De avond begint met de jonge blues-rockers van Uncle Jimmy, of voluit ook wel The story of Uncle Jimmy. Na de eerste tonen hoor je gelijk het aangename Hammond-orgel waar Arnout Arkenbout erg goed op weet te spelen. Ondanks de matige opkomst straalt de band zelfverzekerdheid uit. De mannen staan goed te spelen en gitarist Sebastiaan Fledderman weet het publiek te vermaken met zijn kunsten. Met titels als Custom Made Man en Jimmy’s First Date lijkt het alsof de band vanavond ‘the story of Uncle Jimmy’ wil vertellen.
Toekomstig talent bij Simplon UP
Orange Fox en Uncle Jimmy laten zich van hun beste kant zien
Elke donderdagavond kun je bij poppodium Simplon in de bovenzaal terecht voor regionaal talent. Onder de naam Simplon UP wordt lokale acts een podium geboden om groter publiek te kunnen bereiken. Zo heeft Simplon UP voor vanavond Orange Fox en Uncle Jimmy weten te strikken. Twee bands in een totaal ander (muzikaal) straatje, maar dat mag de pret niet drukken.
Uncle Jimmy
Dit verhaal komt alleen niet zo goed uit de verf. Door het matige geluid in de zaal is de zang van zangeres en bassiste Marja Boender amper te horen. De drums en gitaren denderen er keihard overheen, waardoor de nummers niet helemaal in proportie zijn. De baspartijen zijn daarnaast ook vrij simpel. De nummers waarbij Marja haar basgitaar weglegt en gaat dansen, komen veel beter over op het publiek. Je kunt je afvragen of de basgitaar wellicht overbodig is in deze band. Sebastiaan weet echter op zijn indrukwekkende Gibson Les Paul superstrakke gitaarriffs neer te zetten, en in combinatie met het Hammond-orgel en de drums klinkt het geluid van Uncle Jimmy erg aangenaam. Het instrumentale nummer klinkt nog iets te rommelig door de vele tempowisselingen, waardoor je als publiek niet helemaal snapt wat de bedoeling is. Maar met nummers als Woman trekt de band dit weer helemaal recht.
Rockformatie Orange Fox weet wat hij wil. Deze jonge band is opgericht in 2012 en weet hoe hij een zaal plat moet spelen. De zelfverzekerde muzikanten kennen hun plek en zanger Johan van Vemde weet zijn rol als frontman goed in te vullen. Als een echte charmeur kiest hij een meisje uit het publiek en zingt een liedje voor haar. Johan kan goed zingen – dat is direct hoorbaar – maar toch haalt hij sommige uithalen net niet helemaal. Ook jammer dat het geluid van de drums en de bas relatief hard is, ze overschaduwen de gitaren iets te veel. Maar zodra de gitaren goed hoorbaar zijn, krijg je het gevoel meteen te willen dansen. Het smaakt naar meer.
Dat de band veel potentie heeft, is voor niemand vanavond onopgemerkt gebleven. De drummer met zijn strakke ritmesecties, de leuke gitaarriffs en de act van de frontman zorgen ervoor dat de band het publiek aanspreekt. De mannen lijken klaar voor het grotere werk. De bovenzaal van Simplon stroomt gaandeweg het optreden wel wat leeg – het late tijdstip kan een verklaring zijn – maar zodra de single Feel It wordt gespeeld, danst en zingt het publiek vrolijk mee. Onderling is er duidelijk veel interactie en de wisseling tussen rustige en uptempo nummers zorgt voor een plezierige set. De mannen moeten er alleen wel voor waken dat ze geen veredelde boyband worden, want soms komt de act een beetje te gladjes over.