Negen bands stonden vandaag op het programma in het nieuwe Metal Cafe van Sittard. De middag begon al om 15uur maar ondertekende liep even na half vier de zaal binnen, waar de eerste band Orion het podium net verliet. Na een kleine pauze stapte Drastic Lee Spaztic het podium op. Deze vier heren waren onlangs nog in Roermond te zien tijdens de Battle For Limburg wedstrijd. De bezoekers liepen nog niet echt warm met deze Experimentele Rock uit Heerlen. Het geluid in de zaal was dan ook wat schel. En na een half uur werd de manier van zingen van Wooter Maloon wat irritant. Muzikaal klonk het allemaal lekker en ze leken goed op elkaar ingespeeld te zijn. Met overwegend veel Iron Maiden nummers als pauzemuziek vroeg ik mij af of de DJ zijn CD-verzameling vergeten zou zijn. Maar nadat ik de eerste vocalen uit de strot van Darwin's Pride zanger Wido de Klein hoorde, wist ik waarom. De muziek van deze Helmondse band deed mij ook al snel aan Iron Maiden denken. Ondanks het harde zaal geluid zijn deze 40 minuten voor de aanwezige Progressive Metal of rock liefhebbers dan ook welkom. Omdat Starbuck het Bunnypop festival moest afzeggen, speelde het Sittardse Return To Exile als derde band vanmiddag. Deze vier heren en dame startten veelbelovend met keyboards en stevige gitaarpartijen, maar al snel klonk het geheel wat slapjes. Zangeres Michelle Houben zong dan ook niet altijd even zuiver, vooral in het hoge gebied. Maar na een bezoek op hun website kan ik het ze ook niet kwalijk nemen. Dit is volgens hun agenda pas het tweede optreden van de band! Z3nith nam zich de tijd om alles goed voor te bereiden waardoor er zeker nog een paar extra Iron Maiden nummers door de DJ werden gedraaid. Toen de band dan eindelijk op het podium stond was dit dan ook even een rust moment voor de jeugdige bezoekers die toch eigenlijk voor de wat hardere muziek waren gekomen. Eigenlijk valt er ook nog weinig op te merken over Z3nith. Als winnaar van Podiumvrees speelden ze hun setlist af waarbij ze ook nog een aantal nummers extra konden spelen. Dit omdat de volgende band Green Dream het festival ook had moeten afzeggen. Daarom besloot de organisatie opnieuw een pauze in te lassen, waardoor het even heeft geduurd voordat Engine Of Pain het podium kon betreden. Je kon duidelijk zien dat de meeste mensen hierop hadden gewacht. Er werd zelfs even een pit gebouwd. Engine Of Pain walste bijna letterlijk over de mensen heen. De band zat lekker in hun vel, speelde strak en liet veel nummers horen van het nieuwe album "I am your Enemy", dat binnenkort verschijnt. Keiharde Metal! Na het hevige gitaargeweld van Engine Of Pain konden we heel even adem halen voorafgaand aan de Trash Metal van Mytholic. Deze band deed mij wederom denken aan Iron Maiden, althans door zanger Willy van de Kaa. Naast de opgezette stem, had de band een leuke podiumpresentatie en ook het gebruik van een toetsenist zorgde dat het aangenaam bleef om te luisteren. De toch ook wel nieuwe band Times Have Changed mocht Bunnypop 2006 afsluiten. Deze vijfkoppige thrash/death metal band uit de omgeving van Sittard mag dan wel pas voor de derde keer op de planken staan maar de afgelopen twee jaar hebben zij hun repetitiehok niet verlaten! Dat was ook wel te horen. Muzikaal klonk het allemaal strak en opmerkelijk was drumster Sylvy Notermans, als een van de weinige drumsters in Limburg tussen vier mannen in. Dat ze erg gewend zijn aan hun repetitiehok was te zien aan de stijve houding van de band. Veel werd er niet bewogen op het podium. Ondertussen liep de zaal langzaam leeg en Bunnypop 2006 is dan even na twaalven alweer geschiedenis. Gezien: Bunnypop 2006 - Down Town, Sittard 16 april 2006 Tekst en foto's: Bart Notermans