Debuut ‘Heej Is ’T Te Doon’ werd goed ontvangen, maar kreeg ook de kritiek dat de nummers wat vlak klonken en soms wat te lang waren. Hoewel de Hampelemanne dat wijden aan de mastering, lieten ze dit maal niets aan het toeval over en strikten Gaspard De La Nuit (Zuco 103, Extince, Brainpower en Womack & Womack) voor de (pre-) productie en het afmixen. Woensdagmiddag Babbelear neemt ons mee naar de tijden dat hij nog niet hoefde te kiezen tussen microfoons en noppen: “Rechtstreeks op hoes aan / Kop onger de kraan” en op naar de ‘Paerdeplak’, waar heuse interlands werden uitgevochten en de eerste stappen op het gebied van de liefde werden gezet. Heerlijk, luchtige zomerfunk. Maandagmorgen: De uitbundige uptempo funk van ‘Hot Noar Hear’ vormt de Arbeidsvitaminen voor weer een werkweek. Zaterdagmorgen: Babbelear droomt achterover leunend hardop voor zich uit in het relaxte ‘Druim’. De Jan Pollux scratches zijn er nog steeds. Zaterdagavond: De nieuwe zangeres Kim Boots krijgt vrij spel op de toeterfunk van ‘Alde Stempel’ dat de Hampelemanne typeert: “Ich vuel mich hip of is hip al weer oet?”, doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Vrijdagavond: In ’12 Geboaje’ legt niet D’n Dope Mingelmoses, zoals je van de titel zou kunnen verwachten, maar Babbelear uit waar het bij de groep allemaal om draait. De fraaie dwarsfluit ten spijt, is het het minste nummer van de EP. De eindconclusie: Gaspar De La Nuit weet ook bij de Venlonaren het onderste uit de kan te halen. Deze tweede EP zit vol dynamiek en heeft de accenten op de juiste plek, bovendien zijn de tracks geen minuut te lang. Wat de producer er in de lengte af snoeit, krijgen de nummers er in de volle breedte erbij, met als resultaat dat de tracks in gecomprimeerde vorm op MySpace al beter klinken dan die op hun eerste cd. Hampelemanne klinken vol, vet en volwassen.