In De Walrus is er zowaar weer een mooie metal-gathering. Het debuutalbum van post-metalband Inner Cabala, 'We Are Solitude', is uitgekomen. Dat wordt gevierd met een releaseshow in de kroeg aan de Pelsterstraat. Ondanks de titel van het album zal dat niet een eenzame bedoening zijn. Ook de band Jini komt om het vuur goed op te stoken en het Eindhovense Mehya treed zelfs voor de allereerste keer op.

We Are Solitude, dat is titel waar je even bij stil gaat staan. Is het een paradoxale titel? Want hoe kun je samen eenzaamheid zijn? Je gaat automatisch op zoek naar een dieper gevoel erachter. En dat is duidelijk ook het doel van Inner Cabala. De band houdt van schijnbare tegenstellingen. En het optreden slingert de metal-mindset van het publiek dan ook alle kanten op.

Oerkreet

Het is al laat als de hoofddis vanavond wordt opgediend. Inner Cabala moet eerst nog een strijd leveren met de techniek voor het gewenste geluid. Gelukkig heeft niemand echt haast, de biertjes smaken prima en zijn nog redelijk betaalbaar. Maar een fijn begin is het voor de band natuurlijk even niet. Het uurwerk kruipt al richting de klok van elf als de set dan eindelijk wordt geopend met ‘Mediocrity Divides I’. 

Zanger Pim Limburg, gitaristen Alex Taun en Alessandro Zanchetta, bassist Sid Poinaru en drummer Carlo Belloni beginnen rustig met een esoterisch sfeertje, als een innerlijk gebed. Waarna we met een oerschreeuw, passie-zang met pathos en stampen en stoempen in een intense draaikolk terechtkomen. Het is de bedoeling dat pijn wordt gevoeld. En zo hoor je dus een set te openen.

Niet dat we ons hiervoor niet hebben vermaakt. Integendeel. Het eerste optreden van de avond - een paar uur daarvoor inmiddels - was van Mehya. Helemaal uit Eindhoven speelde de groep hier hun debuutshow. De grunt en zang combinatie van twee vocalisten, Merel Beugelaar (gitaren, grunts) en Nina van Beelen (toetsen, zang), werkte prima en was zelfs bij de opener erg sterk: een geluidsmuur van dromerig prikkeldraad golfde door De Walrus. Dat niveau werd niet de hele set vastgehouden, mede door wat slordigheidjes en een onduidelijke structuur in de songs. Maar een prettig begin van de avond en een leuk debuut was het wel. 

Vervolgens kwam Jini. Deze band was gekomen om het even flink te killen en iedereen keihard te raken. Jini maakte plezier en was bij vlagen onweerstaanbaar. De metalrock met een jaren negentig-tik van deze Groningse band zette de toon en er kwam echt sfeer. En stiekem waren er best complexe momenten en fascinerende breaks. Aan het eind van het optreden waren de hoofden rood aangelopen en mocht het zweet van het voorhoofd worden geveegd. Jini was de ideale band voor de setting van vanavond, een relatief kleine zaal met een down-to-earth-sfeer. En een kwalitatief zeer goed optreden zonder al te veel poespas.

Diep gaan

Diezelfde setting is paradoxaal gezien wat minder geschikt voor de show van Inner Cabala. Want De Walrus is een meer dan hartelijke omgeving. Wat je eigenlijk mist is een wat hoger podium en de flarden rook tijdens de mystische momenten en een fijne lichtshow voor als het hard gaat. Extra sfeer en intensiteit die passen bij de verhalende gelaagdheid van de band. De progressive post-metal van Inner Cabala is bij vlagen behoorlijk hard, maar net zo vaak ook niet. Inner Cabala is niet van de gulden middenweg. Nummers kunnen vanuit relatieve rust ineens heel erg diep gaan. Je wordt regelmatig overweldigd als het zware geschut wordt ingezet. Zo zijn er mooie headbangmomenten en bij ‘The Remnant’ signaleren we een mosh en voelen we ineens ook zwiepende haren in ons gezicht. De spanningsboog wordt goed vastgehouden tijdens het optreden. We worden meegenomen in de gelaagdheid van de songs en nergens raakt de band het publiek daarin kwijt. 

Met ‘Semblance’ en ‘Mediocrity Divides II’ wordt de show in grootse stijl afgesloten. Het zijn ook de twee laatste nummers van het album. Er wordt een soort van grandeur-effect in deze relatief kleine venue tot stand gebracht. Madelief de Groot van Traversus zingt mee bij het epische laatste nummer. Om ook nog eens de hechte band met de verschillende andere lokale acts te benadrukken. Inner Cabala behoort namelijk tot het Black Orca-collective, waar ook Traversus, Jini en Slumbercloud bij horen. De bands doen veel met elkaar en bieden elkaar steun. Die ondersteuning is voelbaar vanavond. De vibes zijn de hele tijd meer dan uitstekend geweest en je voelt de verbondenheid. Met veel gevoel voor show wordt het laatste nummer afgerond. De bandleden staan volledig stil tot de laatste rondzingende toon uit de lucht is. En daarna is er de ontlading, de buiging en de terechte felicitaties.

© Octav Badea/Visual Arts Lab