Net zo als voorgaande jaren was de line-up van Bevrijdingsfestival Groningen gericht op het grote publiek. Een diversiteit aan verschillende bands maakt het festival toegankelijk maar ook erg onspecifiek en ongewaagd. Elk podium vertegenwoordigde een genre, zo creëerde elke bühne zijn eigen sfeer. Overal werd genoten van muziek, maar misschien nog wel het meeste van de zon.

Mainstage was het podium waar de grote massa op af kwam. Namen als Cold War Kids, Miss Montreal en The Opposities waren de uithangborden voor deze editie. Dit jaar was er ook een '5 voor 5 moment' waarmee de vrijheid werd gevierd middels een toespraak. Dit werd gedaan door een aangrijpende tekst voor te lezen onder begeleiding van te hard staande muziek. Een verkeerde keuze om vrijheid eerbiedig te vieren.

Bij het Local Heroes podium heerste een relaxte sfeer waar de zon meer aandacht trok dan de muziek. De ongebruikelijke combinatie van picknickende gezinnetjes en blowende jongeren gaf een hippie-achtige sfeer. Een van de acts bij dit podium was Harm' s Fork. De band had een fijn geluid wat balanceerde tussen psychedelische rock en funk met een komische noot. Een optreden wat het Woodstock-gevoel compleet maakte.

Het Sena Talent Stage trok jong publiek aan, die overduidelijk voor hiphop kwamen. Bij een strak optreden van Stick & Moon stond het publiek uit zijn dak te gaan. Er was een mooie afwisseling tussen dansbare en zwaarbeladen rap nummers.

Het meest uitbundig werd er gefeest bij Dansen Bij De Bus. Een mengelmoes aan studenten en scholieren stonden los te gaan op elektronische muziek. Dit was duidelijk de plek waar het meeste werd gedronken, een grasbodem vol van bekertjes was het eindresultaat. De muziek varieerde van dubstep tot harde techno. Er werd onder andere een fijne dj set gedraaid door Swindle: een variatie van lichtvoetige dubstep en jungle.

Ook deze editie van Bevrijdingsfestival Groningen was waarschijnlijk zoals het bedoeld is: een gezellige ratjetoe aan zowel bands als bezoekers geeft het festival altijd weer een algemene sfeer. Misschien nooit echt spectaculair maar elk jaar wel een bezoek waard.