Het voelt toch een beetje vreemd. Pinksteren en geen reguliere editie van Pinkpop. Maar het ziet wel behoorlijk grijs in Landgraaf, want daar is vandaag de tweede editie van Pinkpop Classic. 3VOOR12/Limburg doet verslag vanaf het festival terrein. Het derde en laatste verslag met Manfred Mann's Earth Band, Golden Earring en UB40! Hoewel de twee afsluitende acts van Pinkpop Classic bij jong en oud bekend zijn, geniet Manfred Mann's Earth Band vooral bekendheid bij de vele veertig-plussers die op Megaland te vinden zijn. De rockband rondom toetsenist en naamgever Manfred Mann, die zoals altijd verstopt staat achter zijn apparatuur, gaat van start met één van de drie Springsteen-nummers die het op zijn repertoire heeft staan; 'Spirits In The Night'. De lekkere rocknummers klinken jonge luisteraars misschien wat stoffig in de oren, maar hebben weinig aan schoonheid ingeboet. De Bob Marley-cover 'Redemption Song' wordt overtuigend gebracht, met veel respect voor het origineel. Hierna volgt dé klapper van Manfred Mann's Earth Band; 'Blinded By The Light', een rockepos uit de pen van de reeds eerder genoemde Bruce Springsteen. Ook de Dylan-cover 'The Mighty Quinn' is nog steeds één van de leukste nummers uit de set van de band, met 'Smoke On The Water' als interlude. (PO) Het was de laatste keer dat de band op Pinkpop stond niet zo best. In 2005, een erg mager jaar voor Pinkpop wat opkomst betreft, stond Golden Earring op het hoofdpodium van ’s werelds oudste festival en dat heeft de omgeving geweten. Iedereen werd omver getrild door de enorme bas die alles en iedereen overstemde. Drie jaar later op precies dezelfde plek knallen Barry Hay en aanhang echter op een ietwat positievere manier. De band uit de hofstad valt meteen goed in de smaak bij de eerste nummers. Meteen komen klassiekers langs als ‘Radar Love’ en ‘Twilight Zone’ en ook het (ex-)campagne lied van Hillary Clinton, ‘When The Lady Smiles’ en tevens één van hun grootste hits komt al aan het begin van de set langs. Daarna zakt het in met minder bekend oud en nieuw materiaal, om later weer omhoog te krabbelen. Misschien de setlist omgedraaid? Who fucking cares? Ze stonden er. Weer. (EL) Er was veel om te doen. Ali Campbell, zanger en oprichter van UB40, verliet zijn band kort nadat deze als headliner was aangekondigd voor Pinkpop Classic. Waarschijnlijk is het alleen de hele grote fans en de hele kritische luisteraars opgevallen dat er nu iemand anders stond te zingen. Dat is een plus. En hoewel UB40 de laatste jaren eigenlijk alleen maar zwak materiaal aflevert op plaat, moet gezegd worden dat het een leuke liveband is. De sfeer is goed en UB40 heeft in reggaezanger Maxi-Priest een prima aanvulling gevonden. Zijn bijdrages zijn beperkt, maar voegen wel daadwerkelijk iets toe. Uiteraard ontkomt de band niet aan de verplichte hits, maar zelfs enkele minder bekende singles komen voorbij en zorgen voor het scherpe randje aan deze gelikte greatest hits-show. Barbequemuziek voor alle leeftijden en een gezellige afsluiter van deze tweede Pinkpop Classic. (PO)