Één van de Limburgse bands waar het momenteel erg goed mee gaat is SAT2D. Hun manager Jos van Rens en gitariste/zangeres Kelly Kockelkoren zitten beide ook nog in een andere band, D'Anoukki. Tezamen met leadzangeres/toetseniste Nienke Crijns en drummer Ralph van den Waardenberg hebben zij het afgelopen jaar heel wat shows gespeeld. Op zaterdag 23 december stond D'Anoukki in De Azijnfabriek, voor een bescheiden aantal bezoekers. Hoewel de leden van D'Anoukki het duidelijk naar hun zin hebben op het Azijnpodium, zonder dat hun performance routinematig of sleets aandoet, valt toch al gauw op dat Nienke Crijns onterecht de leadzangeres van dit clubje is. Haar stem is te 'dun' voor de nummers die ze zingt, zeker als dat - zoals hier - gebeurt zonder effecten zoals wat extra galm. Tijdens de prettig klinkende samenzang met Kelly weet ze dat aardig te verhullen, maar zodra ze covers zingt van écht goede zangeressen (Anouk, Gwen Stefani, Sarah Bettens, P!nk en Jacqueline Govaert) levert dat meer dan eens kromme tenen op bij enkele toehoorders. Ook als muzikante is Nienke, in tegenstelling tot de rest van de band, niet bepaald indrukwekkend. Kelly daarentegen is exact het tegenovergestelde van leadzangeres Nienke. In haar eentje blaast deze blondine de rest van de band zowat van het podium af. Haar timing is goed en haar stem is krachtig en lenig. En dan ook nog een aardig potje gitaar spelen. Natuurlijk heeft Kockelkoren wel ietsjes meer podiumervaring dan Nienke, dankzij dat andere bandje van haar, en het verschil tussen beiden lijkt onoverbrugbaar. Hoewel Ralph en Jos een strakke ritmesectie vormen, is het totaalgeluid van de band erg vlak en hol. Het lijkt wel op D'Anoukki van totaal geen effectenpedalen gebruik maakt en juist dát moeten ze wél doen bij het soort punkpop dat ze maken. De oorspronkelijke versies van de nummers die ze coveren zitten vol met effecten, maar bij D'Anoukki klinken 'Hella Good' van No Doubt en 'Girl' van Anouk als een natte wind. Totaal onherkenbaar is de uitvoering die D'Anoukki maakt van 'Here Without You', een toch al vervelende plaat van 3 Doors Down. In vergelijking is zelfs hier het origineel briljant. Maar D'Anoukki is niet enkel een coverband. Het merendeel van de nummers is zelfgeschreven en past ook duidelijk beter bij de band dan de ietwat voor de hand liggende covertjes. De eigen nummers zijn toegankelijke niemendalletjes, soms met een pakkend refrein, maar zelden echt bijzonder. Artistiek dieptepunt is het nummer dat D'Anoukki afgelopen jaar maakte voor het Bevrijdingsfestival, simpelweg getiteld 'Freedom'. Het clichématige nummer bevat naast pijnlijk kromme Engelse zinnen ook dooddoeners als "freedom is worth fighting for", gevolgd door samenzang met herhaaldelijk de titel daarin. Alsof ze nog nooit van Aretha Franklin gehoord hebben... Wanneer de rapper Rauwkost erbij wordt gehaald, wordt het niet echt beter. Een soort Dr. Dre-achtige rif met een Engelstalig refrein en een ontzettend flauwe Nederlandstalige rap van Rauwkost volgen. Rauwkost? Eerder Lauwe Kots! Geen gelegenheidsrappers meer om zieltjes mee te winnen, lieve popbandjes van Nederland! Dat was leuk in de jaren '80 en '90, maar nu is het zó passé. Tenzij het Snoop Dogg is, maar geen wannabe-gangsters... D'Anoukki heeft duidelijk de pretenties, maar niet de potentie om het ver te gaan schoppen. Ze hebben een mooie backdrop (oké, het lettertype van het logo is inderdaad het font van 'Buffy, The Vampire Slayer', maar dat terzijde), een bijzonder fraaie website en ook de bandfoto's zijn heel erg goed. Ook de band zelf is niet vervelend om op het podium te zien staan. Er is voor ieder wat wils: Een brunette, een blondje, een jonge knaap en een wat oudere knaap. En dat beweegt dan ook nog alsof ze in ieder geval zelf hun muziek leuk vinden. Maar dan houdt het ook op. De liedjes zijn aardig, maar niet bijzonder en de (live-)uitvoeringen zijn middelmatig tot lichtelijk vervelend. En dat laatste dan vooral vanwege de zang van Nienke Crijns. Ritmesectie is heel oké, maar het totaalgeluid is matig. Kelly Kockelkoren ontstijgt het niveau van haar medebandleden zienderogen en we hebben dan ook slechts één verzoek: Kelly, hou het alsjeblieft bij SAT2D en laat D'Anoukki nog voor wat het is. Zij mogen wat ons betreft eerst nog een jaartje of wat doorbrengen in de repetitieruimte. En hopelijk gaan ze dan meteen opzoek naar een beetje originele covers. Kelly houdt volgens de bandsite van Tegan and Sarah en Jimmy Eat World, dat is al een begin!