Monomyth is eveneens geen onbekende in Vera, de band speelde er twee keer eerder. Eerst als voorprogramma van Candybar Planet en afgelopen december als hoofdact in de Grote Zaal. Genoeg mensen die de band destijds hebben leren kennen. De zaal is dan ook behoorlijk goed gevuld. Onder begeleiding van de eerste keyboard- en gitaargeluiden verzamelen de bandleden zich op het podium. De set begint rustig en melodieus, maar niet veel later klinken de eerste logge gitaarakkoorden door de versterkers en begint men op de voorste rij te headbangen.
Monomyth trakteert Vera op een avond dromerige stonerrock
Voor fans een topavond, voor overige bezoekers langdradig
Stevige rockbands komen vaak op bezoek in Vera. Afgelopen maand speelde YOB nog een geweldige show in de Grote Zaal en tijdens de afgelopen editie van Zwemfest zette Menhir de kelderbar op zijn kop. Met de Nederlandse band Monomyth staat donderdag weer een mooie naam op het programma. De stoner- en krautrock die deze Haagse band speelt, wordt afgewisseld met dromerige keyboard- en gitaarpartijen waardoor het publiek zich in een psychedelische trip waant.
Tijdens de rest van het concert, dat ongeveer twee uur duurt, schommelt de band tussen een dromerig en ruig geluid. Op het ene moment staat het publiek met de ogen dicht van de muziek te genieten. Niet lang daarna knikken de hoofden van de toeschouwers op en neer door de stevige drums die het gitaargeweld begeleiden. De bassist en de drummer zorgen voor de basis van de nummers, de gitarist en twee toetsenisten geven vorm aan het geheel. De band speelt met behoorlijk wat dynamiek en de gitaarsolo’s voegen een prachtige melodie aan de hypnotiserende nummers toe.
Het is vooral deze dynamiek waardoor de Haagse band erin slaagt het publiek lange tijd te boeien. De eerste nummers van de setlist gaan naadloos in elkaar over zonder dat het rommelig wordt. De muzikanten zijn goed op elkaar ingespeeld en het geluid klinkt prima. Monomyth voelt zich goed thuis met de lange en traag opgebouwde jams die een bijzonder atmosferisch effect hebben in de zaal. De combinatie van dromerige melodieën en stevige riffs klinkt erg prettig en Monomyth weet het publiek de eerste helft van de avond zeker te boeien.
De uitwerking van het gehele concert had echter beter gekund. Voor een deel van het publiek duurt het concert te lang om interessant te blijven. Na anderhalf uur spelen verslapt de aandacht; mensen hangen aan de bar of staan achter in de zaal te praten. Het verstorende ontbreekt bij de band. De muziek grijpt je niet bij de keel. Het verbazingwekkende en verrassende is er na verloop van tijd wel af, zeker als je de eentonigheid begint door te krijgen wat betreft de structuur van de nummers. Het haalt de drive er behoorlijk uit. Na dik anderhalf uur spelen plus een toegift staan vooral de echte fans nog vooraan het podium te kijken. Voor hen is de avond een traktatie.