Het voorprogramma wordt verzorgd door Flying Trashcans. De zaal is al goed gevuld en de band doet geenszins onder voor het hoofdprogramma. De band straalt energie uit. Ze spelen prettige, dansbare psychedelische rock. Het laatste nummer rockt dan ook de pan uit. Deze band is een goede opwarmer voor DeWolff.
DeWolff speelt overtuigend in stampvolle Vera
Bezoekers worden getrakteerd op een bijna twee uur durende set
DeWolff is een driekoppige Nederlandse band die zeven jaar geleden is begonnen met
muziek maken. Robin Piso en Pablo en Luka van der Poel hebben, met al maar liefst vijf albums, hun voeten stevig in de Nederlandse muziek-scène gevestigd. Destijds nog echte broekies, nu ontpopt tot ware volwassen muzikanten met wilde lange haren en fantastische beheersing van hun instrumenten. Logisch dat zij volle zalen trekken. Vanavond in Vera is dit ook het geval.
Vrijdag 31 oktober is het precies vijf jaar geleden dat DeWolff voor het eerst Vera aandeed. Vanavond openen zij de set met twee nummers van hun laatste album Grand Southern Electric, namelijk Satilla No.1 en Wealthy Friend. Tijdens het eerste nummer vraagt Pablo aan het publiek: "Are you ready to witness?’’ Waarop het publiek juicht en Pablo bovenop het Hammond orgel van Robin springt. De band heeft er duidelijk veel zin in.
Hoewel we de lange, uitgerekte solo’s gewend zijn van Pablo en Robin, verveelt het geen moment. De band is beweeglijk. Zo beweeglijk, dat je je bijna niet kan voorstellen dat Robin nog nooit door zijn krukje is gezakt. Het fenomenale orgelspel van hem en Pablo's dansende vingers over zijn gitaarhals, zorgen voor een dynamisch samenspel. Gooi daar bovenop de uitzonderlijk strakke drumpartijen van Luka en de magische formule voor een fantastische muzikale avond is compleet.
Ook het publiek heeft er zichtbaar zin in. Bij het nummer Yellow Rat zingt het publiek uit zichzelf al vrolijk mee. Daarna volgt een rustig nummer, namelijk Medicine. Een ‘’gouwe ouwe’’ volgens Pablo. Dit is het enige rustige nummer in de hele set, het publiek heeft geen tijd om op adem te komen. Ook Stand Up Tall en A Bit Of Loving worden gespeeld; de overgang tussen deze nummers is prachtig. Het publiek twijfelde zelfs even of zij nou moesten applaudisseren of niet.
"Zijn jullie klaar voor meer?’’ roept Pablo. Ze spelen Dance Of The Buffalo, Voodoo Mademoiselle en Crumbling Heart. Ze spelen veel nieuwe nummers, gelukkig komt dan Don’t You Go Up The Sky. Deze wordt ingeleid door een speelse solo van Robin. Als het publiek daarna de eerste rifjes hoort klinkt groot gejuich en geklap, gevolgd door talloze voetjes die in de stampvolle Vera van de vloer gaan.
Het trio loopt het podium af, maar het publiek wil duidelijk meer. Luidkeels roept het publiek de band terug. En ze komen terug. Pablo spreekt nog even het publiek toe: ‘’Oké Vera, wij vinden dit de rock-‘n’-rollste club van Nederland. Zijn jullie klaar voor een beetje rock-‘n-roll?’’ Het publiek juicht en wordt getrakteerd op nog twee lange nummers. Het publiek is uitzinnig. Er wordt gedanst, er ontstaat een moshpit en er vliegt bier door de lucht. Alsof dit nog niet genoeg is, duikt Pablo het publiek. Robin en Luka volgen niet veel later. Het is een optreden om niet te vergeten.