Om half twee ‘s middags is het nog een beetje vroeg om te spreken van een volledig katervrij bestaan. De afgelopen Koningsnacht heeft her en der een splinter in de kop geslagen. Het is aan een stelletje klootzakken om ons even goed uit onze roes te rammen. Nou ja, klootzakken? De bandleden van Evy & the Assholes lijken vooral super aardige mensen.
Er zijn ook voordelen aan verbonden dat we nog geen republiek zijn. In de rij van positieve activiteiten op Koningsdag, zoals je kinderen jouw oude meuk laten verkopen, noteren we ook Royal Rumble. In de grote zaal van Vera op het mini-mainstage kunnen we in de middag lekker bandjes kijken. En hier staan dus geen blokfluit-meisjes opgesteld, we hopen keihard los te kunnen gaan op garage, punk, fuzz en rock.
Evy & The Assholes
Het is rustig wanneer de band begint. Er is weinig publiek en we zien vooral geen oranje t-shirts. Het is blijkbaar nog niet interessant genoeg om hier in de grote zaal van Vera aanwezig te zijn op dit vroege uur. Het feestje zal blijkbaar laat op gang moeten komen. En dat is jammer. Ook voor degenen die er nog niet zijn. Want Evy & the Assholes uit Utrecht is een verdomd leuke band. De trashy garage-surf-punk is vooral instrumentaal. Er is geen zang, maar er is wel lekkere sax. En tempo is er ook. De retro klinkende nummertjes rijgen zich vlot aaneen. We drinken bier uit plastic maar we denken dankzij de sound ook af en toe aan een $5 milkshake en hebben de neiging te dansen als Vincent Vega en Mia Wallace. De band speelt deels eigen werk en deels andermans werk. We horen Ramones, we horen Link Wray. Maar alle nummers zijn volledig naar de eigen hand gezet. Buiten schijnt de zon, is er blauwe lucht maar hier binnen voelen we juist ook regelmatig de surfgolven en de branding. Na een vlotte set is de band klaar, maar er wordt nog om een toegift geschreeuwd. En dat komt er dan ook. Netjes.
©
Lisabeth Woltjer / 2025
Evy & The Assholes
Delta Echoes
Er komt rook uit de speaker! Bij de soundcheck is er even een mini-commotie. Met een nieuwe oude Marshall staat de Delta Echoes echter al rap weer klaar. Delta Echoes is een garage-psych band uit Zwollywood en omgeving. Deze band is opgetrommeld als vervanger voor de band Caw Caw. Helaas kunnen de Groningers er niet bij zijn. We weten wat Caw Caw in huis heeft en Delta Echoes kan niet helemaal tippen aan dat niveau. Al werkt ook deze band heel erg hard. De set is gevarieerd, er zijn goede songs en prima grooves, maar ondanks dat er al wat meer feestvolk in de zaal is, lukt het Delta Echoes niet deze volledig bij het gebeuren op het podium te betrekken. De aandacht verslapt dan ook wat. We horen echter dat de band cassettebandjes mee heeft en dat dat leuk is voor mensen die een cassettedeck hebben. Toch een beetje vrijmarkt hier binnen.
We zien ondertussen toch ook dat het Koningsdag-sentiment van buiten op straat een beetje doordringt in de grote zaal van Vera. Inmiddels zijn er ook een paar mensen met vlaggetjes op de wangen. Helemaal in stijl. De underground-feel is op deze dag iets verdrongen. Het is meer oranje boven.
©
Lisabeth Woltjer / 2025
Delta Echoes
PIZZA KNIFE
Na een paar uurtjes aanwezig te zijn beginnen we ook wel trek te krijgen. Niet alleen hebben we behoefte aan eten, ook is het tijd voor wat urgentie in de zaal. De maag kan worden gevuld met de hotdogs die worden verkocht in de garderobe-ruimte en voor de muzikale intensiteit is er gelukkig een scherpe garage punkband uit Utrecht aanwezig: PIZZA KNIFE.
Je publiek zien mee te krijgen is hard werken. En gelukkig is PIZZA KNIFE daar keihard mee bezig. De karakteristieke frontman begint de set volledig gekleed, inclusief hoofdbedekking en zonnebril. Maar die zonnebril gaat snel af. En uiteindelijk verdwijnen er meer laagjes tot hij in zijn sportbroek overblijft. Bij elk laagje wordt de blik meer priemend en klinkt de trashy sound net wat gevaarlijker. Er zijn goede punk-poses, zelfs het publiek krijgt bezoek van de zanger. Er is een goede Rumble in de crowd. Dat werd wel even tijd.
Paracetamøl
Waar PIZZA KNIFE de boel goed heeft weten op te warmen, door heel hard te werken, is het nu de kans voor Paracetamøl om de genadeslag toe te brengen. De postpunkgroove van de band kent zo nu en dan een grungy vibe. Maar het trio speelt vooral retestrak. De zang is niet dominant in de mix, maar het klinkt als geheel prima. De set is voldoende gevarieerd en de zaal zelf, die nu redelijk vol is, heeft nu wat meer energie. Paracetamøl doet stof opdwarrelen. Het powertrio is scherp en punkig en vecht onverdroten voort om lamlendige vrijblijvend buiten de deur te houden. De hypnotiserende groove is goed voor dansen en kriebels in de onderbuik, een probaat medicijn voor deze dag. En een terechte afsluiter.
Royal Rumble is na een rustig begin uiteindelijk toch ‘King’! Volgend jaar komen we graag weer bandjes kijken op Koningsdag in Vera.
©
Lisabeth Woltjer / 2025
Paracetamøl doet stof opdwarrelen