Klungelige lo-fi van Dignan Porch brengt een lach op je gezicht

Voorprogramma Herrek laat nieuwe album horen

Tekst: Wymer Praamstra Foto's: Niels Cornelis Meijer ,

Dignan Porch is begonnen als slaapkamerproject van Joe Walsh, maar inmiddels uitgegroeid tot volledige band die op DIY wijze door heel Europa concerten wist te versieren. Met album Nothing Bad Will Ever Happen als laatste wapenfeit weten ze aardig wat bezoekers naar Vera te trekken, zeker voor een zondagavond.

Hoewel de officiële album release party van Herrek nog niet eens geweest is, spelen ze vanavond al voor de derde keer met het nieuwe materiaal in Groningen. Op Eurosonic én Noorderslag kon al kennis worden gemaakt met debuutalbum Waktu Dulu, dat een paar dagen geleden op Snowstar Records uitkwam. Herrek is gebouwd rondom Gerrit van der Scheer, die al jaren met verschillende bands (oa Adept, Bonne Aparte, Luik, Géneve) de podia in Nederland afgaat. Het nieuwe album heeft de jeugd van Van der Scheer in Indonesië als centraal thema, iets dat in de exotische sfeer die met de nummers wordt neergezet terug te horen is.

De nummers van Herrek in de laagste versnelling brengen een ontspannen sfeer in Vera, maar zorgen er ook voor dat tegen het einde het wat gezapig wordt. De paar nummers waarbij het gaspedaal wordt ingedrukt zijn gelijk de beste van het optreden. Jammer is dat de teksten redelijk matig verstaanbaar zijn, op plaat is te horen dat juist de persoonlijke verhalen van Van der Scheer de muziek leven geven. De basis is goed, maar het gevoel dat het beter kan is overheersend. Iets meer lef en variatie en we hebben er in een Nederland een top underground band bij.

Dignan Porch pakt het meteen een stuk harder aan. Met name de eerste helft van hun optreden doet af en toe pijn aan de oren, maar wel op een goede manier. Het vijftal ziet er een beetje klungelig uit op het podium, maar weet dat als achteloosheid in hun muziek te verwerken. Soms a-tonaal of gewoon uit maat (de drummer zit er soms lekker naast) maar dat doet gek genoeg geen afbreuk aan hun nummers. Op een rare manier zijn de meeste nummer heel melodisch en vrolijk makend.

Ok, het is allemaal niet heel hoogdravend en er zijn genoeg andere bandjes te vinden die hetzelfde slag muziek maken, maar zeker live weet het prima te boeien. Een paar nummers van het laatste album, Picking Up Dust en Sad Shape, zijn live fantastisch, maar toch blijft ander materiaal af en toe in de middelmaat hangen. Het is knap hoe Dignan Porch op eigen houtje een Europese tour door een stuk of acht verschillende landen op kan zetten. Het is zeker dat ze met hun klungelige lo-fi overal blije gezichten achterlaten.