De Duitse singer-songwriter Maik Iser mag het spits afbijten. De zaal begint dan al lekker vol te lopen. Hoewel hij niet meteen iedereen weet in te pakken met zijn zachte stem en dito gitaar, zitten de mensen vooraan stil naar zijn teksten te luisteren. Aan het einde van zijn optreden verkondigt de zanger dat hij 'unplugged' wil gaan. Hij verlaat het podium en speelt zijn laatste nummer tussen het publiek dat enthousiast meedoet. Een fijne binnenkomer.
Melodica Festival Dag 1: Maik Iser, Bernhard Eder, LF Singer & Barzin
"Iedereen moet gewoon naar huis kunnen. En natuurlijk weer terugkomen."
"De dag waarvan we wisten dat-ie eindelijk zou komen." Met deze koninklijke woorden opent Harmen Ridderbos de tweede editie van het Melodica Festival in Groningen. In de Kroeg van Klaas maken vier eigenzinnige acts hun opwachting. Een bijzonder onderdeel van dit festival, dat ooit begon in Australië, is de financiering. Er is geen sprake van entree. Wél gaat regelmatig een hoed rond waarin iedereen naar eigen inzicht een bedrag doneert, omdat: "iedere artiest de mogelijkheid moet hebben om weer naar huis te reizen. Of later de mogelijkheid heeft om weer terug te komen."
Bernhard Eder komt uit Oostenrijk en is organisator van Melodica in Wenen. Ondanks dat hij een groter podium tot zijn beschikking heeft dan zijn voorganger, kiest hij ervoor om met zijn ukulele aan de zijkant van de zaal te beginnen. Zijn warme, krachtige stemgeluid valt meteen op. In zijn optreden doet hij veel verschillende dingen en hij weet het publiek daarin prima mee te nemen.
Hij weet precies wat hij wil en legt geduldig uit welk ritme iedereen mag klappen en wanneer dat kan. Maar vooral ook wanneer het publiek daar weer mee moet ophouden, want dán is het tijd voor zijn solo. Kenmerkend is de manier waarop hij loops neerlegt. Hierbij maakt hij gebruik van zijn stem, gitaar en xylofoon. Dat een muzikant loops opneemt om verderop weer te gebruiken in een lied, is op zich niet bijzonder. Bernhard Eder kiest er echter ook voor om bepaalde stukken achterstevoren af te spelen, wat een vervreemdend effect geeft op het verder strak gespeelde nummer. Dat maakt het boeiend om naar te luisteren.
Als derde speelt de Scandinavische LF Singer uit Hamburg. Deze singer-songwriter maakt een enthousiaste indruk. Direct valt op dat hij van praten houdt. Hij vertelt dat hij vaker zijn setlist moet inkorten, omdat hij anders in tijdnood komt. Ook vanavond vergezelt hij ieder nummer van anekdotes, uitstapjes en uitgebreide toelichtingen. Té uitgebreid, want als bezoeker hoef je niet alles te weten en heb je nét wat te vaak gehoord dat de EP uit is.
Bovendien zou je hierdoor bijna de muziek van LF Singer vergeten en die is dik in orde. Hoewel hij alles zingt met een lach, zit het venijn in de melancholieke teksten. Eigenlijk spreken deze teksten voor zich en is het niet nodig om daar allerlei verhalen omheen te vertellen. Dit optreden was sterker overgekomen als er meer aandacht was geweest voor het verhaal in de muziek.
Barzin wordt gevormd door de Canadese Barzin Hosseini die met wisselende muzikanten fabelachtige muziek maakt. Vanavond vormt hij de basis met Amy Manusov. Samen komen zij innemend over: ze spelen voortdurend met een glimlach op het gezicht. Hun kracht is het samenspel en het feit dat hun stemmen prachtig in elkaar overvloeien.
Het geluid, met name van Amy Manusov, is nogal zacht en de muzikanten lijken wat in zichzelf gekeerd. Hierdoor vraagt het optreden wat extra concentratie van het publiek om alles in zich op te nemen. Niet iedereen weet die aandacht op te brengen, waardoor er vooral achterin veel wordt gepraat. Toch staan er ook veel mensen ademloos te luisteren en wordt ook dit laatste optreden enthousiast onthaald.
De eerste avond van het Melodica Festival is in ieder geval geslaagd en het maakt vooral nieuwsgierig naar de rest. Op naar zaterdag en zondag in Huis De Beurs.