Op een koude donderdagavond in januari bezoek ik Jowan van Barneveld en Ferry Duijsens in hun broed- en werkplaats, het Kunstencentrum in Sittard. "Bel me maar op als je voor de deur staat, want de deurbel horen we niet." Jowan van Barneveld had me al gewaarschuwd en een halve minuut later opent hij hartelijk de deur. We kennen mekaar dan ook, want in onze jeugd woonden we in dezelfde straat: de Guido Gezellelaan in de rustige wijk De Kluis in Geleen. Precies dáár werd ook de basis gelegd voor de huidige vriendschap en daaruit vloeiende samenwerking in het eigen label Psychoschq Recordings tussen Ferry Duijsens, beter bekend als gitarist Punto uit Dreadlock Pussy, en Jowan van Barneveld. Bijna dagelijks zaten zij destijds boven op de zolderkamer van nummer 38 muziek te luisteren en op gitaar na te spelen. En Jowan nam het op: "Sinds mijn vijftiende heb ik uren en uren opnames gemaakt." In eerste instantie was het vooral Grunge wat hen interesseerde, want het was beginnen jaren negentig en dus de tijd van Nirvana. Iets wat later terugkwam in de attitude van Swan Vesta, de eerste band waarin Ferry en Jowan samenspeelden. In 2000 wonnen ze een van de voorrondes van Nu Of Nooit, maar tijdens de finale werden ze uitgefloten. "Ik ben geloof ik nog terug het podium opgelopen en heb mijn middelvinger naar het publiek opgestoken," zegt Ferry. Jowan lachend: "Ja, maar toen vonden we het ook cool als het publiek met de rug naar ons toestond. Daar deden we het nét voor. Wat een verschil met wat we nu doen. Nu willen we dat het goed klinkt in de auto." Het spoor van Swan Vesta liep dood. Ferry: "We bleven hangen en er waren wat persoonlijke problemen. Daarbij kreeg ik de kans om bij Dreadlock Pussy te spelen en ik wilde heel graag veel live spelen." Even komt het einde van die succesvolle band ter sprake. Ferry kruipt in de gedaante van Punto: "Ik weet niet of het ermee te maken heeft, maar sinds het bekend is geworden dat Dreadlock Pussy ermee stopt leeft de band weer bij het publiek. De optredens worden steevast drukker bezocht. De avond nadat het bekend was geworden liep de Patronaat in Haarlem bijvoorbeeld echt lekker vol." Voor de tweede keer moet Ferry afscheid nemen van een band, maar wederom ligt er meteen een nieuwe uitdaging. Want samen met Jowan van Barneveld, in 2001 afgestudeerd aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Maastricht, is hij een eigen label begonnen: Psychoschq Recordings (spreek uit: Psycho Squad Recordings). Jowan over hoe dat het tot stand is gekomen: "We hebben altijd zoveel materiaal liggen en daarvan willen we graag een officiële cd hebben. Maar helaas is het zover nooit gekomen. Eind oktober 2005 kregen we het idee dat we het misschien zelf konden proberen." De research naar goedkope oplossingen begon en het eerste kindje is onderhand geboren en heet: 'While Recording Another Album / This Is For When She Sleeps' van Désespérée. Dit is het enige project waarop Ferry alleen werkt. Het eerste album is geheel instrumentaal en klinkt daardoor vooral duister en sfeervol. De manier waarop het tot stand kwam is zonder meer apart te noemen. "Ik zette de timer op vier uur en binnen die tijd moest er een nummer zijn. Het was een soort van computerspel dat ik speelde," aldus Ferry. Met de andere projecten wil Psychoschq Recordings zich richten op de markt van de Alternatieve Gitaarmuziek. "We hebben naast Désespérée nog 3 gegadigden die het verdienen om aan de buitenwereld gepresenteerd te worden: Viberider, Psycho Schq. en Autobot" Viberider staat voor Poppy Stoner met jaren zeventig en tachtig Disco-invloeden. Psycho Schq. valt muzikaal het meest te omschrijven als 'Ambient through guitars'. De op de jaren vijftig geïnspireerde Alternatieve Rock van Autobot heeft al meerdere malen het podium gezien. Het is eigenlijk de band van Jowan, maar ook daarbij is Ferry sinds kort als drummer betrokken. Jowan vindt dat telkens de kwaliteit voorop moet staan bij de releases: "Er zijn een miljoen dingen die we hebben gedaan, maar we brengen niet alles officieel naar buiten." "Het ligt ook aan de plannen. Met sommige dingen wil je meer dan met andere", vult Ferry aan: "Daarbij beginnen we met kleine oplages van tussen de vijftig en honderd stuks." Buiten kwaliteit staan ook spanning en originaliteit bij de twee hoog in het vaandel. Ferry: "Daarom doen we het ook samen. Je kunt wel iets alleen doen, maar met zijn tweeën zoeken we grenzen op." "Ja, want we zijn eigenlijk best wel twee uitersten. Het mooie van dit hele initiatief is dat we nu onze eigen muziek kwijt kunnen helemaal naar eigen wens." aldus Jowan. Hoe zit het eigenlijk met de ambities om de muziek ook live op de podia te brengen? Ferry: "Bij Désespérée is die er nauwelijks, want dat ben ik achter wat knopjes. Dat is saai en dus hou ik het vooralsnog op een studioproject. We zijn ons nu meer aan het focussen op onze nieuwe band Viberider. Dat wordt ook de eerstvolgende release. We hebben altijd een zwak gehad voor Stoner. Op een gegeven moment nam ik wat riffs door met Lombok (Dreadlock Pussy) op drums en dat klonk enorm vet. Samen met Jowan besloot ik om deze ideeën verder uit te werken en hier een cd van op te gaan nemen onder de bandnaam Viberider. Dit wordt de band die het meeste voorrang gaat krijgen. Het rockt gewoon! Met Psycho Schq. gaan we langzamerhand ook steeds meer optreden." Op 22 februari beleeft Psycho Schq. haar live vuurdoop in De Nor in Heerlen en eind maart trekt de band naar New York voor een aantal optredens. Ferry: "Het zal wel raar zijn om straks weer met een nieuwe band voor drie man te staan spelen. Maar och, het is altijd knokken voor je muziek." En zo loopt de avond langzaam naar een eind. We luisteren nog naar een aantal onafgemixte nummers van Viberider, maar ook de gekke capriolen van het hiphopduo G_Soul & Mean_D (ook Jowan en Ferry...) en constateren dat collectief Nederland nog altijd oogkleppen op heeft. Dat dit niet zal veranderen door een klein nieuwe label snappen de twee muzikanten maar al te goed. Maar die niet waagt, die niet wint... Interview en foto's: Kees van den Berg