Ook op de laatste avond van Noorderzon is het publiek massaal toegestroomd en enkele minuten voor de start van het optreden zijn de terrassen rondom de vijver in het Noorderplantsoen wederom gevuld met een flinke mensenmassa. Iets na negenen komen drummer Joost ‘Sheik’ van Dyck en gitarist Daniel ‘Da Freez’ Johnston van My Baby op. Terwijl Daniel speelt op iets wat lijkt op een plank met daaraan slechts één snaar bevestigd, kondigt hij aan wat we vanavond mogen verwachten: “It’s time for some voodoo gospel.” Kort hierop betreedt zangeres Cato van Dyck het podium, en kan de show los.
Al gauw blijkt dat Groningen niet stil kan staan als My Baby speelt. De strakke ritmes in samenspel met de catchy melodietjes die Daniel Johnston op zijn slidegitaar speelt zorgen voor heel dansbare nummers. Daarbij komt dat frontvrouw Cato van Dyck een uitmuntende zangeres is, kortom: alle ingrediënten voor succes zijn aanwezig. Wat erg fijn is, is dat de band zich niet laat beperken tot nummers van drie of vier minuten, maar genoeg ruimte laat voor improvisatie. Waar de show van Birth of Joy de afgelopen week ietwat inzakte tijdens de muzikale jams, is dit bij My Baby absoluut niet het geval. Het trio weet de spanning in de nummers uitstekend op te bouwen en voelt aan wanneer een climax op zijn plek is. Het toppunt hiervan was een indrukwekkende, dertig seconden durende vocale uithaal van zangeres Cato, eentje waar veel collega’s jaloers op zullen zijn.