The Dolltones mogen het spits afbijten vanavond en er is één ding dat meteen duidelijk wordt: de heren hebben er zin in. De nummers worden in een hoog tempo afgewerkt waarbij gitaristen Hinsch Detmar en Jeroen van Heuvelen om de beurt imposante solo’s afleveren. Het binnengedruppelde publiek neemt dit enthousiasme naadloos over en de eerste voorzichtige danspasjes zijn dan ook al snel te zien. Bassist Sjors Kiewit, wiens contrabas het plaatje compleet maakt, noemt het geheel een “gezellige bende” en dat is het ook. Na een kleine drie kwartier zit de set erop en aan de kreten uit het publiek te horen komt dit einde voor een groot deel van de toeschouwers veel te vroeg.
Vetkuiven en Gronings gitaargeweld in Vera
Summer Rockabilly Rumble luidt zomerstop in
Vrijdagavond is het zover: de bakkebaarden mogen strak getrimd worden en de potten Brylcreem kunnen uit de kast worden gehaald. Vera sluit het seizoen namelijk af met de Summer Rockabilly Rumble. Een avond vol vetkuiven, rock-‘n-roll van Groningse bodem en alles wat met de fifties te maken heeft.
Terwijl The Dolltones bezig zijn met afbouwen, kan men op het scherm achter het podium beelden uit lang vervlogen tijden aanschouwen. Dirty Harry toont fragmenten uit films zoals Invaders From Mars, afgewisseld met dansende vrouwen in mooie gestippelde jurkjes en tv-commercials uit de jaren vijftig en zestig. Dit, in combinatie met de rock-‘n-roll die DJ Pjotr Diepte 020 draait, zorgt ervoor dat zelfs de jongste toeschouwers achterblijven met een gevoel van nostalgie.
Vervolgens is het de beurt aan The Obamas. Met een Hammondorgel in plaats van een contrabas brengt dit kwartet uit Groningen een mix van blues- en surfmuziek, ondergedompeld in de rauwe klanken van garagerock. Hoewel elk van de vier bandleden zijn beste beentje voor zet, klinkt het geheel niet strak en ietwat chaotisch. Dit blijkt uit het gegeven dat het publiek zijn aandacht er ook niet volledig bij kan houden: in de zaal klinkt veel geroezemoes. Zanger Joris Witvliet laat zich gelden door zijn indrukwekkende uithalen, maar vanavond gaat het allemaal net niet lekker.
Als toetje laten The Gravediggers horen wat ze in huis hebben. Het trio gaat al zo ongeveer twintig jaar mee en dat is niet voor niets. Begeleid door een introfilmpje waarop zanger Chris ‘Wild Cat’ Garrit over een begraafplaats dwaalt, betreedt de groep het podium. Garrit, die in het dagelijks leven ook nog nachtburgemeester van Groningen is, is vanavond de belichaming van het woord cool. Getooid met een Cat Eye zonnebril zingt hij onder andere over hoe hij andermans moeder heeft vermoord met een honkbalknuppel, echte Psychobilly dus. De toehoorders krijgen in de 45 minuten die het optreden telt de ene na de andere vuige riff om de oren en hebben hier absoluut geen problemen mee. The Gravediggers stuiteren ondertussen over het podium alsof ze dertig jaar jonger zijn en dit zorgt voor een uitstekende set.
Wanneer The Gravediggers hun laatste noot hebben gespeeld, is de zomerstop in Vera officieel ingeluid. De jaren vijftig waren vanavond weer eventjes springlevend, en hoe. Het publiek kan tevreden naar huis: de grote zaal in Vera is vanavond namelijk getrakteerd op genoeg rock-‘n-roll om de zomer probleemloos door te komen.