Het last-minute voorprogramma Lookapony uit Eindhoven weet voordat de New Yorkers het podium betreden een stevige set neer te zetten. Gejaagde nummers die af en toe aan het vroege werk van Arctic Moneys doen denken - met name door de vocalen - maar vaak een eigen, wat rauwere, sound kennen. Strak en met veel energie en passie gespeeld. Eén of twee ‘hitjes’ missen nog in de set, maar deze jongens komen er wel.
Meer dan geslaagde terugkeer pollwinnaar Parquet Courts in Vera
Amerikanen weten opnieuw grote indruk te maken
De eindafrekening van Vera kent traditiegetrouw een verkiezing voor beste optreden van het jaar. In 2013 was Parquet Courts de grote winnaar, met zowel het beste concert als hoge klasseringen in de ‘beste album’- en ‘beste band’-categorieën. Mede daardoor speelt de band vanavond hun enige clubshow van het land in Groningen.
Lookapony
Parquet Courts
Dan door met dé band van vorig jaar. Parquet Courts werd wereldwijd een hit na vorig album Light Up Gold. Een uitgekiend album met ijzersterke nummers die het repetitieve van post-punk, de agressie van garage en de bijna spoken-word gezongen teksten als een moderne Pavement combineert. Intelligent en eigenzinnig, met een sterk gevoel voor ‘het liedje’. Schijnbaar losjes gespeeld, maar eigenlijk gewoon superstrak. Dat het razendsnel, in drie dagen, is opgenomen is terug te horen in de overdonderende urgentie van de plaat.
Met Sunbathing Animal kwam dit jaar de langverwachte opvolger uit. Eigengereid als de vier zijn, is het een heel andere ervaring als Light Up Gold. Waar dit eerdere album je meteen bij de strot grijpt, is Sunbathing Animal een klassieke groeiplaat. Verdieping is te vinden in uitgesponnen nummers als She’s Rollin en Istant Disassembly, terwijl er harder dan ooit geragd wordt in Ducking & Dodgin en het titelnummer. Het is over het algemeen genomen een stuk minder catchy, maar na meerdere luisterbeurten vallen steeds meer knappe details en slim gevonden lyrics op.
Vanavond in Vera staat de setlist logischerwijs bijna helemaal vol met nummers van Sunbathing Animal. Opener Always Back in Town kan niet toepasselijker. Zeker als hierna zanger/gitarist Andrew Savage koeltjes wijst naar de muur waar hun naam op geplakt staat: "proud to be on your wall, nice to be back". Meer tijd om te praten is er niet, in een extreem tempo worden de nummers achter elkaar aan geplakt. De meest catchy nummers van Sunbathing Animal komen in het eerste gedeelte voorbij, waarbij met name Bodies en Black & White live ronduit fantastisch zijn.
Inkakmomentjes zijn er helaas ook in de set. Het rustig opbouwende She’s Rollin kabbelt maar een beetje voort zonder echt impact te maken, terwijl verderop Dear Ramona ook weinig respons krijgt. De onderkoelde ultrakorte praatjes van Savage tussen de nummers door komen wat uit de hoogte over en zijn niet echt sfeerverhogend. Het blijkt ook niet nodig, want met de ijzersterke en naadloze combo Master of My Craft en Borrowed Time is de volgepakte Vera definitief weer gevallen voor Parquet Courts.
Op het einde gaan nog één keer alle remmen los bij band én publiek met beide titelnummers. Het ultracatchy Light Up Gold en het repetitieve geweld van Sunbathing Animal brengen iedereen in hogere sferen. Zijn eigen relatie wordt in dit laatste nummer vakkundig afgebroken. De metaforische vergelijking met de schijnbaar ontspannen en ongevaarlijke aanblik van wilde dieren in de zon is ook typerend voor het optreden. Een paar keer wordt het publiek in slaapt gesust met de rustigere nummers, om dan weer volledig te worden overrompeld door de snoeiharde uitspattingen. Weer concert van het jaar? Het zou zomaar kunnen.