Kraantje Pappie, geboren als Alex van der Zouwen, is nu een jaar bezig met zijn nieuwe album. Deze is nu is bijna af en om dat te vieren is er op 8 april een showcase in Simplon. Voorafgaand aan deze showcase sprak onze verslaggever Niels Cornelis Meijer met de Kraan af om eens wat achtergrondinformatie te krijgen over hem en zijn nieuwe plaat.
Alle tracks zijn geproduceerd door Noisia, hebben zij dingen gedaan die ze normaal niet doen?
"We zijn sowieso niet op een bepaalde stijl gaan zitten.. We zijn gewoon de studio ingedoken en gekeken wat er kwam. De ene keer ga je om tien uur 's avonds met een krat bier en een fles Jack zitten en dan kwam er een vette clubtrack uit. De volgende ochtend begonnen we brak en kwam er een funknummer. Uiteindelijk kun je natuurlijk duidelijk horen dat het Noisia is en breng ik natuurlijk ook gewoon mijn eigenzinnigheid."
Kun je die eigenzinnigheid omschrijven?
"Sowieso heb ik humor hoog in het vaandel staan. Wat niet wegneemt dat ik geen diepere zaken aan zal snijden, maar ook die probeer ik een grappige twist te geven. Bij iedere track moet het gezicht van de luisteraar in ieder geval één keer in een glimlach trekken."
"Het is allemaal niet zo boos. Het gaat hoe dan ook altijd toch wel over sex, over drugs, rock and roll... en kotsen, haha. Tja, daar gaat het ook over. Ik probeer alles herkenbaar te maken, net zoals gangsterrappers dat doen. Ik ben geen straatmannetje of zo, ik wil vertellen over het leven dat ik leid. Lol maken, jong zijn, niet per se het studentenleven ofzo, gewoon genieten van het leven. Ik zie wel wat er op straat gebeurt maar dat is voor mij niet echt interessant omdat ik dat simpelweg niet nastreef."
We nemen even de tijd om een foto te nemen, met op de achtergrond een kerk.
Wat is momenteel eigenlijk jouw kerk?
"Momenteel wel eventjes de studio van Noisia. Daar kom ik biechten, de booth is mijn biechtstoel. Dan ben je er vanaf, dan heb je het verteld, weet je wel."
Voel je dat ook zo, dat je iets móet vertellen?
"Ja, het vertellen zat er vroeger al in. Ik nam vroeger ook altijd radioshows op, op zo'n oud cassettedeck. Dan liet ik m'n ouders die cassettes luisteren met alleen maar gesproken radioshows.
Toen ik begon met rappen, had ik de behoefte om te vertellen heel sterk. Vaak hebben mensen het over dat ze een kutjeugd hebben gehad ofzo. Ik had mezelf er een beetje in geholpen, door wat rare keuzes te maken waardoor ik een beetje in de knoop kwam [met mezelf]. Schrijven is dan toch wel heel erg ontspannen weet je wel... En toen ik erachter kwam dat er een microfoon op mijn webcam zat was ik helemáál los. Ik had opeens mijn eigen studio."
Je was eigenlijk van de ene dag op de andere rapper geworden?
"Ik was het uiteraard nog niet echt, maar ik heb toen wel voor mezelf die beslissing genomen.
Het is natuurlijk ook een lekker laagdrempelig genre waar we met z'n allen in zitten. Soms denk ik zelfs; 'waar komen al die rappers toch ineens vandaan?!' De ene dag staan ze in hun skinny jeans en kennen ze geen enkele hiphop artiest. De volgende dag zijn ze rapper! Die shit gaat ver hoor!"
Wat voor artiesten zijn dan je inspiratie?
"Op hiphopgebied zijn dat Busta Rhymes, Ludacris of de ouwe Redman. Ik ben ook groot fan van die motown muziek. Maar ook Aerosmith en Guns 'n’ Roses luister ik veel. En drum 'n bass natuurlijk, daarin wordt ik nu bijgeschoold door die boys van Noisia. Verder leer ik house muziek waarderen, eerst klonk dat ook allemaal hetzelfde."
Doordat je die feestjes ook bezoekt?
"Ja en dat komt ook doordat die feestjes hier gewoon zijn. Vroeger had je meer hiphop feesten. Podia willen op zeker spelen en op dit moment is er, behalve mij, bijna geen hiphop act die Simplon uitverkoopt. Dat is niet cocky bedoeld, maar het is helaas gewoon zo."
Hoe ben je eigenlijk bij Noah's Ark terechtgekomen?
"Het was op het bevrijdingsfestival, ik was dronken, Jiggy was dronken en ik vroeg gewoon of ie een keer mee wou doen. Jiggy was enthousiast, dus wij waren helemaal gek. We hadden toen ook nog maar twee tracks af, dus het kwam totaal onverwacht.
Toen we die twee tracks opgestuurd hadden, antwoordde Jiggy dat ie m'n EP uit wilde brengen. Later besefte ik mij, dat ie me ook wou prikkelen. We hebben later afgesproken dat ik de Boulimia EP af kon maken en bij hem uitbrengen. Tegelijk moest ik een buzz gaan creëren."
Ik vind je er wel bij passen, Noah's Ark.
"Ja? Dat is fijn, ik vind het zelf ook nog steeds, maar de meningen zijn soms wel verschillend geloof ik. Men is wel betrokken bij wat er bij Noah's Ark gebeurt. Het is fijn als mensen betrokken zijn bij je werk. Dat is ook wel iets wat mij altijd geholpen heeft, 'de gunfactor'. Je kunt nog zo goed zijn, maar mensen moeten het je ook gunnen. We gaan nu dadelijk zien of die gunfactor er na het nieuwe album nog steeds is."
Je hebt veel andere artiesten die nu dingen doen met dubstep, ben je daar bang voor?
"Ten eerste, we hebben niet echt een dubstep plaat gemaakt, er staan uiteindelijk niet zoveel echte dubstepnummers op. Wat ik heel stellig denk is, dat dubstep meer een hype is, een fase. Ik wil ook graag dat dit album het predicaat 'classic' krijgt, dus dan kán je dus niet met dubstep komen.
Begrijp me goed, ik ga lekker los op die feestjes, maar ik moet er niet aan denken dat het eerste album van Jiggy, Noah's Ark, een dubstepplaat zou zijn. Daar wordt je gewoon moe van op een gegeven moment."
Heb je dan ook echte oldschool beats op je album?
"Ja, nou, je werkt natuurlijk met Noisia en die maken hele cleane elektronische beats. Maar we hebben in een aantal nummers wel echt die ouwe funkswagger zitten."
Zij sampelen natuurlijk ook niet, zoals dat bij oldscool hiphop gebeurt.
"Nee, we hebben wel wat dingetjes geprobeerd, maar dat werkte niet echt, dus tot nu toe zijn we echt sample clean gebleven.
Ja man, ik kan niet wachten om die shit allemaal te laten horen."
Mag ik wat horen?
“We kunnen zometeen wel even wat luisteren. Maar dat is dan alleen voor jouw oren"
We luisteren wat snippets van het album. Wat opvalt is de diversiteit, een volle clubtrack, een minimaler nummer, een rustige track en ten slotte een die meer naar dubstep neigt. In alle nummers is de signatuur van Noisia te horen. Kraan klinkt strak op de beats en de gezamenlijke vibe is goed. Het combineren van de twee Groninger artiesten lijkt dus een gouden zet. Dat belooft wat als het op 8 april live en hard vanaf het podium gebracht wordt.
Welke luisteraar had je in gedachten bij het maken van dit album?
"Het zijn geen raptracks meer, het zijn liedjes en ik hoop dat mensen dat eruit halen. Ik maak geen muziek voor rappers, daar heb ik niks mee. Ik wil gewoon dat Jopie van hiernaast 'm koopt en hem opzet en zegt: 'Dit is potverdomme een goeie plaat'."
"Het album moet een mooie plek krijgen in een collectie. Dat je hem er over vijf jaar weer bij pakt en terugdenkt aan deze tijd. Dat kan hopelijk voor miljoenen mensen zijn, maar ook voor honderd. Dan ben ik blij dat ik die honderd mensen wel heb kunnen raken. Maar het zullen er meer dan honderd zijn, ik weet het gewoon. Er is gewoon wel een verschil tussen een artiest die rond de 60 mensen trekt en die artiest die de tent uitverkoopt. Het zou wel heel vet zijn als ik die artiest kon zijn. Ik doe dit gewoon ook nog steeds omdat ik denk dat ik het waard ben en dat het gaat lukken. Ik denk dat we een hele harde live show hebben, bijvoorbeeld met DJ Frizz (winnaar grote prijs) en ik werk natuurlijk met de beste producers uit Nederland, Noisia."
Dat je met grote namen werkt kan ook betekenen dat mensen gaan zeiken.
"Klopt, maar zo zelfverzekerd ben ik momenteel wel. Ik heb niet het idee dat ik beats heb gekozen die ik niet aankan. Er is natuurlijk niks ergers dan omver geblazen worden door je eigen beats."
Zit je als artiest dan nu ook beter in je vel dan eerder?
"Ja, dat is het ding ook wel weetje. Ik vond dat ik wel vette tracks had maar ik vond mezelf nog niet klaar. Nu, word ik gewoon beter en beter. De tracks die ik nu maak met Noisia zijn beter dan die we aan het begin deden. Ik heb alles wat meer onder controle enzo. "
Je stem?
" Ja mijn stem, maar ook met schrijven. We zijn nu een jaar bezig en ik ben nu echt op dreef. Elke keer als ik mijn pen op papier zet dan komt er iets zieks uit. Aan het begin moest ik er meer in moest komen. Ik was zelfs een beetje zenuwachtig."
Wat kunnen we verwachten van je live show op 8 april?
"We brengen bijna alle nummer sowieso een keer live op het toneel, zodat mensen weten waar ze op aan het wachten zijn. Verder zullen we een Gronings rondje doen met artiesten hier uit de buurt; zoals Dope D.O.D. en Danskie."
Vind je het belangrijk om Groningen te representen in je nummers?
"Hoewel ik trouwens een geboren randstedeling ben moeten mensen weten dat ik hier vandaan kom. Ik moet er op letten dat ik meer dan een Groningse artiest ben: Ik ben een landelijke artiest die uit Groningen komt."
Is er genoeg aandacht voor acts uit het Noorden?
"Ik vind dat er nog te weinig gekeken wordt. Eerst dacht ik dat dat kwam door alles in het westen, maar ik ben gaan beseffen dat het een wisselwerking is. We schreeuwen niet hard genoeg. De Randstad hoort ons niet als wij niet schreeuwen. Negen van de tien artiesten hier is gewoon te laks.
Daarom wil ik ook aandacht krijgen ín Groningen. Andere artiesten een beetje prikkelen. Ik roep dat gewoon en dan denken zij: 'Die kut Kraan, waarom draait alles alleen maar om hem?' Maar ik heb zoiets van, doe niet zo boos! Doe er wat aan! Kom álsjeblieft met een mixtape en zet het weg zoals ik dat heb gedaan. Als niemand dat doet word ik ook laks. Er is plek zat naast me en ik ga maar al te graag de competitie aan. Zoals Danskie nu doet met z'n debuut EP. Ik heb hem heus wel advies gegeven, maar ik heb niemand voor hem gebeld. Dat heeft ie allemaal zelf gedaan, dus het kan wél, zonder naam of niks, die EP ligt nu overal."
Freestyle voor jullie van Kraantje Pappie