nieuw materiaal dat overigens niet te horen is tijdens Nu Of Nooit 2009, want DeWolff heeft zich helaas teruggetrokken als deelnemer. Het zou de opmars van DeWolff wel eens kunnen verstoren, mocht het trio de finale niet winnen, laat staan niet bereiken. Kortom, een gejureerde misstap op Nu Of Nooit staat slecht op je cv. Daarnaast zou Jan Smeets sowieso al een plaatsje op het Pinkpoppodium voor DeWolff gereserveerd hebben. Althans, zo luiden de 'verklaringen' in het circuit.

In ieder geval, aan DeWolff zelf zal het niet liggen, deze gasten willen alleen maar spelen, spelen en nog eens spelen. O ja, en daarmee Led Zeppelin evenaren. En om eindelijk terug te komen op dat debuutschijfje: dit is simpelweg het bewijs dat het muzikale niveau van DeWolff een Nu Of Nooit allang ontstegen is. Gelukkig behoudt DeWolff in zijn ambitieuze gooi naar een Led Zepstatus vooralsnog zijn zelfrelativering. Geniale songtitels als 'Fishing Night At Noon' en 'With The Landing Of A Flying Saucer' laten zien dat DeWolff die spontane knipoog bezit.

DeWolff heeft goed in de gaten dat je met gevoel voor humor verder komt dan met jezelf doodserieus nemen. Spontaniteit die in de muziek van DeWolff meer dan terug te horen is. Oké, DeWolff zuigt je met stip terug naar de sixties. Maar van stiekem paddo's eten tijdens een luistersessie met pa's gejatte platencollectie bestaande uit Deep Purple, Doors of Syd Barett's Pink Floyd en daar de grootst gemene deler uit capturen, is in het geheel geen sprake. DeWolff recyclet, laat zich inspireren, maakt gebruik van de toen heersende muzikale opvattingen, maar vertaalt deze naar het nu. En dat is ongelooflijk knap voor een band waarvan de gemiddelde leeftijd rond de zestien ligt.

Inlevingsvermogen en bevlogenheid zijn dan ook de kernwoorden van de zes songs op dit schijfje. En bovendien, frontman Pablo weet wat hij in zijn mars heeft, hij is overtuigd van zijn eigen kunnen en even belangrijk: van de capaciteiten van zijn collega-bandleden. Met deze down-to-earth-attitude heeft DeWolff zes nummers opgenomen, of in feite vier, want de singles 'Fishing Night At Noon' en 'Gold And Seaweed' komen terug als bonustracks in langere versies.

Zoals gezegd zijn de psychedelische elementen ruimschoots aanwezig, maar zonder te vervallen in gezapige soundscapes of egotrippende solopartijen. DeWolff is vooral een swingende band en hecht veel belang aan (de kracht van) ritme. Het percussieve staat op gelijke hoogte met het melodieuze. Hammondorgel wordt op eenzelfde manier opgevat als drums. Felle attacks, vinnige akkoorden die soms bijna pikkerig klinken. In combinatie met minimalistische drums levert dit een bezwerend, soms bijna agressief klankbeeld op. Het bekende onderbuik gevoel, een onderhuidse spanning waar je ter plekke jeuk van krijgt. 

Daaroverheen Pablo's stem, die klinkt als een Jim Morisson toen hij er wel nog zin in had. Maar ook het gitaarspel, met die typische Hendrix-bendings en vol raffinement, zijn doordacht bedacht. Misschien zou de productie wel een tikkeltje rauwer mogen, om dat gedreven live-gevoel wat meer te vangen. Maar ach, de wolf zal met het lam verkeren. Voor DeWolff belooft het ongetwijfeld een hete zomer te worden.