De laatste tonen van Festina Lenté

Van hard naar zacht maar het is voornamelijk hard

Jerome Crutsen, ,

Festina Lenté gaat de ijskast in. Door tijdgebrek, lange reisafstanden, werk en het afronden van studies ziet de band zich genoodzaakt dit besluit te nemen. Daarom nog een laatste optreden in hometown Voerendaal in Café de Haas waar het destijds allemaal begonnen is.

Van hard naar zacht maar het is voornamelijk hard

Genietend van het lauwe waterige zonnetje, zit iedereen nog buiten als ik arriveer bij cafe de Haas. Deze gezellige kroeg bevindt zich op nog geen vijf meter van het station in Voerendaal. Hier is het vijf jaar geleden allemaal begonnen voor Festina Lenté. De gitaarlessen, het elkaar ontmoeten en de term Lunametal. Nu dan het laatste optreden in dit gezellige café dat voor driekwart gevuld is met jong en oud publiek. De band speelt twee sets met daarin oude en nieuwe nummers waarin de stijlen funk, nu-metal en noise goed te onderscheiden zijn. Dat de band er zin in heeft, blijkt wel uit het feit dat er enorm veel lol en grapjes worden gemaakt en men om de haverklap in een deuk ligt. Hierdoor gaat men wel af en toe de fout in met het spelen van de songs maar dat mag de pret niet drukken. Op een gegeven moment wordt er een nummer met Latijnse titel gespeeld maar de zanger cq bassist weet de betekenis er niet meer van. Iedereen schiet in de lach en uiteindelijk weet iemand uit het publiek waar het voor staat. Dit wordt zeer gewaardeerd door de bandleden en een lachstuip gaat door de kroeg. Ook het nummer Avalon van het album 'Welcome to the Lunapark' wordt gespeeld. Dit gaat redelijk goed ondanks het feit dat ze deze song al twee jaar niet meer gespeeld hebben. De invloeden van de band 'System of a Down' zijn duidelijk hoorbaar en dat steekt de band dan ook niet onder stoelen of banken. In een volgend nummer dat erg beïnvloed is door deze nu-metalband wordt deze naam herhaaldelijk in het ritme mee geschreeuwd. Als laatste voor de pauze wordt het allernieuwste nummer gespeeld. Een afwisselend nummer dat goed uit de verf komt en goed ontvangen wordt bij het aanwezige volk. De term 'speuluh' wordt veelvuldig gebruikt deze namiddag maar toch neemt de band even een pauze om een biertje te nuttigen (jaja, de Meibock is er weer en wordt gretig naar binnen gewerkt). Na de korte break worden nog een aantal oudere nummers gespeeld en de aanwezigen worden aangezet om mee te klappen en zelfs wordt geprobeerd een polonaise op te zetten maar deze komt niet tot zijn recht. Tegen het einde aan wordt er door iemand een korte speech gehouden waarin de carrière van Festina Lenté wordt uitgelegd. De prijzen, optredens en gemaakte videoclips worden allemaal genoemd. En voordat er ook maar een traan kan worden weggepinkt, speelt de band de toegift. En op dat moment begin ik me af te vragen waar het rustige gedeelte van de set blijft. Zo werd aangekondigd op de site en email. Maar mijn vraag wordt meteen beanwoord. Als allerlaatste nummer wordt 'Another Day' op de piano gespeeld die midden in het cafe staat en iedereen er zich omheen verzameld en meezingt en klapt. Een mooi einde van één van de meest interessante bands die Limburg rijk was. Gezien: Cafe de Haas, Voerendaal 23-4-2006 Tekst: Jerome Crutsen