Voor dat massa's Pinkpopbezoekers naar hun tenten vertrekken na een lange dag vol goede muziek, wordt er eerst nog even gefeest. Foo Fighters sluit af met een typische rockshow en Groove Armada laat onze konten schudden. "I see you, baby! Shaking that ass!" Het beste van Brittanië wordt hier met scheepladingen binnengevaren tot over de grote rivieren. Groove Arrmada maakt naast hits ook muziek voor games, commercials en films. Dit bigbeat-DJ-duo laat publiek meedeinen met muziek die ze vanaf midden jaren negentig maken, aangevuld met drums, percussie en blazers. Het optreden van Groove Armada begint met een soundscape van geluidsporno, waarbij het licht uit de blinders het ritme van het vrouwengekreun volgt. Wat volgt zijn trage grooves met dikke plakken geluid, uitgesmeerd in taai blauw licht. Als derde nummer klinkt 'Whenever I'm Down', de hit met de Rufus & Chaka Khan-sample. De muziek gaat over in jaren-tachtigdisco met stroboscoopflitsen, koortjes, groene lasers en donkere, warme damesvocalen. Mocht Jan Smeets na Faithless een nieuwe 'huisband' zoeken, hier staat het bandje. Voor Pinkpoppers met zeebenen! (ED) Dave Grohl en band, wie kent ze niet. Foo Fighters stond al diverse keren op Lowlands, maar Pinkpop werd nog nooit eerder aangedaan. Vanavond sluiten de Amerikanen het hoofdpodium af. Sinds het oprichten in 1995 is de band succesvol en heeft het onlangs het zevende studio album, ‘Echoes, Silence, Patience & Grace’ afgeleverd. Single ‘The Pretender’ zal iedereen wel kennen ondertussen, maar de echte hits zijn toch de wat oudere nummers als ‘All My Life’ en ‘Learn To Fly’. Waar Metallica het bekendere materiaal aan het begin van de set achterwege liet, doet Foo Fighters het even anders. Meteen begint het met de single van het meest recente ‘The Pretender’ en ook ‘Times Like These’ volgt meteen. De Foo’s lijken niet kapot te kunnen! Dave Grohl gaat helemaal los, en met name Taylor Hawkins heeft een grote rol door zijn prima drumpartijen. Na nog een aantal grote hits zakt de set in als minder bekend materiaal de revue passeert, direct gevolgd door een aantal akoestische nummers, waaronder ‘My Hero’ en ‘Everlong’. Het inzak-momentje wordt ijzersterk goed gemaakt aan het eind van het optreden van de Amerikanen, met onder meer als laatste nummer‘All My Life’. Hoewel de band een dik kwartier te laat begon, en het ondertussen ook al kwart voor elf is, komt er nog een laatste toegift van een viertal nummers, waaronder ‘Long Road To Ruin’ en afsluiter ‘The Best Of You’, waarna Foo Fighters het podium om stipt elf uur verlaat en Megaland langzaam leegstroomt. Jammer van het dalletje midden in de set, maar door een verder geweldige show en het de forse goedmaker op het eind weten we weer wie hier de lakens uitdeelt. (EL)