Alweer tien jaar lang vindt er jaarlijks een festival plaats in het scoutinggebouw te Limbricht. Dit onder de naam In Toom. Toch wordt het podium vaak betreden door artiesten die moeilijk in toom te houden zijn. Een aantal daarvan zijn opnieuw te bewonderen tijdens deze jubileumeditie. Op de eerste avond trapt het punkbandje Non-Sense af en doet daarbij zijn naam wederom eer aan. Tegen de tijd dat de weinig verrassende hardcoreband Raising Blaze het publiek tracht te amuseren is de Jelhut van scouting St. Salvius al propvol en er moeten zelfs mensen aan de deur geweigerd worden. Met als gevolg dat Morning een volle bak heeft, waarop het zijn spannende female-fronted metal kan loslaten. Helaas komt het volle geluid niet goed tot zijn recht in het scoutinggebouw met diens brakke muziekinstallatie. Voor de pretpunk van The Price Of Working With Rice is het slechte geluid echter geen bezwaar. De lol op en vóór het podium is er beslist niet minder om, met lollige covertjes en andere gekkigheid. Een zeer geslaagde reünie met muzikanten die we kennen uit bands variërend van Superhero tot Quramitry. De volgende band, die op het podium ook altijd in is voor een lolletje, is Sideshift Harry. Na ruim een jaar niet meer in het openbaar gespeeld te hebben lijkt het wennen voor zowel het publiek als de band. De blazers hebben plaatsgemaakt voor een Korg en meer gitaren en de ska die de band aanvankelijk maakte is nu meer een element in het geheel dan een genre op zich. Na een reeks technische mankementen en zichtbare chaos op de bühne revancheert Sideshift Harry zich aan het einde van zijn set en sluit daarmee de eerste avond van In Toom met een feestje af. De tweede avond van In Toom is minder druk dan de eerste, maar daarom niet minder gezellig. De punk van Raffnix slaat goed aan bij het publiek, dat meteen opgewarmd is voor de volgende band: Konstepaasje. Dit kwartet, dat zijn eigen muziek omschrijft als Limbocore, is een vaste en graag geziene gast op In Toom. Menigeen noemt het optreden van Konstepaasje dan ook het hoogtepunt van dit binnenfestival. Met Limburgse teksten, vreemde covers, rammelende punk en banale humor weet de band het publiek goed te amuseren. Vooral de aanwezige punkers voelen zich helemaal thuis. Metalband Retribution laat zijn typische humor echter grotendeels achterwege en laat vooral de muziek spreken. “Volgens mij is het hoogtepunt van de avond al geweest,” concludeert de zanger. Voordat de afsluiter van de avond aantreedt, maakt de hardcoreband Sparrow Falls het podium eerst nog onveilig. Een pit in de zaal en flinke sprongen op het podium. De Amsterdamse skaband De Hardheid kan het balletje dus makkelijk inkoppen. Tijdens het optreden van deze laatste band is het een stuk rustiger dan eerder op de avond, maar er wordt nog volop gedanst op de Nederlandstalige arbeidersska. Het bier kost slechts een euro, dus dat gaat er bij menigeen goed in. Net als de miniloempia’s, overigens. En zo wordt ook de tiende editie van In Toom feestelijk – en smakelijk – afgesloten.