Bij de aankondiging van I Took Your Name wordt gelijk tussen Harmen en hem gegrapt. De sfeer zit er meteen al goed in. Evenals bij het publiek, die al in grote getale is gekomen. Na de eerste paar noten wordt het meteen duidelijk: vanavond hebben we niet zomaar te maken met muzikanten. I Took Your Name is daar dan ook geen uitzondering op. Zijn gitaarspel is verbluffend. Er zijn maar weinig singer-songwriters die hun gitaar zo goed beheersen. Het publiek lijkt dan ook geïntrigeerd naar Chris van der Ploeg te luisteren. Zijn warme stem zorgt ervoor dat je wordt meegenomen in zijn verhalen. Het is muziek die je raakt, met elke noot.
ESNS15 Sfeervolle Kroeg van Klaas swingt de nacht in
Melodica Special zorgt voor saamhorigheid en een dansfeestje op het eind
Op de woensdagavond, aan het begin van de Eurosonic Noorderslag drukte, vindt een Melodica Special plaats in de Kroeg van Klaas. Organisator Harmen Ridderbos van Town of Saints haalt het Melodica Festival nog maar een keer naar Groningen. Een avond door en voor muziekliefhebbers en muzikanten: een avond vol muzikale pareltjes en bovenal veel gezelligheid.
Veel tijd om bij te komen van het optreden van I Took Your Name is er niet. Na een kwartier begint Meadowlake met spelen; de enige complete band van de avond. De nummers zijn muzikaal spannend opgebouwd en de lage stem van zanger Jarno Olijve werkt haast hypnotiserend. De opstelling is wel wat zonde: alleen zanger Olijve en gitarist de Breij staan op een 'podium' (een afgedekte biljarttafel) en de rest van de band staat eromheen. Achterin de zaal zijn dan ook alleen deze twee mannen te zien. Er is veel geroezemoes tijdens het optreden maar tegelijkertijd staan sommige bezoekers zelfs met hun ogen dicht. Dit is dé manier om de muziek van Meadowlake het intiemst te ervaren. Ogen dicht en luisteren. Het maakt het optreden tot een bijzondere ervaring.
"Wat tof dat jullie er allemaal zijn. Ik speel twintig minuten en daarna ben ik schor." Zo stelt The T.S. Eliot Appreciation Society zich voor. Onversterkt spelen in een kroeg is wat riskant, maar Tom Gerritsen krijgt het voor elkaar om de kroeg muisstil te krijgen. Het zorgt voor een gevoel van saamhorigheid: mensen luisteren aandachtig en stampen met z'n allen mee op de maat van de muziek. "Het volgende nummer begint rustig en eindigt hard. Net als deze avond", grapt Gerritsen. Maar hij heeft gelijk. Waar hij in het begin nog rustig op het podium staat te spelen, springt hij voor het laatste nummer tussen het publiek en speelt een cover van Bob Dylan. Hij weet het publiek goed te bespelen en het applaus en gejuich wordt na elk liedje luider en luider.
Op dit festival kan alles, niets is te gek. Ook de laatste act van vanavond, Ian Fisher, laat dit zien. Waar hij begint met een ontzettend gevoelig liedje, met een mooi contrast tussen zachte coupletten en hardere refreinen, eindigt het optreden in één groot dansfestijn. Fisher weet er een feest van te maken. Het bier vloeit nog steeds rijkelijk en de muziek stemt men vrolijk. "When we are playing with friends, it makes us happy. We want to make rock-'n-roll and that is happening tonight." Heta Salkolahti en Harmen Ridderbos komen samen met Fisher en zijn band spelen. Er wordt gedanst, er wordt gedronken. Town of Saints speelt zelf ook nog een paar nummers. Het is een uitstekende afsluiter van een enorm gezellige en sfeervolle avond.