Als een lokale band een paar straten van je vandaan woont, ben je als 3VOOR12’er vrijwillig verplicht om ze onder de aandacht te brengen. Als ze leuke muziek maken al helemaal. DeWolff’s debuut-EP was de Limburgse sensatie van 2008! Tijd om op een bewogen jaar met deze welpjes terug te kijken. 

Hoe is DeWolff ontstaan? 
Pablo: “Zo’n vijf jaar speel ik in de band INFA waarmee we best coole dingen hebben gedaan. Het optreden tijdens Zwarte Cross, bijvoorbeeld. INFA liep best goed en we werden steeds beter want we speelden al samen sinds ons dertiende. We maakten muziek in de stijl van AC/DC en Led Zeppelin."

"Mijn broertje Luka ontwikkelde zich als een prima drummer. Mijn ouders gingen de kelder verbouwen en maakten er een oefenruimte van. Dan hadden de buren tenminste geen geluidsoverlast. Ik vroeg Robin om te jammen en die stemde toe. We hadden niet het idee om een band te vormen. Robin switchte van piano naar orgel en toen ontstond DeWolff."

"Intussen ging het bergafwaarts met INFA, het werd een soort sleur en we verloren onze motivatie. We besloten om andere dingen te toen. Ik concentreerde mij op DeWolff; met veel succes. Door veel in buurtcafé’s te spelen konden we ons verder ontwikkelen. We wonnen de eerste prijs in de Kunstbende en kregen ons platencontract. Dit jaar verscheen onze EP, wat automatisch tot meer optredens leidde. Vooral na ‘De Wereld Draait Door’ ging alles in sneltreinvaart”. 

Had drummer Luka dezelfde ambities als zijn broer? 
Luka: “Pablo kwam met het idee om met Robin in de kelder te jammen. Ik speelde toen niet in een band en vond het een prima idee. Ik drumde al sinds mijn achtste en wilde graag in een band spelen. Sinds 2007 maak ik deel uit van DeWolff waarin ik lekker mijn artistieke vrijheid kwijt kan”. 

Wachtte Pablo bewust tot zijn broertje groot genoeg was…in drummen? 
Pablo: “Eigenlijk wel. Toen ik begon met INFA, startte Luka pas met drummen. Geleidelijk werd hij steeds beter en opeens was hij gewoon goed! Toen brak het juiste moment aan om samen een band te beginnen”. 

Welke muziek inspireert julie? 
Pablo: “INFA was puur gebaseerd op rhythm and blues. Toen ben ik naar psychedelische dingen gaan luisteren, zoals Pink Floyd. Een band die ik vroeger verafschuwde, maar sinds ‘The Piper At The Gates Of Dawn’ is dit veranderd. Nog steeds bevallen mij de beginjaren van Pink Floyd het best."

"Ik speelde al een tijdje gitaar, maar door Jimi Hendrix werd ik pas echt fanatiek. Daarvoor luisterde ik hoofdzakelijk naar Nirvana, maar daarvan leerde ik weinig tot niets. Qua gitaarspel sloeg het nergens op. Hendrix inspireerde mij om echt gitaar te spelen..”

Robin: “Ik kende Floyd’s ‘Dark Side Of The Moon’ en ‘Meddle’ van mijn vader. Toen kwam Pablo met ‘The Piper…’ en dat was heel wat anders. In het begin vond ik het maar moeilijke muziek, maar na herhaaldelijk luisteren ging ik het steeds meer bewonderen. De manier waarop de muziek werd samengesteld is zeer knap”.  

Hoe is Robin begonnen als toetsenist? 
“In mijn jeugdjaren heb ik ongeveer drie jaar pianoles gehad. Door klassieke scholing leerde ik de basistechnieken van akkoorden. Deze stijl kon ik natuurlijk niet in DeWolff hanteren. Mijn vingervlugheid heb ik mezelf geleerd door herhaaldelijk de toonladder te spelen." 

"Na de klassieke lessen heb ik een tijdje les gehad in ‘lichte muziek’, zoals de jazz van Bill Evans. Ik kreeg akkoordenschema’s geleerd met de bijbehorende symbolen, en daarop moest ik mijn variaties maken. Van het theoretische aspect maak ik zelden gebruik, maar de geleerde technische vaardigheden komen in praktijk goed van pas."

"Als toetsenist kan ik mijn ei kwijt in DeWolff. We maken de coolste muziek voor toetsenisten. Klassieke muziek spelen is mooi, maar niet leuk. Ik ben ook ontzettend slecht in noten lezen en al dat stijve gedoe is niets voor mij. DeWolff staat voor vrijheid! Ik luister heel veel naar jazzmuziek van Bill Evans en Keith Jarret, maar ook John Lord (Deep Purple, red.) vind ik cool. Hij is ontzettend goed in orgelspelen”. 

Wat is Luka’s inspiratiebron? 
“Ik houd van minimalistische percussie qua opzet en geluid. Tegenwoordig zijn de meeste drummers omringd door een gigantische drumkit. Hun drumpartijen worden helemaal ondergedompeld door het geluid van tien bekkens en vijf trommels. Ik doe hetzelfde met een snaredrum, een bassdrum, een trom en twee bekkens. Zo’n minimaal drumstel ziet ook veel cooler uit."

"Waarom ik juist voor drummen koos, weet ik niet. Ik vond het gewoon leuk. Voor mijn verjaardag kreeg ik een klein drumstel en toen heb ik drumles gevolgd. John Bonham (Led Zeppelin), Mitch Mitchell (Jimi Hendrix), Ginger Baker (Cream), Nick Mason (Pink Floyd), Ian Paice (Deep Purple) en Ringo Starr (The Beatles) zijn mijn favorieten. Ginger Baker had een hele aparte drumstijl. Hij combineerde rock en jazz met Afrikaanse ritmes. Dat vind ik cool, maar hij was gewoon cool!” 

Hoe kwam de debuut-EP tot stand? 
Pablo: ‘Eddie Bopp van muziekzaak Bopp Music in Sittard kende ik al een tijdje. Ik liet hem enkele thuisdemo’s horen en deze bevielen hem. Hij kon gratis opnamesessies regelen en de muziek uitbrengen op zijn eigen label. Dat label is er nooit gekomen, maar de opnames wel. Ze namen veel tijd in beslag, omdat er nauwelijks druk achter zat. We hadden geen reden ons te haasten en de Kunstbende hadden we nog niet gewonnen."

"Toen eenmaal alles op band stond en we zegevierden tijdens De Kunstbende is Eddie naar Ron Engelen van REMusic gegaan. Deze was meteen enthousiast en bracht de plaat uit. Engelen werd onze manager en boeker. Hij kreeg ons bij ‘De Wereld Draait Door’ en regelde het optreden in Paradiso op 2 januari 2009. Ron zorgde ervoor dat we in de grote zaal mogen spelen. Aan hem heeft DeWolff heel veel te danken.”

Waarom ook een vinyluitgave van het debuut? 
Robin: “Natuurlijk vinyl! Hahaha! Ik woon op kamers in Eindhoven en op twee deuren afstand is een cd-zaak. Daar ging ik naar binnen om een poster van ons op te hangen. De eigenaar had onze cd, maar vroeg ook naar een vinyluitgave. Daar was veel vraag naar. Onze muziek is gerelateerd aan de jaren ‘60/’70 en daar hoort vinyl gewoon bij”. 

Wie was verantwoordelijk voor de uitstekende opnamekwaliteit? 
Luka: “We hadden nooit verwacht dat het zo goed zou klinken. Het resultaat klinkt soms te goed. In de toekomst willen we een iets rauwer geluid.  Eddie was super perfectionistisch en lette op alle details. Ik heb zelfs mijn baspedaal moeten vervangen, wat ik helemaal niet wilde.” 
Pablo: “Al met al zijn we met het eindresultaat heel tevreden en krijgen we prima reacties”. 

Robin: “Het is geweldig dat Eddie zoveel goed werk heeft gedaan en ons heeft opgenomen. Voor hem was het tijdrovend werk!” 

Wat zijn jullie toekomstverwachtingen? 
Pablo: “We zullen er nooit in slagen, maar we doen er alles aan om zo groot te worden als Led Zeppelin. De meeste lokale bands hebben missen de ambitie om door te breken. Soms durven ze het niet eens. We proberen in ieder geval om in de buurt van ons doel te komen."

"Pinkpop en Lowlands staan op onze wenslijst.
Er zijn nog geen concrete plannen voor een nieuw album, hoewel we genoeg materiaal hebben. We concentreren ons momenteel op Paradiso 2009 waar we een optreden van anderhalf uur neerzetten. Het is de eerste keer voor ons als hoofdact. Er zijn intussen 180 kaartjes verkocht. Toch wel bizar als je bedenkt dat we een half jaar geleden in een kroeg voor dertig man speelden!”


De foto's hiernaast zijn genomen tijdens het optreden van DeWolff op KINK FM en tijdens de rit naar huis.