Groninger skaband Mr. Wallace heeft het allemaal: catchy liedjes, een mooie zangeres met een zwoele stem, podium présence en een hele bak enthousiasme. Met twee prijzen in de pocket zijn ze Groningen eigenlijk al ontgroeid, en dat net na hun éénjarig bestaan. Door een hersenschudding lag zangeres Renske de Boer er even uit, maar inmiddels is zij en de zevenkoppige band er weer klaar voor. 3VOOR12/Groningen sprak met haar, samen met bassist Rudmer Gietema en saxofonist Jelle Hoeksma.

Hoe gaat het nu met de hersenschudding?
Renske: “Die is nu bijna helemaal voorbij. We hebben net een wild weekend gehad met een optreden in België en ik heb nergens last van. Gelukkig hebben we niet veel concerten moeten afzeggen, alleen het Gideon Festival. Dat was wel heel jammer, ik had er al maanden zin in. Maar ik kon toen nog niet eens in het daglicht kijken, dus we moesten het wel afzeggen."
Rudmer: “Maar we staan volgend jaar sowieso op het Gideon Festival!"

Jullie bestaan nog niet zo lang en spelen nu al overal in Nederland en ook in België. Hoe is dat allemaal zo snel gekomen?
Renske: “Magie..! We bestaan nu iets meer dan een jaar. We hebben heel veel mazzel gehad: toen we net bestonden kwam Rudmer een oude bekende tegen die Media & Entertainment studeerde. Zij zocht een beginnend bandje om een single mee op te nemen in een hele goede studio. Dat hebben we meteen gedaan."
Rudmer: “Dat was Knocked Up, daarvan was ons al snel duidelijk dat het geschikt was voor de radio."
Renske: “Daar hadden we zoveel mazzel mee. Als je gewoon ergens naar een zaal mailt als beginnend bandje, dan ben je de zoveelste band op de stapel. Maar wij hadden een hele goede opname om te laten horen."

Rudmer: “Met die opname ben ik gaan lobbyen. Ik heb in meerdere bands gespeeld in Friesland en ik kende dus veel mensen. Toen hebben we direct een paar hele leuke shows gehad. Het ging ook meteen helemaal goed. De derde show was in Romein in Leeuwarden, daar stonden we in het voorprogramma van Def P & The Beatbusters. En hun boeker had ons daar gezien. Ik had meteen de volgende dag een mailtje van hem en hij boekt nu onze shows."

Renske: “Maar ik denk dat het vooral altijd zo goed ging omdat we gewoon aanslaan bij het publiek op de een of andere manier. Het allereerste optreden... dat was geweldig. Het was in Birdaard, in the middle of nowhere in Friesland. Dat was gewoon één groot feest, toen dacht ik: dit is goed! Mensen vinden het ook leuk dat we zo enthousiast zijn op het podium en dat zijn we ook echt, dat is niet gespeeld."
Rudmer: “Ska is ook een soort multifunctioneel genre, alle types kunnen er wel wat mee. Sinds het eerste optreden ging het supersnel, we hebben aan één stuk door gespeeld. In een jaar tijd hebben we vijftig optredens gedaan. Als beginnende band ben je de eerste maanden bezig met liedjes maken en op gang komen, dan is vijftig optredens in een jaar echt veel."
Renske: “Gemiddeld spelen we twee tot drie per week. De laatste maanden eigenlijk elk weekend. We zijn wekelijks met elkaar op pad."

En jullie vinden elkaar nog steeds aardig?
Renske: “We vinden elkaar nog steeds aardig! Zeg ja!"
Iedereen: “Ja, tuurlijk!"
Rudmer: “Dat is wel het grote voordeel van deze band, de meeste mensen kennen elkaar al bijna tien jaar. We waren eerst een soort vriendengroep en daarna zijn we een band begonnen, dan heb je sowieso al een goeie basis."
Jelle: “En iedereen heeft hiervoor al in meerdere bands gespeeld, dat scheelt ook. Iedereen weet hoe het werkt, dat je als je moet repeteren het ouwehoeren een beetje tot een minimum moet beperken."
Rudmer: “We zitten echt in een ritme nu. Het is ook leuk."
Renske: “Het is echt heel leuk. Het is een goeie, fijne groep."

Jullie hebben twee prijzen gewonnen laatst: het Rode Oortjes Festival en de Kleine Prijs van Friesland. Hebben die prijzen nog deuren voor jullie geopend?
Rudmer: “De Kleine Prijs van Friesland heeft ervoor gezorgd dat we bij 3FM mochten spelen. En bij de finale waren allemaal muziekbobo's. Als je dan wint, word je heel kort even gehyped. En het Rode Oortjes Festival leverde ook publiciteit op."
Jelle: “En het Gideon festival."
Rudmer: “Maar daar stonden we al. En op het Bevrijdingsfestival stonden we ook al."
Renske: “Ja, we hadden optredens gewonnen maar die hadden we zelf al geboekt dus... Het is vooral leuk voor de publiciteit en nieuwe connecties."

Wat zijn jullie muzikale invloeden?
Renske: “Onze eigen muzikale achtergrond is heel breed, van rock, jazz en funk tot brassbands. Al die invloeden hoor je terug in onze muziek. Onze melodieën zijn best poppy en de zang is meer jazz. En de laatste jaren luister ik natuurlijk veel reggae en ska. Daarvoor kende ik het niet echt, ik hoorde soms wel eens een hit voorbijkomen, van Doe Maar of Save Ferris en uiteraard Bob Marley."
Jelle: “In de brugklas speelde ik al One Step Beyond van Madness met de schoolband. Alles erop en eraan met pakken en zonnebrillen, ja dat was heel leuk."
Renske: “Maar onze invloeden zijn de oude No Doubt, The Specials, Sublime, The Aggrolites en Luie Hond."

Tot slot: wie is Mr. Wallace eigenlijk?!
Rudmer: “Dat is de grote vraag!"
Renske: “Mr. Wallace is het achtste bandlid dat je nooit ziet, een ouwe rastaman die in de coulissen jointjes draait voor iedereen!"

Mr. Wallace speelt met de Keiweek en Noorderzon weer in Groningen. In hun afwezigheid mogen we ons verheugen op nieuw werk: de band gaat druk bezig met nieuwe nummers voor hun eerste langspeler, waarvan een voorproefje kan worden verwacht tijdens de komende optredens.