37 StabWoundZ, het woord zegt t al; 37 steekwonden en die krijg je live ook bijna echt toegediend. Maar dan in figuurlijke zin uiteraard. De gitaarriffs vliegen je keihard om de oren, de screams gaan door merg en been, de drums knallen door de speakers en de bass, tja die is er momenteel even niet. De bassist is een tijdje geleden uit de band gestapt; het hoe en waarom van dit vertrek wordt misschien in dit interview duidelijk. Maar... het laatste nieuwtje is dat de band net een nieuwe bassist heeft aangenomen; Remko Tielemans die eerst bij Isle of Man speelde. De band is ontstaan in 2001 door een samenwerking tussen Roy en Servé, die ondertussen Born From Pain had verlaten. Na het vinden van een geschikte zanger en bassist was de band compleet om samen aan nummers te gaan schrijven en op te nemen. Nu, vier jaar later, een album verder, vele optredens op zowel lokale, regionale en buitenlandse podia en festivals, waaronder Pinkpop, Booch? en diverse tours zoals de Converse Choose Your Weapon Tour 2005 is de band net terug van alweer een tour. Deze keer ging de reis alweer naar Spanje, Portugal en Frankrijk alwaar gedurende twee weken de podia onveilig werden gemaakt. Onder het genot van een lekkere LaChouffe voel ik Servé aan de tand over hun laatste tour, de verstandhouding binnen de band, het bassistenverhaal en de toekomst. Mijn eerste vraag luidt dan ook; hoe is de tour bevallen? Wat waren de leuke en minder leuke dingen die jullie hebben meegemaakt? Wat viel mee en wat viel tegen? “De tour is deze keer beter verlopen omdat we nu meer bekendheid hebben in die landen”, zegt Servé. “Qua promotie heeft de eerste tour goed geholpen, we hebben toen een booker ontmoet, genaamd Deathwish Team, die in samenwerking met ons de tweede tour heeft opgezet. Als mensen al eens van je gehoord of gezien hebben, kan je je beter profileren in het buitenland. Onder de Pyreneeën lijkt het, volgens hun eigen zeggen, een beetje op Afrika. De underground is hier ook nog echt ‘underground’. We spelen genoeg in redelijke zaaltjes, maar hebben ook in bijvoorbeeld de lokale ETA-bar gestaan in Cardedeu, wat niet meer was dan een carport met golfplaat dak, een betonnen podiumje en een houtkachel in het midden. Begrijp goed, het was toen midden winter! In dat soort landen is men nog iets minder ontwikkeld qua organiseren maar dat maakt het er absoluut niet minder leuk op. De tours worden op een ‘DIY’-manier opgezet, met behulp van toursupport van het NPI.” Servé haalt meteen een voorbeeld aan:”In Lissabon werd een show afgelast omdat de week ervoor ruzie was uitgebroken waardoor de zaal genoodzaakt was alle shows te cancellen. Met name het ingrijpen van de politie is zeer stringent. Men probeert dan het evenement te verplaatsen maar dit lukt niet altijd. Even over de verstandhouding binnen de band; in hoeverre brengt zo’n tour de band nog meer bij elkaar? Ik bedoel, je bent drie weken van huis, samen met nog vijf of zes mensen gepropt in een busje. Je bent min of meer afhankelijk van elkaar. Hoe werkt dat bij jullie in de band? Hebben jullie bepaalde regels waar iedereen zich aan dient te houden of doet iedereen maar wat? “De langste tour die we hebben gehad tot nu toe besloeg twee weken wat op zich dus niet zo lang is. Binnen de band zijn de taken goed geregeld, ieder weet wat te doen. En doordat de band zolang bij elkaar is, gaat eigenlijk alles automatisch. De neuzen staan dezelfde richting op en men respecteert ieders waarden en normen. Binnen de band heerst er een hechte verstandshouding, terwijl we buiten de band elkaar eigenlijk nooit zien.” Ondanks dat zijn er af en toe zeker wel wat akkefietjes, maar daar kan achteraf vaak alleen nog maar om gelachen worden. Hoe zijn de reacties van het publiek en andere bands waar jullie mee samen spelen? En ook ten opzichte van andere landen? Is dit anders of hetzelfde? “Dat varieert per show,” deelt Servé mede. “De buitenlandse shows zijn vaak toch net iets intensiever omdat het in een onbekende en dus nieuwe omgeving. Je weet soms niet wat je te wachten staat. Dat is voor ons niet echt relevant omdat we ons altijd 110% inzetten, maar dat maakt het wel natuurlijk extra spannend. Uiteindelijk zijn de reacties over het algemeen erg positief, zowel in Nederland als in alle landen waar we tot nu toe geweest zijn. Mijn volgende vraag heeft betrekking op het verhaal rondom de bassist. Toen ik het interview afnam werd mij al medegedeeld dat er sprake was van een nieuwe bassist. Toen was het nog geheim, nu is het openbaar nieuws. De band heeft een nieuwe bassist gevonden en wel Remko Tielemans, voorheen bassist van metal-rockers ‘Isle of Man’ . Ja, het bassistenverhaal binnen 37 StabowundZ is ondertussen wel bekend. We hebben drie heerlijke jaren gehad met Richard. Daarna heeft Bas (die nu deel uit maakt van Mindfold) het roer overgenomen voor iets meer dan een jaar. Over de vorige bassist, Bas Braam zegt Servé het volgende; “Hij is nu sinds half mei 2005 weg. Het is misschien jammer hoe het is gelopen, want hij is er tijdens de Converse-tour uitgestapt waardoor we opeens zonder bassist zaten.” We hebben ons met z’n drieën desondanks sterk gehouden en zijn doorgegaan met het spelen en boeken van shows. Iets wat ons alleen maar nog dichter bij elkaar heeft gebracht en sterker gemaakt als collectief. Gelukkig hebben we nu Remko aan onze zijde. De repetities met hem gaan buitengewoon goed en hij neemt een vernieuwende inbreng met zich mee. Hij zal voor de komende opnames van de nieuwe plaat in februari de bass-partijen al op zich nemen en rond die zelfde periode zal Remko ook live van start gaan, waarmee de band weer compleet op het podium te aanschouwen is. Je noemt zelf al hierboven iets over opnames van een nieuwe plaat? Er staat zo te horen een nieuwe plaat aan te komen Servé:”Sinds afgelopen zomer zijn we bezig met het schrijven van nummers voor de tweede full-lenght. De preproductie is klaar en die zijn we nu aan het evalueren. De bedoeling is dat we in februari de Tristone-studio ingaan om de nummers te gaan opnemen. Als alles goed verloopt, komt de plaat getiteld ‘A Heart Gone Black’ ergens midden 2006 uit.” Komt de plaat uit via zelfde maatschappij? Nee, we hebben de eerste release ‘Embrace Solitude’ uitgebracht via Garden of Exile, maar zijn voor een tweede plaat ingegaan op een aanbod van een ander label, namelijk GSR Music. Het ondertussen welbekende GSR heeft veel goede bands, als Born From Pain, al succesvol op de markt gebracht. Zij zullen onze vervolgplaat ‘A Heart Gone Black’ wereldwijd gaan uitbrengen en promoten. Hoe ontwikkelt de band zich momenteel en wat zijn de toekomstplannen voor 2006, buiten de komende release? “We zijn eigenlijk al een tijd bezig met ons zelf als band en het ‘Embrace Solitude’ te promoten in het buitenland. We hebben ondertussen België, Duitsland, Denemarken, Zweden, Frankrijk en het Iberische Eiland gehad en zullen ons hier ook de komende periodes op blijven focussen.” 37 StabwoundZ gaat bijvoorbeeld in April 2006 terug op tour naar Scandinavië (deze keer ook Noorwegen en Finland) en de Duitstalige landen zullen ook groots worden aangedaan. Verder blijft het voor de Nederlanders wachten en smachten naar de nieuwe plaat ‘A Heart Gone Black’, waarmee 37 StabwoundZ zich weer volop in de podiumschijnwerpers zullen spelen van de bekende zalen in ons land. Blijf zelf op de hoogte omtrent de ontwikkelingen van deze immense metalcore machine van eigen bodem, via www.37stabwoundz.com Tekst: Jerome Crutsen Foto’s: Koen Rutten