Deel twee uit he dagboek van A Challenge Of Honour tijdens hun trip naar Rusland... Zaterdag 9 december Zaterdag, de dag van mijn optreden. We willen van tevoren iets van de stad zien. Mijn soundcheck is om 16.30u gepland en wij denken dus dat het wel mogelijk is om het Rode Plein te bezoeken. Helaas denken de Russen daar anders over. Ze halen ons om 13.30u op en we gaan met negen mensen richting de stad om even te eten. Eten in een Russisch restaurant duurt alleen iets langer dan hier, dus komen we na diverse wodka's en lekker eten, rond 16.30u pas weer naar buiten. We gaan snel naar de zaal en doen een soundcheck. Ondanks dat de soundvrouw alleen Russisch spreekt lukt alles. Ik ontdek dat ik geen video voor de achtergrond heb en word door een Rus meegesleurt naar een winkeltje vol illegale, professioneel geproduceerde films. Ik koop enkele Russische cultfilms uit 1949 waarvoor ik maar 100 roebels per stuk hoef te betalen. De zaal gaat open. Er worden weer tussen de tweehonderd en driehonderd mensen verwacht, ik moet wat platen van een handtekening voorzien. De eerste act begint, Kryptogen Rundfunk uit St.Petersburg maakt harde, noisey ambient. Daarna volgt het gestoorde optreden van de Franse distorded disco-act I.C.K. Die vent is werkelijk helemaal de weg kwijt, bezopen en hard schreeuwend door zijn microfoon weet hij de zaal op de kop te zetten. Vervolgens is het tijd voor Des Esseintes, een project van een lid van The Protagonist dat bijna hetzelfde klinkt als The Protagonist zelf. Dan breekt mijn uur van de waarheid aan: De film wordt gestart, de intro loopt en ik begin. Het publiek doet mee, mensen klappen mee en juichen luidruchtig! Ik heb dit nog nooit meegemaakt aangezien mijn muziek nogal rustig is en normaal het publiek erg terughoudend is. Na 45 minuten valt de PA-versterker uit, geen geluid meer! De soundvrouw zegt dat ze het niet meer aan de gang kan krijgen. Teleurgesteld beginnen mensen de zaal te verlaten. Opeens: Toch geluid, het is haar toch gelukt en ik kan het publiek terug roepen en het optreden afmaken, finale en klaar! Ik ben dik tevreden en mensen komen met promo-cd's en vragen. Ik ontmoet mensen uit Moskou en St.Peterburg en krijg de eerste aanbiedingen om er volgend jaar op vakantie te gaan. Meer drank en hup, de illegale taxi in en hetzelfde ritueel als de avond van te voren... Zondag 10 december We staan lekker vroeg op om vandaag het historische Rode Plein te bezoeken. Na 45 minuten lopen door de grauwe straten van Moskou ligt daar het Kremlin, onze monden vallen open, wat een waanzinnige plaats! We maken foto's voor de crypte van Lenin, het monument van Karl Marx en het Museum van de Revolutie. Daarna duiken we weer het café in en volgt er vier uur van eten en het drinken van wodka, wodka en nog eens wodka. Onze Russische vrienden waren om 15.00u al bezopen en moeten op tijd weg. We blijven achter met onze nieuwe gids, Jana, de vriendin van organisator Kirill, beter bekend in de Russische industrial scene als DJ Janadark. Samen met haar gaan we nog naar een decadent warenhuis en een sportcafé, waar ik al mijn reggaebeltonen via bluetooth moet uitwisselen met Russische militairen. Daarna pakken we de metro naar huis en gaan slapen, morgenvroeg komt er een einde aan het avontuur. Maandag 11 december We staan allemaal vroeg op, want de Duitsers hebben hun vliegtuig twee uur eerder dan ons. Een paar uur later hebben we nog steeds niets van de Russen gehoord en we worden een beetje nerveus. Ik besluit Jana te bellen, ze komt ons oppikken bij een koffiehuis, waarna weer een wilde rit door de metro van Moskou begint. We vinden ook Kirill terug en stappen met hem in een bus en rijden voor vijftien roebels naar het vliegveld dat 25 kilometer verderop ligt. Afscheid, inchecken, weer genegeerd door de douane, vliegen, landen en een helse rit door de regen van Keulen naar Sittard later, zit ik weer thuis. Toen ik vijf jaar geleden samen ging werken met Johan König als A Challenge Of Honour, kon ik me niet voorstellen ooit te moeten optreden. Johan verliet de 'band' drie maanden later en ik was alleen. Vijf jaar later reis ik naar Moskou om daar mijn werk van de laatste jaren aan een voor mij onbekend publiek ten gehore te brengen, mensen die een aantal van mijn albums hebben. Mensen waar ik jarenlang tegen opkeek ken ik nu als vrienden. Ik had nooit verwacht dat ik dat zou bereiken, ik hoop dat het een begin is en niet een einde. Vet... Volgend jaar zomer komt er een tour naar St.Petersburg, Moskou en Minsk.