Lizz Wright bezorgt jazzliefhebber kippenvel

Soul, jazz en blues van het zuiverste soort

Tekst: Willemien Bouwers ,

De band zet het nummer Old Man van Neil Young in. Dan schuifelt, met rustige tred, blootvoets, Lizz Wright het podium op. Een lange, donkere vrouw in een kleurrijke lange jurk. Een prachtige verschijning. Ze begint te zingen en meteen valt haar warme, zuivere stem op. Een stem waar je moeiteloos een avond naar kunt luisteren. Het doet in eerste instantie denken aan Tracy Chapman.

De Amerikaanse jazz/soulzangeres treedt vanavond op in een tot de nok gevulde kleine zaal in de Oosterpoort. De 32-jarige zangeres heeft inmiddels vier studio-albums uitgebracht, waarvan de laatste, Fellowship, alweer enkele jaren geleden. Geen nieuw materiaal dus vanavond.

Wat het concert erg prettig maakt, is de afwisseling tussen de uptempo nummers, zoals My Heart, en de intieme nummers zoals When I Fall. Dit geldt ook voor de covers, waaronder I’ve Got To Use My Imagination van Gladys Knight, en haar eigen nummers. Dit maakt het concert verrassend en allesbehalve saai.

De kracht van Lizz Wright's entertainment zit met name in haar stem en haar verschijning. Ze zoekt weinig interactie met het publiek, maar op de momenten dat ze het doet wekt ze meteen sympathie. Geen praatjes, geen poespas, maar een klasse zangeres en dito band.

De toegift is een cover van Led Zeppelins Thank You, een nummer dat tevens op het album The Orchard staat. Kippenvel. Een goedgekozen toegift van een weliswaar kort, maar volmaakt concert.