Laura Jansen heeft haar tour in de VS afgezegd vanwege stemproblemen. Vanavond is ze in De Oosterpoort. Zou ze ondanks haar stemproblemen toch een goede show kunnen neerzetten?
Wanneer Laura opkomt is het direct duidelijk dat ze er zin in heeft. 'De vierde keer alweer, ik heb het gevoel dat we vrienden zijn!', roept ze vrolijk. Ze is het podium opgeklommen om het voorprogramma Holly Conlan aan te kondigen, met de mededeling dat ze enorm tegen deze Amerikaanse singer-songwriter opkijkt. Daardoor is het voor Laura raar dat deze vrouw haar voorprogramma is. Holly blijkt prima aan te sluiten bij de hoofdact; de muziek heeft dezelfde sfeer als die van Laura. Het is duidelijk dat Laura beinvloedt is door haar Amerikaanse vriendin, ze zingt met dezelfde luchtigheid over de grote en kleine dingen van het leven.
Holly kondigt aan dat Laura een liedje met haar mee zal zingen. Het duurt even voordat zij aan komt rennen, want ze was net haar haar aan het kammen. De stemmen van Holly en Laura klinken prachtig samen. Het is niet de laatste keer dat ze samen te horen zijn deze avond, want tijdens het optreden van Laura verschijnt Holly nog een aantal malen op het podium om een deuntje mee te zingen.
Dan is het tijd voor Laura Jansen. Zij wordt begeleid door drie jongemannen in pak. Ze zit er stralend bij en vertelt dat ze zich de hele week al heeft verheugd op haar optreden in Groningen. Swingende catchy liedjes en gevoelige nummers wisselen elkaar af en van een stemprobleem is weinig te merken als ze zingt. Gedurende het concert is wel te horen dat zij tijdens het praten steeds meer schor wordt. Het enthousiasme is er echter niet minder om. Ze heeft twintig jaar gedroomd van dit succes en nu het er is geniet ze er zichtbaar met volle teugen van.
Vroeger mocht ze nooit naar Pinkpop van haar moeder, 'want daar kwamen allemaal drugsverslaafden', maar dit jaar staat ze er zelf geprogrammeerd. Op dezelfde dag als Kings of Leon notabene, de band waaraan ze haar cover en hit 'Use Somebody' te danken heeft. Laura meldt dat ze bang is om in elkaar geslagen te worden door de jongens van Kings of Leon, omdat ze alle rock 'n roll uit hun nummer heeft gehaald, maar ze denkt dat het uiteindelijk toch wel goed komt wanneer ze biertjes voor hen gaat kopen. Het nummer wordt enthousiast meegezongen door de zaal.
Geen optreden lijkt tegenwoordig nog compleet te zijn zonder dat er op een grote trom is geslagen. Ook bij dit concert mag de trom niet ontbreken. Het heeft een hoog schattigheidsgehalte, zo'n klein meisje met een grote trom. Na afloopt meldt ze vrolijk: 'er is niks leuker dan trommelen!'. Dan is het tijd voor een feestje met een cover van het liedje 'Animal' van Miike Snow. Daar wordt ze blij van, daar staat ze mee op en daar gaat ze van springen op haar bed. Deze vrolijkheid heeft duidelijk zijn uitwerking op het publiek. Het concert wordt afgesloten met 'Wicked World' en ook dit nummer kan rekenen op een grote bijval van de toeschouwers.
Een nummer van de toegift wordt gegeven in het midden van de zaal. Er vormt zich een kring van publiek om Laura en de band heen. Het geeft een prachtig beeld, alsof een meute toeschouwers zich om een straatmuzikant heeft geschaard en probeert te ontdekken van wie die mooie heldere klanken afkomen. Het publiek begint na dit nummer de zaal al te verlaten, wanneer Laura het podium opgerend komt en roept: 'niet weggaan, ik heb nog een nummer!' Het is een emotioneel lied over haar leven dat ze nog niet heeft durven opnemen, maar dat ze vanwege de positieve reacties uit het publiek nu toch zal doen. Laura Jansen heeft ondanks haar stemproblemen een boeiende avond weten neer te zetten. Het is een plezier om te kijken naar iemand die zo oprecht geniet van het geven van een optreden.