Sander: “Onze muziek is vooral echt een reflectie van wie wij zijn. We zijn niet professioneel geschoold, waardoor we misschien een minder brede gereedschapskist hebben dan andere muzikanten. Maar juist door onze limieten is wat we doen een uiting van onze eigen identiteit. Dit is wel iets waar we aan blijven schaven: op elk moment zijn we aan het afwegen wat verbeterpunten zijn en hoeveel geld en tijd die zouden kosten. Omdat we allebei nog aan het studeren zijn is zowel tijd als geld schaars, waardoor we heel secuur die keuzes moeten maken. Dat is soms wel lastig.”
Goya: “Het maken van nieuwe muziek en de optredens nemen het meeste tijd in beslag. Maar dat is dan ook de kern van waarom je het doet! We hebben de laatste tijd niet heel veel nieuwe muziek uitgebracht, maar we hebben wel wat dingen liggen. We spelen nu vaak nog op plekken waar weinig mensen ons eerder gezien hebben. Als we wat meer een fanbase opgebouwd hebben en mensen staan te popelen op nieuwe muziek, zullen we deze naar buiten brengen."
"We zijn nog in gesprek met onze coach, Anna, over hoe we onze identiteit precies neer willen zetten. De ‘Never Been To Berlin-saus’ bestaat uit meerdere ingrediënten zoals de woordspelingen, naaktheid en de energieke beat. Up, up, up! Maar het moet niet iets worden dat we formularisch uitpoepen, er moet ook ruimte blijven voor dingen die er buiten vallen. We willen ook dingen blijven doen die nergens op slaan. Vuig!”