Op aandragen van Suze Commandeur benaderden we Simon Venema voor een interview over zijn platenkast. Simon is de bassist van de instrumentale heavy progband Hackberry. In mei verscheen het tweede album van de band: Breathing Space. Bij Construction Records; een nieuw label dat zich specialiseert in progressieve rock en metal. Behalve bij Hackberry is Simon sinds 2019 ook bassist in de alternative rock-metalband Jini. Met deze band brengt hij dit jaar onder eigen beheer een eerste album uit. Simon moet toegeven dat hij maar drie platen heeft; twee van Hackberry en één van The First Wolf; de voormalige band van Suze. Toch ontstond er een leuk gesprek over zijn luistervoorkeuren.

Met welke muziek ben je opgegroeid?

Scorpions

“Thuis speelde muziek geen uitgesproken rol. We hadden wel cd’s van Queen en Scorpions, en cd’s met compilaties vol rock-klassiekers. De radio stond geregeld aan, en ik keek naar videoclips op MTV en TMF. Zo maakte ik kennis met de popmuziek van de 90’s en 00’s."

"Het tij keerde nadat ik van mijn tante het album Americana van The Offspring kreeg. Ik luisterde in mijn slaapkamer stilletjes en vol fascinatie naar dit album, keer op keer. Later ging ik op internet op zoek naar stevigere muziek. Er ontstond zo een versnipperde, digitale collectie met nummers van vooral nu-metal en metalcore bands."

"Daarna kwam Metallica. Toen was het hek van de dam en werd ik definitief metalfanaat. Later ben ik ook stonermuziek gaan luisteren. Maar ik hou stiekem nog steeds erg veel van classic rock en popmuziek."

"Mijn eigen muzikale carrière begon vrij laat. Vroeger wilde ik graag op muziekles, net als mijn vrienden. Dit mocht alleen niet van mijn ouders. Pas in mijn late tienerjaren ben ik begonnen met bas spelen, nadat ik via via een oude basgitaar kreeg. Van iemand anders kon ik een versterker lenen. Zo ben ik rond mijn achttiende op eigen houtje begonnen met muziek maken. Misschien is het ook wel goed geweest dat ik niet op muziekles ben gegaan, want van al mijn vrienden die toen muziekles kregen is inmiddels bijna iedereen gestopt met muziek maken.”

Simon Venema

De eerste band waarin Simon speelde was Stonehawk; een stoner-metalband uit Sneek. Hij speelde zo’n zes jaar in deze band. In 2017 werd hij Hackberry ‘ingelokt’.

Simon legt uit: “er werd mij gevraagd om eenmalig in te vallen tijdens een optreden. Ik dacht dat ik werd gevraagd om in een stonerband te gaan spelen, maar toen ik de nummers ging leren bleek het om complexe, progressieve muziek te gaan. Ik heb doorgebeten, en bijna zes jaar later speel ik nog steeds in de band.”

Dankzij Hackberry ging Simon uiteindelijk ook van progressieve rock en metal houden. Hij vertelt: “we hebben mooie shows achter de rug, zoals onze albumreleaseshow in de Vera in december.

Ook kijk ik erg uit naar onze show op Prog Power Europe in oktober.”

Wat is je favoriete album van een Groningse artiest?

Rice Paddy Rodeo van Chief of Smoke; een solide stonerband van Groningse bodem.”

Wat is je grootste miskoop?

"Hier moet ik toch toegeven dat ik eigenlijk niet helemaal gekwalificeerd ben voor deze rubriek. Ik heb geen vinylcollectie. Ik heb maar een handjevol vinyls, waaronder twee van mijn eigen band. Cd’s heb ik ook niet veel. Ik luister vooral muziek via YouTube en Spotify, waardoor ik zelden miskopen doe!”

Welke artiest zou meer waardering mogen krijgen?

Kaskadeur

“Kaskadeur (voorheen: Stonehenge), een prog-postrock-psychband uit Duitsland. We hebben in Deventer voor deze band het voorprogramma verzorgd. Ik was toen erg onder de indruk van deze muziek. Ik heb twee cd’s gekocht van Kaskadeur, en met name Bunch of Bisons heb ik grijs gedraaid in de auto.”

Wat is de vreemde eend in de bijt?

Andre Hazes

“Ik heb een voorliefde voor Nederlandstalige muziek. In het begin luisterde ik vooral voor de lol, maar uiteindelijk ben ik er echt van gaan houden. Soms weet ik zelf niet meer of het een grap is of serieus. Zo vind ik André Hazes senior een absolute topper. Maar ook voor de iconische muziek van Django Wagner en Gerard Joling kun je me 's nachts wakker maken. Ergens droom ik ervan om ooit zelf een Nederlandstalige plaat in te zingen.”

Wat is je grote favoriet op dit moment?

“Momenteel luister ik veel naar het self-titled album van Slomosa uit Noorwegen. Ik vind deze no-nonsense, recht-voor-je-raapstoner heerlijk. Je weet van tevoren precies wat je gaat krijgen en dat het lekker is. Ook het album Spiritual Instinct van Alcest zet ik vaak op. Op dat album wordt er een melancholische wereld gecreëerd waarin ik graag verdwijn.”

Bij wie moeten we de volgende keer in de platenkast duiken?

“Bij Kasper Nelissen, ook wel bekend onder de naam Grasduinen. Kasper is een goede vriend, en maakt elektronische muziek met zijn indrukwekkende verzameling synthesizers. Hij zit als experimenteel techno-persoon in een volledig andere muzikale hoek. En hij heeft wél vinyl."

"Ondanks onze verschillen in muziekvoorkeur zei hij laatst tegen me: “ik geloof dat wij qua muzikale ervaring veel dichter bij elkaar zitten dan je misschien zou verwachten op basis van het genre of de manier waarop we muziek maken. Ik denk dat hij gelijk heeft.”