Black Milk zet ongekend goed hiphopfeest neer in Simplon

Ondanks een niet al te hoge opkomst laat de rapper uit Detroit zich van zijn beste kant zien

Tekst: Robert Haan & Foto's: André Eggens ,

Curtis Cross, alias Black Milk, is als producer en MC vooral bekend om de manier waarop hij al ruim een decennium genres als soul, funk en techno in een modern hiphopjasje steekt. Met albums als Tronic, No Poison, No Paradise en If There’s A Hell Below heeft hij zich inmiddels bewezen. Genoeg reden voor Urban House om de rapper naar Simplon te halen.

Zondagavond blijkt nog steeds een lastige avond als het gaat om concerten. Waarschijnlijk heeft de bekerwinst van FC Groningen ermee te maken dat het publiek Simplon niet massaal weet te vinden. Op het moment dat er in Rotterdam en op de Groningse Grote Markt gefeest wordt, begint voorprogramma Drico aan een thuiswedstrijd in Simplon. Bekend als producer van onder anderen Mongoose laat hij zich vanavond als rapper zien, met dj Irie achter de draaitafel. Wat betreft zijn rapstijl lijkt hij nog wat zoekende, maar de teksten zijn oprecht. Bijgestaan door Fataal en Rengtebeng van Rum&Skunk zorgt Drico voor een vrolijk begin van de avond.

Daarna is het de beurt aan FATA uit Deventer. Alhoewel de zang en rap muzikaal goed zijn en de mannen het publiek weten te vermaken, zijn ze in vergelijking met de rest van de artiesten van de avond een beetje de vreemde eend in de bijt. Net iets te veel pop. Je moet ervan houden, wat een aantal bezoekers op de eerste rij ook zeker doet. De manier waarop FATA gebruik maken van keyboard en drumcomputer verdient een pluspunt en het trio speelt goed in op het publiek.

Veel mensen maken zich al op voor Black Milk, maar hij heeft nog een verrassing voor ons in petto. Hij heeft namelijk zelf ook een supportact meegebracht. Soulzanger Ab treedt strak in pak op met Black Milk's band Nat Turner, en weet het publiek goed warm te krijgen. Hij heeft een zeer goede stem met een hoog bereik en de samenzang met de medebandleden liegt er niet om. De bezoekers zijn zichtbaar onder de indruk.

Met zo’n uitgebreid aanbod aan supportacts wordt er veel verwacht van Black Milk zelf. Deze verwachtingen weet hij zeker waar te maken. Met leden van Nat Turner, nu niet in pak maar casual gekleed, beklimt Black Milk het podium. Vanaf het begin weet hij te overtuigen. Hij vertelt het publiek dat hij zin heeft om al zijn albums te spelen, maar dat het hem vanavond helaas aan tijd ontbreekt. Hij treedt naar voren als dirigent van de band en ondanks het gebruik van een aantal samples via een macbook begeleidt de live band hem ongelofelijk goed. De baspartijen van de bassist doen niet onder voor een goed geproduceerde hiphopbeat. Black Milk's raps klinken goed en dat zie je terug in het enthousiasme van het publiek dat naar voren dringt. Met de handen op en neer en dansend op de maat gaan de voorste rijen helemaal los. 

"Ik ben vanavond in Groningen, maar het lijkt me leuk om jullie mee te nemen naar mijn stad, Detroit", zegt Black Milk. En inderdaad: techno, dat zijn oorsprong kent in de stad, komt voorbij, maar ook genres als funk en house. De set kent uptempo stukken waarop gesprongen wordt, alsmede wat langzamere, dansbare catchy ritmes. Black Milk toont zich een drijvende kracht en zijn motto voor zowel publiek als band is ‘keep it going.’ Dat Black Milk al ruim tien jaar in het vak zit, kun je zien. Daarentegen blijft hij down to earth en hij laat zich ondanks de niet al te hoge opkomst helemaal gaan. Daarmee weet hij het beste te halen uit de muziek en het publiek. Zowel band als toeschouwers hebben op die manier zichtbaar een leuke avond.

Na een flink uur muziek te hebben gemaakt, waarbij op het hoogtepunt de voorste rij over de monitors op het podium heen hangt, houdt Black Milk het voorgezien, een zeer tevreden publiek achterlatend.