Op onbegaanbare wegen was Benjamin Herman en zijn BH4tet een half uur vantevoren in de zaal aanwezig, net op tijd voor de soundcheck. Iets over vier uur begint het concert van het BH4tet voor ongeveer honderd mensen die toch door de kou zijn gekomen. Hier is Benjamin Herman zelf ook zeer tevreden mee.
De vier mannen beginnen meteen goed en krijgen het publiek in een seconde stil. Het kwartet wisselt de solo’s af, waar Meneer Herman zelf zich achter op het podium verschuilt zodat zijn kwartet goed in beeld komt. Vooral drummer Cyril Directie heeft er vandaag veel zin in. Tijdens het tweede nummer mag hij ‘afkicken’ en dit doet hij op een zeer grootse wijze. Carlo de Wijs neemt het stokje al snel over en dit doet hij ook op een niet na te volgen wijze. Alleen Jesse van Ruller lijkt vandaag een beetje verlegen; hij speelt zijn stukken zeer goed, maar lijkt niet in het licht van het podium te willen staan. Het geldt voor tegenovergestelde Benjamin Herman die zeer graag laat zien waarom hij tot de top van Nederland behoort en het ook zeer waarmaakt.
In een set van een uur en drie kwartier komen nummers van hemzelf, Carlo de Wijs voorbij en ook een cover van Duke Ellington. Maar op geen moment begint het te vervelen, iedere keer komt er weer een ander element naar voren dat je interesse vast houdt. Alhoewel het gehele kwartet uit een droombezetting bestaat, ben ik persoonlijk vandaag zeer enthousiast over drummer Cyril Directie. Hij geeft geweldige drumsolo’s weg, wat zeer knap is aangezien drumsolo’s snel kunnen vervelen. Daarbij houdt hij ook constant de grootste glimlach op zijn gezicht.
Om half zes willen de mannen er mee kappen, al kunnen ze het niet laten om nog een extra nummer te doen. Dan is het voor de mannen eindelijk afgelopen om kwart voor zes en moeten ze snel opschieten om de spullen weer in de bus te krijgen, aangezien ze om zeven uur weer het podium op moeten in Utrecht. Hier komen ze uiteindelijk twee uur te laat aan. Toen de mannen het podium verlieten en Limburg weer uitreden, lieten zij hun publiek inclusief deze recensent sprakeloos achter.
Benjamin Herman verwarmt Ottersum op een koude zondagmiddag
Saxofonist samen met een droom bezetting
Dat het daadwerkelijk koud was liet de saxofonist duidelijk blijken toen hij met een oesjanka (Russische bontmuts) het podium betrad. Maar die kou viel al snel uit de zaal door de verwarmde harten van het publiek.