Het is druk in nachtcafé de Warhol wanneer Meadowlake mag beginnen. De gitaren raken de juiste snaren, de drummer speelt behoorlijk en de vocalen lijken het publiek te verwonderen; de dromerige post-rock van de band past precies binnen de intieme setting van de Warhol. Hoewel alles na de eerste drie nummers perfect lijkt te gaan, begint het publiek wat rumoerig te worden. Uiteindelijk is de hele linkerkant van de zaal liever bezig met het bespreken van de verdere avond dan dat er aandacht wordt getoond aan de band. Na twintig minuten beginnen de eerste mensen te vertrekken, op zoek naar wat de avond verder nog te bieden heeft. Erg publieksgericht is de band ook niet, maar ze leven vast onder het motto 'niet lullen maar spelen'. Hoe dan ook, Meadowlake lijkt zich er niks van aan te trekken en gaat ongestoord verder voor de geïnteresseerde rechterkant van de zaal. En dat is ook wat ze zouden moeten doen, want er is zeker niks mis met hun muziek. In tegendeel, de zwijmelende gitaren gecombineerd met strakke bas- en drumloopjes liggen prettig in het gehoor. Maar ondanks de fijne nummers lijkt er niet veel pit in te zitten en kabbelen de liedjes rustig voort. Verrassend of niet, Meadowlake is hier wel op voorbereid en eindigt de set met een ware explosie. Alle instrumenten worden zo hard mogelijk bespeeld en zanger Jarno Olijve gaat gepaard met zijn strijkstok het gevecht aan met zijn gitaar en probeert alles uit zijn tenen te halen. Een waardig eind waar slechts een klein publiek van geniet.
ESNS15: Warhol gevuld met spektakel
Een wisselend publiek betreedt vanavond het nachtcafé
Op de tweede dag van Grunnsonic 2015 spelen Meadowlake en Model Depose in de Warhol. Waar het publiek tijdens Meadowlake drukker bezig is om het avondprogramma met elkaar te bespreken, geeft Model Depose met hun keiharde geluid conversaties geen kans.
Meadowlake
Model Depose
Na een pauze van drie kwartier is er een hoop animo voor Model Depose afgereisd naar de Warhol. De band is ontstaan uit restanten van meerdere metalbands, en hoewel de band nu catchy electropop maakt is de metal nog niet helemaal uitgedoofd. Zo heeft de bassist bijvoorbeeld een vijfsnarige gitaar voor een extra lage sound. Waar het publiek bij Meadowlake gezellig aan het kletsen was, geeft Model Depose conversaties geen kans: het geluid van staat zo hard dat zelfs je buurman niet meer te verstaan is. Dit is ook een nadeel voor de band want ook de zang van Roeland van der Velde wordt hierdoor overstemd. Na een paar nummers wordt dit bijgesteld en is de zang wel goed te horen. De band speelt veel nieuwe liedjes en die doen het zeer goed onder het publiek: vooraan beginnen er zowaar een aantal mensen te bewegen op de muziek. Het duistere geluid en de galmende zang komen kraakhelder uit de speakers en in tegendeel tot Meadowlake is de zaal wél van begin tot eind geboeid. Wanneer het laatste nummer wordt ingezet is de zaal nog net zo vol als het begin. Een daverend applaus eindigt dag twee van Grunnsonic in de Warhol.