Twee Limburgen, twee popconcoursen: dat moet verschillen opleveren. En ja, er is nogal wat anders aan Limbomania dan aan ons eigen Nu Of Nooit! Zo wordt Limbomania maar een keer per twee jaar georganiseerd, maar spelen er tijdens de voorrondes en finale wel dubbel zoveel bands per avond. De weg naar de finale gaat er net zoals hier ook over vijf voorrondes, maar die zijn dan weer ingedeeld op genre en niet op regio. Dat heeft zijn voor- en nadelen. Zo kwam ik eerder dit jaar zonder het te weten terecht in de hardste voorronde waar ik persoonlijk weinig te zoeken had. Maar als je liefhebber bent zit je dan natuurlijk goed. En dat blijkt uit de drukte: vierhonderd tot vijfhonderd bezoekers per voorronde-avond. Iets waar Nu Of Nooit (nog) niet aan kan tippen. De jurysystematiek verschilt niet. Net als bij Nu Of Nooit worden de finalisten pas bekend gemaakt na afloop van de laatste voorronde. En laat het dan ook niet vreemd zijn dat de Stichting Popmuziek Limburg, de organisator van Nu Of Nooit, deze systematiek vanaf 2003 heeft overgenomen van… Juist! Limbomania!
De finale van de vijfde editie van Limbomania vond afgelopen zaterdag plaats in het Muziek-O-Droom (MOD) in Hasselt. Voor wie het niet kent, een nogal onconventionele plek om een popzaal neer te zetten. Het is een voormalig fabriekspand op een bedrijventerrein langs het Albertkanaal. En daarin vind je behalve twee concertzalen ook een veelvoud aan repetitie- en lesruimtes waar je les kunt krijgen van bekende muziekleraren. Wil je zangles van Koen Buysse (Zornik), óf heb je liever drumles van Arnout Hellofs (Admiral Freebee)? Het kan allemaal! Een inspirerende locatie in een verlaten omgeving: ideaal voor de finale van een bandconcours.
Behalve de tien finalebands heeft de organisatie, een samenwerking tussen de provincie en het Muziek-O-Droom, op deze avond ook nog ruimte gemaakt voor veel rand- (of volgens eigen zeggen ‘ramp’) animatie in het café en de clubzaal. Nóg een verschil met Nu Of Nooit dus. En als afsluiter kiest men niet voor de winnaar van vorig jaar, maar is er gezorgd voor de vermaarde Belgische feestband The Internationals. De finalebands zelf spelen telkens twintig minuten (en geen seconde langer; twee bands worden afgekapt) en met change-overs van eveneens twintig minuten betekent dat een lange avond, maar wél interessant.
Want de tien bands zijn breed geschakeerd in stijl: Van de twee Hiphop-acts Zown en N.O.M. tot de enthousiast gebrachte Emo van The Maple Room. En van de ongestructureerde Trash Metal van Viggen tot de Ska van publieksfavoriet Sun To Sheeva. De meest in het oog springende acts zitten op het eind: The Rones, dat iets bijzonder fraais doet met Stoner, Rock en Blues, het warme Indie-geluid van Feuerbach, de Industrial op vette Dancebeats door Tokamat Fusion Test Reactor en de vrolijke Dwalm-liedjes van The Shovels. Een vreemde eend is er ook: Overdo Hykers. Zou hun eendimensionale Noisepunk het ooit zelfs maar tot de voorronde van Nu Of Nooit hebben geschopt? Dát is een belangrijke vraag, want het kenmerkt het knipoog waarmee in Vlaanderen naar popmuziek wordt gekeken en waardoor ruimte ontstaat voor experiment.
Al met al voor een buitenstaander een meer dan interessante avond die uiteindelijk wordt gewonnen door het zeer jonge The Rones. Mét The Shovels en The Maple Room op korte afstand daarachter. Voor hen liggen optredens op Pukkelpop, Rock Herk, Neerpelt Open Air en Enterrock en zo’n 3.000 euro aan studiotijd in het verschiet.
De publieke belangstelling is groot. Met 1320 bezoekers is het MOD uitverkocht. Schijnbaar kom je toch net even wat gemakkelijker uit je stoel op zaterdagavond dan tijdens een zondagmiddagse Nu Of Nooit finale. Of geldt toch vooral hoe meer bands hoe meer fans? Hoe meer, hoe liever in ieder geval! En zodoende is een groot deel van de aanwezigen toch gewoon uitgenodigd: boekers, managers en platenbonzen te over. Gecombineerd met de uitstekende promotie van het MOD een win-win situatie voor zowel MOD als de bands die daarmee alvast een brok exposure krijgen. Tot over de landsgrenzen in dit geval. En zo regent het in korte tijd een aantal tips voor de Stichting Popmuziek Limburg. Want zij beginnen over een dikke maand weer met de voorrondes van Nu Of Nooit 2006… Laten we hopen dat de finale begin maart even druk en interessant wordt!
To be continued… (aan deze kant van de Maas)
Gezien: Finale Limbomania
Waar: 3 december 2005, Muziek-O-Droom, Hasselt
Door: Kees van den Berg.
Nu of Nooit versus Limbomania
The Rones wint popconcours van ‘het andere Limburg’
Het enige dat ‘hen’ en ‘ons’ scheidt is de loop van de Maas, maar ook in Belgisch-Limburg ben je gewoon te verstaan als je plat kalt. Én men heeft er ook gewoon een provinciaal popconcours. Waar het bij ons Nu Of Nooit heet, noemt men het daar zeer toepasselijk ‘Limbomania’. Een vergelijkend verslag van de finale afgelopen zaterdag in Hasselt, die in The Rones een verrassende winnaar kreeg.