De Hampelemanne – Heej is ’t te doon

Vloeiend Venloos

Maurice Kamps, ,

Vorige maand verscheen de debuut EP. ‘Heej is ’t te doon’ van de Venlose Funkband De Hampelemanne op Inbetween records. De band die een rapper heeft die zich van het Venloos dialect bedient, verscheen al snel voor de camera’s van L1’s Muziekfabriek. De single ‘Babbelaer is van de partie’ schopte het tot nummer twee in zowel de Limbo top 10 van de omroep als de Lowlands top 25 van muziekblad Fret. Onlangs waren ze zelfs te horen op Radio 1.

Vloeiend Venloos

De EP begint met het Gogo achtige ‘Babbelaer is van de partie’ (bekend van radio en tv). De zevenkoppige band zet een doeltreffende basis neer waarover Babbelaer in vloeiend Venloos rapt. De teksten kennen weinig pretenties maar des te meer pret en staan vol van Venloos couleur locale. Het nummer nestelt zich al snel in je hoofd. Datzelfde geldt voor ‘Gezellig’, niet in de laatste plaats door het gezongen refreintje . Zangeres Esmeé die volgens de band een “echte carnavalsstem” heeft, trekt echter wat bleek weg bij de grooves van de band. Ook is het nummer met zijn vijf minuut twaalf wat aan de lange kant. Het uptempo ‘Roeije Dennis’ klinkt spannend door het zoemende orgeltapijtje, het lekker losse gitaartje en de repeterende baslijn die op de hielen wordt gezeten door de bongo’s . Jammer genoeg scheurt de gitaar in de break niet genoeg en mag ook de orgelsolo wat vetter aangezet worden. Afsluiter ‘Mien dingk, dien dingk’ kent een funky krassend gitaarrifje wat doet denken aan The Red Hot Chili Peppers ten tijde van ‘Blood sugar sex magik’. Het nummer swingt de pan uit en de stemmen van Babbelaer en Esmeé gaan goed samen. Na een swingende break met alleen gitaar en Soulclaps volgt een ingenieus ingebouwd Funkadelic citaat (‘I got a thing,you got a thing, everybody’s got a thing’), uiteraard in het Venloos. Het laat je verlangend naar meer achter. De Hampelemanne hebben met deze EP een overtuigend visitekaartje afgeleverd; De nummers zitten goed in elkaar en kennen veel details maar bieden tegelijkertijd genoeg ruimte voor de knappe dialectflow van rapper Babbelaer. Helaas komen de afzonderlijke instrumenten niet altijd even goed tot hun recht. Vooral de percussie heeft het moeilijk, maar ook de gitaar en vooral het orgel verdwijnen soms wat naar de achtergrond en mogen af en toe wat meer uit de band springen. Het zal de Funk alleen maar ten goede komen. Desondanks is dit een heel leuke eerste release van een band die het nog wel eens ver zou kunnen gaan schoppen. De Hampelemanne zijn een absolute aanwinst in het Limburgse muziekfirmament. Ik kan niet wachten tot ik ze live mag meemaken.