De zaal waar het concert van Barn Owl in wordt gehouden heeft met hulp van het Groninger kunstenaarscollectief Scenery Owsum een aparte draai gekregen. Er zijn twee niet al te grote podia's. Eentje bestaat uit een tafel met allerlei pedaaltjes en paneeltjes waarop Teen Radiation zo dadelijk zal spelen. De andere is het hoofpodium, met een post-apocalyptisch bewegend 'gordijn', die speciaal door Scenery Owsum is gemaakt voor Barn Owl.
Het is pas 8 uur als het voorprogramma, Teen Radiation, begint te spelen. Teen Radiation is een project van Vincent Koreman, die tevens de organisator van het festival Incubate is. Teen Radiation maakt trippy, shoegazende, monotone electronica, die klinkt alsof John Maus en Wooden Sjips drone maken. In het begin zijn de liedjes relatief luchtig en krijgt Vincent Koreman versterking van een dame achter de synths. Daarna staat Vincent Korman er alleen voor en wordt het geheel al snel eentoniger en dieper. De psychedelische 'white noise'-visuals die op de band zelf geprojecteerd worden, versterken het 'trippy'- effect. Als het licht in de hele zaal uit kon dan zou het een op en top geestverruimende ervaring zijn geweest.
Nu worden dan alle blikken op het andere podium gericht. Barn Owl begint met sfeervolle orgelgeluiden die vanuit een Korg-synth komen en wat gitaar. Mooi is het zeker. Veel mensen gaan er dan ook voor op de grond zitten. Dan begint het Owsum-gordijn langzaam naar beneden te bewegen en worden er willekeurige voowerpen die er opgeplakt zijn, zoals een ski of kinderspeelgoed, zichtbaar. In het begin is het wat afleidend, omdat Barn Owl nog niet zo hard speelt en je daarom de vastgeplakte voorwerpen hoort bewegen. Het merendeel van de publiek is ook nog eens bezig met uitvogelen wat er nou precies op het rolgordijn opgeplakt is. Echter, na een tijdje went het, omdat de beweging van het gordijn steeds opnieuw begint.
Barn Owl speelt aan één stuk door, de nummers vloeien in elkaar over. Soms klinkt het ietwat electronisch, soms met ethnische invloeden door de zang. Een van de laatste nummers klinkt als de geluiden die een woeste woestijn in een heldere nacht zou maken. Sfeervol, meditatief en spacy op een instrumentale manier. Als Barn Owl klaar is met zijn set, lijkt het erop dat het optreden snel voorbij is. Beetje jammer, maar ook handig voor de werkende mensen.
Het optreden ging de jongens van Barn Owl goed af, er is niks om op aan te merken. Zelfde geldt voor Teen Radiation. De opkomst valt niet tegen, ook al is de zaal niet heel erg vol en zijn er voornamelijk insiders en liefhebbers. Waarschijnlijk mede door de interesse voor de samenwerking van Vera, Grand Theater en Scenery Owsum, die niet zo vaak voorkomt. Wat de bijdrage van Scenery Owsum betreft: het is leuk en vermakkelijk, maar het is niet echt een experience. Inmiddels verwachten de mensen meer en spannendere dingen van Scenery Owsum, want dat kunnen ze immers wèl.